"ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ All Star က ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္"

ကၽြန္ေတာ္စင္ကာပူကိုေရာက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာမွာ All Star ဖိနပ္တစ္ရံ ၀ယ္စီးျဖစ္သည္။ ယခင္က စလံုးမွာ ေတာ္ေတာ္ေရပန္းစားေသာ New Balance Shoe ကိုစီးေသာ္လည္း ဖိနပ္စုတ္လာေသာအခါ New Balance က ေစ်းႀကီး၍ ေစ်းႏႈန္းအသင့္အတင့္လည္းရွိ၊ စီးရသည္မွာလည္း အဆင္ေျပေသာ All Star ဖိနပ္ကို ၀ယ္စီးျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္စ၀ယ္ျဖစ္ေတာ့ All Star သည္ ေျခဖမိုးေပၚမွာ အနက္ေရာင္၊ က်န္ေသာေဘးဘက္၊ ေရွ႕ဘက္ အားလံုး အျဖဴေရာင္။ ႀကိဳးက အျဖဴေရာင္။ ကၽြန္ေတာ္က အနက္ႏွင့္ အျဖဴကို ႀကိဳက္၍ ဖိနပ္ကိုလည္း ထိုကဲ့သို႕ တြဲဘက္ အေရာင္မ်ဳိးကို ေရြး၀ယ္တာျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္သြား၊ အျပင္သြား အၿမဲလို စီးျဖစ္၏။

တစ္ခါေတာ့ ဖိနပ္က အရမ္းညစ္ပတ္ေန၍ က်က်နန ေဆးၿပီး ေနာက္ရက္ေတြမွာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးႏွင့္ ပနံရေနသည္။ စလံုးအိမ္မ်ား၏ ထံုးစံ အိမ္ေရွ႕မွာသာ ဖိနပ္ခၽြတ္ေနက်မို႕ အလုပ္ကအျပန္ ကၽြန္ေတာ့္ဖိနပ္ကို အိမ္ေရွ႕မွာပဲ ခၽြတ္ထားခဲ့ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ တစ္ရက္မနက္ခင္း ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ သြားရန္ အိမ္အျပင္ကို ထြက္လိုက္စဥ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဖိနပ္ ထားေနက်ေနရာကို ၾကည့္ေတာ့ ဖိနပ္မရွိ။ အထားမ်ား မွားသလားေတြးကာ လိုက္ရွာစဥ္ မေတြ႕။ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ မ သြားေလၿပီ။

ကၽြန္ေတာ့္မွာ Adidas တစ္ရံ အပိုေဆာင္ထား၍ ထိုဖိနပ္ကို ထုတ္စီးၿပီး အလုပ္သြားရေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာျပေတာ့ သန္႕ရွင္းေရးသမား သမသြားတာ ေနမွာဟု ေျပာသည္။ အျမင္ကတ္လွ်င္လည္း ထိုသို႕လုပ္တတ္သည္ဟု ဆို၍ ဪ-စလံုးမွာ ငါ့ဖိနပ္ကို အျမင္ကတ္လို႕ လုပ္ခ်င္သူ ရွိေသးလားဟု ေတြးမိေသးသည္။

မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္၊ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားၿပီး ကိုယ့္ဘာသာေနခ်ိန္မွာ လူကိုအျမင္ ကတ္ကတ္၊ ဖိနပ္ပဲ ၾကည့္ရရမရရ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဖိနပ္လိုခ်င္၍ ခုိးျခင္းသည္ ခိုးျခင္းသာ ျဖစ္သည္ ဟု ျမင္သည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုသေဘာထားထား ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က သန္႕စင္ေနျခင္းျဖင့္ ဖိနပ္တစ္ရံ ေပ်ာက္ျခင္းေနာက္မွာ အကုသိုလ္မပြားခ်င္ေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာ မ်ားအတြက္ 'ဥစၥာေပ်ာက္၊ ငရဲေရာက္' ဆိုေသာ စကားက အလကား မဟုတ္။

ဖိနပ္ေပ်ာက္ၿပီးေတာ့ ႏွေျမာစိတ္က ျဖစ္ေနမိသည္။ တရားမွ မရွိတာကိုး။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ေသာ အျဖဴ၊ အနက္ေရာင္ေလ။

ေနာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ဖိနပ္မ၀ယ္ျဖစ္။ စိတ္နာတာလည္း ပါသည္။ ကိုယ္ႀကိဳက္၍ ၀ယ္ထားေသာ ဖိနပ္ကို သူမ်ားအေခ်ာင္ယူသြားေလျခင္းဟု ေတြးကာ မ၀ယ္ခ်င္။ ေနာက္ေတာ့ စလံုး တစ္ရာေက်ာ္ ေပးထားရေသာ Adidas ကိုလည္း ခဏခဏ စီးရမွာ ႏွေျမာ၍ မစီးႏိုင္ျဖစ္ကာ Everlast ဖိနပ္တစ္ရံကို ၀ယ္စီးျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။

သို႕ေသာ္ Everlast က All Star ေလာက္အစီးမခံ။ ခဏပဲ စီးၿပီး ပ်က္ေတာ့သည္။ သည္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးကၽြန္ေတာ့္ အႀကိဳက္ All Star ဆီျပန္ေရာက္သည္။ သည္တစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အႀကိဳက္ အျဖဴ၊အနက္ကို ရွာမရ။ ဒီဇိုင္းကလည္း မတူျပန္၍ ေနာက္ဆံုးထြက္သည္ဆိုေသာ ႀကိဳးျပားႏွင့္ ေျခခံုမွာ အနက္ေရာင္ကိုအစိမ္းဘက္ေဖာက္ေသာ အေရာင္ပါသည့္ ဖိနပ္ကိုသာ ၀ယ္ခဲ့ေတာ့သည္။

သည္တစ္ခါက်ေတာ့ စလံုးက အထာကိုသိသြားၿပီ ျဖစ္၍ ဖိနပ္ကို အိမ္ေရွ႕မွာ မခၽြတ္ေတာ့။ ညဘက္ခၽြတ္ထားလွ်င္ပင္ ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္မခ်ရသည့္ဘ၀။ ေန႕တိုင္း အိမ္ထဲမွာပဲ သိမ္းထား လိုက္ေတာ့သည္။ သည္လိုက်ေတာ့ စိတ္ေအးရ၏။

သည္လိုႏွင့္ ျမန္မာျပည္ကို ခြင့္ႏွင့္ ခဏျပန္ခဲ့သည္။ ျပန္ခါနီးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ All Star ေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန အေရာင္ေတာက္ေအာင္ ရႊိဳင္းလိုက္ေသးသည္။ ရန္ကုန္မွာ ဘယ္သြားသြား ထိုဖိနပ္ကေလးႏွင့္။ သို႕ေသာ္ ဟိုနားသည္နားက်ေတာ့ ခဏခဏ ဖိနပ္ခၽြတ္လိုက္၊ စီးလိုက္ႏွင့္ အဆင္မေျပ။ သည္ေတာ့ ကတၱီပါ ဖိနပ္တစ္ရံကို ၀ယ္ထားၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး စီးျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္က တခ်ဳိ႕ရက္မွာ မိဘမ်ားဆီသြား၊ တခ်ဳိ႕ရက္မွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတြ႕၊ တခ်ဳိ႕ရက္မွာ ဇနီးသည္ရံုးကို လိုက္လည္ႏွင့္ အဆင္ေျပေန၏။ ခရီးနည္းနည္း ေ၀းေ၀းဆိုလွ်င္ All Star ကိုစီးျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွ အနီးအနားသြားလွ်င္သာ ကတၱီပါဖိနပ္ကို စီးေတာ့သည္။

သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးသည္ရံုးကို လိုက္သြားသည့္ တစ္ရက္မွာ တစ္ေနကုန္ ဇနီးသည္ရံုးခန္းမွာ အင္တာနက္သံုးရင္း ညေနအထိ ေစာင့္ေနစဥ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ All Star ဖိနပ္ ေပ်ာက္သြားသည္ကို ညေနရံုးအဆင္းမွာ သိလိုက္ရေတာ့သည္။

တကယ္ေတာ့ သူတို႕ရံုးမွာ ဖိနပ္ ေပ်ာက္ေလ့မရွိ။ သူတို႕ရံုးက အေဆာက္အအံုႀကီးတစ္ခု၏ အေပၚထပ္မွာ ရွိသည္။ ေအာက္ထပ္က မည္သူလာလာ ဓာတ္ေလွကားစီးလွ်င္ လံုၿခံဳေရးကို ေမးရသည္။ ဓာတ္ေလွကား စီးသူတိုင္းမွာ Scan ဖတ္သည့္ကတ္ရွိသည္။ ရံုးမ်ားစြာ ရွိသည့္ေနရာျဖစ္၍ ဓာတ္ေလွကားစီးသည့္ကတ္ ရွိမွသာ စီးရမွာျဖစ္သည္။ မရွိလွ်င္ လံုၿခံဳေရးက သက္ဆုိင္ရာရံုးသို႕ လွမ္းေျပာၿပီးမွ စီးခြင့္ရွိသည္။ ေလွကားမွ တက္လွ်င္လည္း လံုၿခံဳေရးကိုသာ ေမးရမည္။

သူတို႕ရံုး၏ အခန္းတံခါးက ႏွစ္ထပ္။ ပထမသံပန္းတံခါးသည္ အၿမဲလိုဖြင့္ထား၏။ ဒုတိယအတြင္းတံခါးသည္ သစ္သားတံခါး။ အၿမဲပိတ္ထားသည္။ ထိုသံပန္းတံခါးႏွင့္ သစ္သားတံခါးၾကားမွာ ဖိနပ္စင္ရွိသည္။ ရံုးကို မည္သူလာလာ ဖိနပ္ခၽြတ္မွာ ခၽြတ္ရသည္။ သည္ေတာ့ရံုးအတြင္းကလူသည္ ဖိနပ္ခၽြတ္ကို မျမင္ရ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ အထဲမ၀င္ဘဲ ဖိနပ္ခၽြတ္မွာသာရပ္ၿပီး လွည့္ထြက္သြားလွ်င္လည္း မျမင္ရ။ သည္ေတာ့ ဖိနပ္အေကာင္းစားျမင္လွ်င္ အလြယ္တကူ ယူသြား၍ ရေနေပလိမ့္မည္။

ဖိနပ္မ်ားကို အရင္က မည္သူမွ် မယူ၍ အားလံုးကလည္း သည္လိုေပ်ာက္မည္ မထင္။ ယခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ All Star က်မွ တည့္တည့္ႀကီးကို တိုးေတာ့သည္ဟု ဆိုရေတာ့မည္။ ရံုးက ၀န္ထမ္းမ်ားကေတာ့ သန္႕ရွင္းေရးသမားမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုသည္။ လံုၿခံဳေရးကိုလည္း ဖုန္းေခၚၿပီး လူစိမ္း တက္မတက္ ေမးၾက၊ ဆူၾက၏။ သူတို႕ အေျပာအရ All Star က အေနာ္ရထာလမ္းမွာ ေစ်းကြက္ရွိသည္တဲ့။ အေဟာင္းေစ်းကိုေျပာျခင္းပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ က်န္ဖိနပ္မ်ားကို မယူ၊ စိတ္မ၀င္စားခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဖိနပ္သာ ပါသြားျခင္းျဖစ္မည္ဟု ထင္မိၾကသည္။

ကၽြန္ေတာ့္ဖိနပ္ ပါသြားၿပီဟု သိသိခ်င္းမွာ ကၽြန္ေတာ္က စစခ်င္း အံ့အားသင့္မိသည္။ ဇနီးသည္က စိတ္မေကာင္း။ သူတို႕ရံုးက ၀န္ထမ္းမ်ားကလည္း ထို႕အတူ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း အားနာၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ Shopping Mall အႀကီးႀကီးရွိသည့္ သူတို႕ရံုးကား အထင္ကရ ေနရာ တစ္ခုျဖစ္၍ သည္လိုအျဖစ္မ်ဳိးကို ျဖစ္လာမည္ဟု လံုး၀မထင္။

ေနာက္ဆံုးဘယ္လိုမွ် ရွာမေတြ႕ႏိုင္သည့္အဆံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္ကား ေတြးရင္း သေဘာက်ေနမိေတာ့သည္။ ဖိနပ္ေပ်ာက္သည္ကိုေတာ့ မည္သူမွ် ေပ်ာ္မည္မထင္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေပ်ာ္ပါ။ မိမိဖိနပ္တစ္ရံ ဟုတ္တိပတ္တိ မစီးရခင္မွာ အခိုးခံလိုက္ရသည္ကို မည္သူက ေပ်ာ္ႏိုင္မည္နည္း။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခါမက။ သည္တစ္ခါက ဒုတိယအႀကိမ္။ အမ်ဳိးအစားတူ ဖိနပ္ႏွစ္ရံကို ကာလျခားၿပီး အခိုးခံလိုက္ရသည္ကို ဒုတိယအႀကိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေၾကာင့္ သေဘာက်မိပါသနည္း။ အေၾကာင္းက ရွိသည္။

တစ္ခါက ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား အေၾကာင္းကို အမွတ္ရမိ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးလည္း ပါသည္။ ျဖစ္စဥ္မ်ားက အားလံုးအတူတူ လိုပင္။

ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ညဘက္က်ိန္းေနစဥ္ သူတို႕ေက်ာင္းသို႕ သူခိုးမ်ား ၀င္သည္။ ကပၸိယႀကီးမ်ားက သိ၍ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို ေလွ်ာက္သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက အားလံုးလိုလို တူညီေသာ အေျဖမ်ား၊ မွတ္ခ်က္စကားမ်ား ေပးသည္။ ယခင္ဘ၀က ယခုလို သူမ်ားပစၥည္းမ်ား ယူခဲ့မိ၍ ယခုဘ၀မွာ ျပန္၍ အခိုးခံရသည္တဲ့။ သည္ေတာ့ ယခုလို အခိုးခံရသည္ကို ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ထလုပ္ေနလွ်င္ ယခင္က သူမ်ားပစၥည္းယူခဲ့ဖူးပါသည္ဟု ၀န္ခံမိသလိုမ်ဳိး ျဖစ္မွာစိုး၍ ခိုးပါေစဟု ဆိုကာ သူခိုးမ်ားခိုးျခင္းကို မသိေယာင္ျပဳေနခဲ့ ေပးသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္မွတ္သားခဲ့ဖူးပါသည္။

ယခုလည္း ထိုကဲ့သို႕ ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ ဒုတိယအႀကိမ္ ကၽြန္ေတာ့္ဖိနပ္ အခုိးခံရၿပီဟု သိစဥ္က ဖိနပ္ေပ်ာက္သည္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေသာ္ျငား ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ ျဖစ္ပ်က္ပံုကို ဖတ္ထားၿပီးၿပီ ျဖစ္၍ ကိုယ့္ဘာသာ ဪ-ငါ့ႏွယ္ အတိတ္ဘ၀က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာင္းက်န္းထားလဲ မသိပါဘူးဟု ေတြးကာ ရွက္ၿပံဳးၿပံဳးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ဖိနပ္ အတြက္ ေဒါသထြက္၊ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနၾကေသာ ဇနီးသည္ႏွင့္ သူ႕ရံုးက ၀န္ထမ္းမ်ားကို ၾကည့္ေနမိသည္။ တကယ္ေတာ့ ထိုအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ခံစားရသည္က သူတို႕ခံစားရမႈႏွင့္ မတူေတာ့။

ဖိနပ္ေပ်ာက္ျခင္းအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ျခင္း၊ ႏွေျမာျခင္းထက္ အရင္ဘ၀က သည္လိုလုပ္ခဲ့တာ ပါလားဟု ေတြးရင္း ရွက္ရြံ႕စိတ္က ပိုမ်ားေနသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးျဖစ္၍ ယူသြားသူကို ဘယ္သူဟုေတြးကာ အျပစ္ျမင္ရင္း ငရဲေရာက္မွာကို မလိုခ်င္ဘဲ ယခုခံေနရသည့္ ကိုယ္လုပ္ခဲ့သည့္ အတိတ္က အျပစ္မ်ဳိးကို ယခုလက္ရွိဘ၀မွာ ငါတစ္ခါမွ်ေတာင္ ထပ္မက်ဴးလြန္ဖူးေတာ့ ပါလားဟု ေတြးရင္း ေက်နပ္မိေနသည္။

သည္လိုႏွင့္ All Star ႏွစ္ရံအခိုးခံရၿပီးသည့္ေနာက္မွာ ထိုဖိနပ္မ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကို အသိတရား ပိုရေစခဲ့သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္။ မည္သူမွ် ေဟာေသာတရားမ်ားမဟုတ္။ All Star က ေဟာၾကားေသာ တရားေတာ္မ်ားပင္။            ။

ဆူးသစ္

၁၃း၄၈ နာရီ၊ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

၁၄.၁၂.၂၀၁၂