" အားလံုးကို စြန္႕လႊတ္ရရင္ေတာင္မွ သတိရျခင္းကို ငါပိုင္တယ္။ ( တာရာမင္းေ၀)"
" အိမ္သာတက္ရင္း ၀မ္းခ်ဳပ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ဗိုက္နာျခင္းကို ငါပိုင္တယ္။ ( ၾကယ္စင္သာဂိ)"
စာသားမ်ားကို ဖတ္ရင္း ဟ-ဘာလဲဟ ဟု ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ႏႈတ္က လႊတ္ခနဲထြက္သြားသည္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေနေသာ သာဂိ၏ Facebook ေပၚမွ စာသားပါ။ လက္စြမ္းကား ထက္လွ၏။
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို ခဏျပန္သြားခ်ိန္မွာ သာဂိက ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေတြ႕သည္။ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ အြန္လိုင္းမွာ ေမးလ္ အဆက္အသြယ္ရွိေနေသး၍ သူက ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္လာမည္ကို သိေနသည္။ ထိုစဥ္က သူေျပာခဲ့သည္ကို ၾကည့္ပါ။
" အစ္ကုိ သူမ်ားေတြ ဘေလာ့ေရးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ အစ္ကိုလာတုန္း ရွင္းျပပါဦး "
သည္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တတ္သေလာက္၊ မွတ္သေလာက္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ ကေလာင္ကိုလည္း သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ေရြးဖို႔ အႀကံေပးခဲ့၏။ 'မိမိေရြးခ်ယ္ေသာ ကေလာင္သည္ မိမိ၏ စာကို ညႊန္းႏိုင္သည္' ဟူေသာ ေရွးဆရာႀကီးမ်ား၏ အယူအဆတစ္ခုကိုလည္း သူ႕ကို ေျပာျပခဲ့ေသး၏။
သည္လိုႏွင့္ သေကာင့္သားမွာ ဘေလာ့ျဖစ္မျဖစ္ေတာ့ မသိ။ ကေလာင္နာမည္ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူျပန္ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ Facebook မွာ ေတြ႕ရေလေတာ့သည္။ ၾကည့္ေလ။ ' ၾကယ္စင္သာဂိ' တဲ့။ ဘာႀကီးမွန္းကို မသိ။ သည္လိုႏွင့္ သာဂိကို ဂ်ီေတာ့မွာေတြ႕ေတာ့ ေမးရေတာ့သည္။
" ညီေလး။ မင္းရဲ႕ ကေလာင္နာမည္ေလး ရွင္းျပပါဦးကြာ။ ငါေတာ့ သိပ္နားမလည္ဘူး "
" ကၽြန္ေတာ္က တာရာမင္းေ၀ ႀကိဳက္တယ္ေလ အစ္ကို။ ဒီေတာ့ သူ႕လို ခပ္ဆင္ဆင္ေလး ေပးထားတာ။ သူက တာရာ။ ကၽြန္ေတာ္က ၾကယ္စင္။ မေကာင္းဘူးလား။ ဟဲ...ဟဲ "
" မေကာင္းဘူး။ ဟိုက တာရာေနာက္မွာ မင္းေ၀ပါေတာ့ ေခၚရတာလည္း ေကာင္းတယ္။ နာမည္လည္း လွတယ္။ မင္းက်ေတာ့ ေရွ႕က ၾကယ္စင္က ဟုတ္သလိုလိုနဲ႕ ေနာက္က မင္းနာမည္ သာဂိထည့္လိုက္ေတာ့ နာမည္က ျပေရာ "
"ကၽြန္ေတာ့္ကို စင္ကာပူမွာတုန္းက အမွတ္တရ ေပးထားတဲ့နာမည္မို႕လို႔ပါ အစ္ကိုရာ။ ဒါျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခု ေရြးထားတာ ရွိေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) လည္း ႀကိဳက္ေတာ့ သာဂိ( ေရႊပန္းေတာ) ဆို ေကာင္းမလား အစ္ကို "
ေရႊပန္းေတာသည္ သာဂိ၏ ရြာဆိုသည္ကို Facebook မွာ သာဂိတင္ခဲ့ေသာ ' ဇာတိေျမ ခရီးစဥ္ ' ဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ ပံုေတြကို ၾကည့္ၿပီးသိခဲ့ဖူးသည္။
" မင္းက ဘာစာေတြ ေရးမွာလဲ။ သူမ်ားကို ႀကိဳက္တာနဲ႕ သူမ်ားနာမည္ေတြ ယူစရာ မလိုပါဘူး။ မင္းနာမည္ မင္းေရြးေပါ့။ ဘာေကာင္းလဲလို႔ မေမးနဲ႕။ သူမ်ားကို မတုရင္ ၿပီးေရာ။ ႀကိဳက္တာ အကုန္ေပးလို႔ရတယ္။ "
" ကၽြန္ေတာ္က ေရးလို႔ရတာ အကုန္ေရးမွာ အစ္ကို။ သူမ်ားေတြလည္း ဒီလိုပဲ ေရးေနၾကတာ "
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သာဂိစိတ္ခ်မ္းသာလွ်င္ ၿပီးေရာ သေဘာထားကာ လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ စာေရးခ်င္သူတစ္ဦးအတြက္ စာေရးစရာ ေနရာတစ္ေနရာ ရွိလွ်င္ လံုေလာက္ေပလိမ့္မည္။ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္သည္ သည္လိုသာ အစပ်ဳိးရင္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လွမ္းခဲ့ရသည္ မဟုတ္လား။
တကယ္ေတာ့ သာဂိထံမွ ဘာဘေလာ့မွ ထြက္မလာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သာဂိကား Facebook ေပၚတြင္ Status မ်ားသာ ေလွ်ာက္ေရးေနေသာေၾကာင့္ပင္။ ၾကည့္ဦးေလ။ သာဂိ၏ Facebook ေပၚမွ Status အလန္းမ်ား။
" ေရႊဖိနပ္မွာ အစိမ္းေရာင္ ၾကက္ေျခခတ္နဲ႕ ေကာင္မေလး " ( တာရာမင္းေ၀)
" ခံုဖိနပ္မွာ အ၀ါေရာင္ ေခြးေခ်းနဲ႕ ေကာင္မေလး " ( ၾကယ္စင္သာဂိ)
မိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖတ္ၿပီး ရယ္မိ၏။ ဘာေတြမွန္းကို မသိ။ သူ တာရာမင္းေ၀ ႀကိဳက္ျခင္းသည္ တာရာမင္းေ၀ အတြက္ေတာ့မလြယ္။ ကြယ္လြန္သြားရွာၿပီမို႔သာ ေတာ္ေတာ့၏။ ႏို႔မို႕ဆို သာဂိလက္ခ်က္ႏွင့္ပင္ တာရာမင္းေ၀ အခါခါ ေသေလာက္သည္။
" သာဂိ၊ မင္းဟာက Status မွ မဟုတ္တာ။ သူမ်ားစာေတြ အတုခိုးၿပီး လုိက္တင္ေနတာပဲကြ "
" မဟုတ္ဘူးအစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ရည္ေသြးေနတာ။ ေခါင္းစဥ္လွလွေလးေတြကို တာရာ မင္းေ၀ရဲ႕ ေမာ္ဒန္ သီအိုရီ သံုးၿပီး ရွာေနတာေလ။ အစ္ကို အခု ဖတ္ရတာေတြက ကၽြန္ေတာ္ ပြားၿပီး ေတြးယူထားတာ အစ္ကိုရ။ ေနာက္ထပ္ ရွိေသးတယ္။ ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) သီအိုရီေလ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာေလး အစ္ကို ဖတ္ၾကည့္ "
ေျပာလည္းေျပာ၊ ဂ်ီေတာ့မွ တျဗဳန္းျဗဳန္းႏွင့္ ျမန္မာလို တက္လာေသာ သာဂိ Message ကို ၾကည့္ပါဦး။
" အႏုသယလမ္းမွာ
သမုဒယ ပန္းကို ႀကိဳက္မိေတာ့
ဘုက်က်နဲ႕ ကန္းမိုက္ေနတုန္းမွာပဲ
( အခ်စ္ရယ္...ငါေလ )
ပုကြကြနဲ႕ လြမ္းလိုက္ေတာ့မယ္။ ။"
ၿပီးေရာ။ ဆရာေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)ႏွင့္ ေတြ႕လွ်င္ ကဗ်ာစာအုပ္ ဆက္မထုတ္ဖို႕ ေျပာရဦးမည္။ သာဂိ (ေရႊပန္းေတာ) ၏ စာအုပ္မ်ားက အေရာင္းပိုသြက္သြားႏိုင္သည္ မဟုတ္လား။ သူ႕ကဗ်ာကို ဖတ္ရင္း အရပ္ပုကြကြႏွင့္ သာဂိကို ျမင္ေယာင္မိေသးသည္။
" သာဂိေရ-လန္းတယ္ကြာ"
ေျပာရင္း သည္ဘက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးေနမိေသးသည္။ သာဂိကား ကၽြန္ေတာ္မျမင္ႏိုင္ေသာ တစ္ဖက္မွာ သေဘာက်ေနေလမလား မသိ။
" ဆီဒိုးနားဟိုတယ္တြင္ ညစာစားေနသည္ "
ခုတေလာ သာဂိ၏ Status မ်ားကား အစားအေသာက္ကိစၥမ်ား ပါလာသည္။ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္က ထိုသို႔ အစားအေသာက္မ်ားကို Status အျဖစ္ တင္ေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္အံ့ဩမိ၏။ သာဂိကို အြန္လိုင္းမွာေတြ႕ေတာ့ ေမးၾကည့္ရသည္။
" သာဂိ။ မင္းအဲဒါေတြ ဘာလို႔တင္ေနတာလဲ။ အရည္မရ၊ အဖတ္မရ။ အဲဒါမိန္းကေလးေတြမွ လုပ္တာ "
"အစ္ကို ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာရဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ အစ္ကို႕ကို တစ္ခါ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ရြာမွာေနတုန္းက ေအးပုတို႕၊ ေထြးငယ္တို႔၊ ဘုတ္မတို႔ဆိုတာေလ "
" ဪ-ေအး။ မွတ္မိၿပီ။ သူတို႔က ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"ဟာဗ်ာ-စလံုးေရာက္ၿပီး မလုပ္ဖူးတာေတြလုပ္၊ မစားဖူးတာေတြစား။ ၿပီးေတာ့ စကား အႀကီးႀကီးေတြ ေျပာ။ ေတာ္ၾကာေနရင္း ဘယ္နားမွာ ဘယ္သူနဲ႕ ဘာစားေနျပန္ၿပီတို႔။ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္နားမွာ ဘာလုပ္ေနျပန္ၿပီတို႔။ အဲဒါေတြ ျမင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ျမင္ျပင္းကတ္တာနဲ႔ ရြဲ႕ၿပီး အဲဒါေတြ တင္ေနတာ "
"သူတို႕က မိန္းကေလးပဲကြာ။ သူတို႔မွာ တင္စရာမရွိေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ စိတ္ထဲ ရွိတာေလးေတြ ေလွ်ာက္ တင္တာ ေနမွာပါ။ မင္းက နားလည္ေပးရမွာေပါ့။ သူတို႔လည္း ကိုယ့္ပိုက္ဆံ ကိုယ္သံုးၿပီး တင္ေနတာပဲ။ မင္းပိုက္ဆံ ယူသံုးေနတာမွ မဟုတ္တာ "
" ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုရာ၊ အစ္ကိုပဲ စဥ္းစားၾကည့္။ သူတို႔လိုသာ တင္မယ္ဆိုရင္ တင္ႏို္င္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး မဟုတ္ဘူးလား။ သူတို႔ထက္ေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြမွာ စားေနသူေတြ စလံုးမွာ တစ္ပံုႀကီး။ အဲဒီလို သူေတြေတာင္မွ မတင္တာ။ သူတို႔သိဖို႕ေကာင္းတယ္။ သူတို႕က မေန႕တစ္ေန႕ ကမွ ေရာက္ၿပီး ေတာင္ တင္၊ ေျမာက္တင္နဲ႔။ ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆကေတာ့ သူတို႔ သက္သက္ကို ႂကြားေနတယ္ လို႔ကို ယူဆတာ "
" မိန္းကေလးဆိုေတာ့လည္း ဒီလိုပဲေပါ့ကြာ။ မင္းကနားလည္ ေပးရမွာေပါ့။ သူတို႔ရဲ႕ စရိုက္ကိုက အဲဒီလိုေလးေတြ ရွိပါလားလို႔ မင္းနားလည္ေပးလိုက္ရင္ အိုေကပါတယ္ကြ "
" ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြဲ႕ၿပီး တင္ေနတာပါ အစ္ကိုရာ။ စိတ္နဲ႕ကိုယ္ အခန္႔မသင့္ရင္ ဒီလိုပါပဲ "
" ဒါနဲ႕ မင္းက တကယ္ေရာ အဲဒီေနရာေတြမွာ သြားစားေနတာလား။ မင္းတင္လိုက္တဲ့ ေနရာေတြမွာေလ။ အခုဆိုငါေတြ႕တာ ဆီဒိုးနားမွာတဲ့။ အဲဒါဟုတ္လား "
" သြားစားတာေတာ့ တကယ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဒင္နာေလ။ ဖုန္းကေတာ့ တင္လို႔မရဘူး။ အင္တာနက္ဆိုင္ေရာက္မွ ေကာက္တင္လိုက္တာ "
ေကာင္းကြာ ဟု ဆိုကာ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်စြာျဖင့္ သူႏွင့္ စကားေျပာျခင္းကို ရပ္တန္႕လိုက္ပါသည္။ သာဂိသည္ လူတစ္မ်ဳိးဟု ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္ရျပန္ပါသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ သာဂိ၏ လန္းေနေသာ Status မ်ားကို ဆက္ေတြ႕ရပါေတာ့သည္။
" ဆာကူရာတာ၀ါ၏ ထိပ္တြင္ ေကာ္ဖီေသာက္ေနသည္။ ( သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္။ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လိုက္တိုက္ေသာေၾကာင့္)"
" ထရိတ္ဒါးဟိုတယ္တြင္ ေန႔လယ္စာ စားေနသည္။ ( Myanmar Time မွ Sudoku ေျဖရာတြင္ မွန္သြားေသာေၾကာင့္ )"
ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနသည္။ သာဂိသူငယ္ခ်င္း ေယာက်္ားေလးမ်ားက မွတ္ခ်က္ေပးရာတြင္ ငႂကြားဟု လာေရးသြားတာ ေတြ႕ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၿပံဳးမိျပန္၏။ သာဂိသူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးမ်ားကလည္း စင္ကာပူကေန ဘာေတြဆက္တင္ေနလဲ မသိ။ သာဂိကလည္း Non stop လႊတ္ေနသည္။
သူ႕ကိုယ္သူ ငႂကြားဟု အထင္ခံရသည့္တိုင္ သာဂိ၏ Status မ်ားက ေျပာင္းမသြားခဲ့။ သူတင္တာေတြ ဖတ္ၾကည့္သည့္အခါတိုင္းလည္း ၿပံဳးရ၏။ တစ္ခုမွ် သူ႕ဘာသာ လုပ္တာမပါ။ ဖရီးကစ္ခ်ည္းသာ။ သူ႕ဘာသာသူေတာ့ အဆင္ေျပေန၏။
" စိတ္ေတြရႈပ္ေနတယ္။ စကားလာမေျပာၾကပါနဲ႕။ လူေတြကို စိတ္ကုန္တယ္ "
"ငါ့မနက္ခင္းေတြကို ဘယ္သူယူထားလဲ "
" လဲလို႔ရမယ္ဆို အားလံုးကို ငါလဲပစ္မယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ငါေနမယ္"
" ဟိုးမွာ အစိမ္းေရာင္ေတာင္ေတြ။ ငါတို႔ စိမ္းလန္းခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ေျခာက္ေသြ႕ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ"
လာျပန္ၿပီ။ သာဂိ၏ မရိုးႏိုင္ေသာ အလန္းမ်ား။ အသစ္မ်ား။
" ေဟ့ေကာင္။ ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ "
" ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး အစ္ကို။ ပ်င္းတာနဲ႕ လက္ေဆာ့ေနတာ "
" မင္းလက္ေဆာ့တာ ငါတို႔လို Facebook က အသိေတြက တစ္မ်ဳိးထင္မိတယ္ကြ။ မင္းမ်ား ျပႆနာေတြ တက္ေနလားလို႔ေတာင္ ထင္ေနတာ"
"ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ျမင္တာေပါ့။ ေမာ္ဒန္ေလ အစ္ကို။ သစ္ၾကည့္တာ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက Facebook ထဲမွာဆို ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာတဲ့ ခံစားမႈ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ တင္တတ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း လန္းၾကည့္လိုက္တာ။ မိုက္လား အစ္ကို "
ကၽြန္ေတာ္ မေျဖ။ သူ႕ Status ၏ ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္လိုက္ရေသာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ မွတ္ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ေတာ့ ၿပံဳးမိေသးသည္။ သာဂိကို ' မင္းေတာ့ ရူးေနၿပီ' တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ကို ရူးသည္ဟု မေနာက္ပါ။ တခ်ဳိ႕ေတြကလည္း Like ဟု လာလုပ္သြားေသးသည္။ သာဂိကို ရူးေနၿပီဟု ေပးထားေသာ မွတ္ခ်က္ကို ၾကည့္လိုက္ Like လုပ္ထားသူေတြ၏ နာမည္မ်ားကို ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးရေသးသည္။ မၿပံဳး ခံႏိုင္ရိုးလား။ တခ်ဳိ႕က ထို Status မ်ားကို ရူးေနၿပီဟု မွတ္ခ်က္ေပးထားသည့္တိုင္ တခ်ဳိ႕က ႀကိဳက္သည္ဆိုေသာအခါ ထိုသူမ်ားသည္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ထူးေနေလၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သာဂိကို သေဘာတရားတစ္ခုသာ ေျပာျပလိုက္ပါသည္။ လုပ္သည္၊ မလုပ္သည္။ နားလည္သည္၊ နားမလည္သည္က သာဂိ၏ လက္ခံႏိုင္မႈ အပိုင္းဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။
"လူတိုင္းမွာ စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုတာေတာ့ ရွိၾကတာေပါ့ကြာ။ အစ္ကိုလည္း နားလည္ပါတယ္။ အစ္ကိုဆိုလည္း အာဆင္နယ္ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ေတာ့ အာႀကီးအေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္တင္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ စဥ္းစားတယ္။ ငါတို႔က စိတ္ထဲရွိတာေတြ အကုန္လံုးကို ဒီအထဲမွာ ေလွ်ာက္ေရးေနမလားလို႔။ ဘယ္သူ႔မွ ရိုက္စစ္စရာမလိုတဲ့ ငါတို႔ Life က ဒီထဲမွာ အကုန္ေရာက္ေနပါေပါ့လား လို႔လည္း ေတြးမိတယ္။ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္ က်ရင္သာ အဲဒီလို သူမ်ားသိထားတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို တကယ္လက္ခံႏိုင္မွာလား ဆိုတာကို စဥ္းစားသင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ Celebrity လို႔ေျပာၾကတဲ့ နာမည္ႀကီး အႏုပညာရွင္ေတြေတာင္ အင္တာနက္မွာ မဟုတ္တာတစ္ခါ ပါလာရင္ ေျဖရွင္းဖို႔ ခက္ၾကတာေလ။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကိုယ္က အလကားေနရင္း ကိုယ့္ရဲ႕ကိစၥေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ နာမည္ႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒုကၡမ်ဳိး မခံရႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာႏိုင္လဲ။ အဲဒါ မွန္လား၊ မမွန္လားဆိုေတာ့ မင္းလည္း စဥ္းစားတတ္တာပဲ သာဂိရာ။ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ "
" ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေအာင္ျမင္ေနတုန္း Status ေတြကို စံုေနေအာင္တင္ၿပီး ကုိယ္ အဲဒီလို မလုပ္နုိင္တဲ့ေန႕က်ရင္ေရာ။ အင္တာနက္ကေန အသာေလး လွ်ဳိထြက္သြားမွာလား။ ကိုယ့္အေၾကာင္း သိေနတဲ့ အျပင္ကလူေတြၾကားမွာ ကိုယ္တစ္ခ်က္မွားတာနဲ႕ ကဲြမွာပဲေလ။ အားလံုးဟာ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး လုပ္သင့္တယ္လို႔ အစ္ကိုေတာ့ ထင္မိတယ္။ မင္းလည္း သူမ်ားေတြ ဘာလုပ္လုပ္ လုိက္ရိမေနပါနဲ႕။ ပင္ပန္းတယ္။ အားလံုးက ကိုယ့္စရိတ္ ကိုယ္စား၊ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ေနတာပဲကြာ။ ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ ေရးၾကပါလိမ့္မယ္"
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ရွိသည္ကို သာဂိကို ခ်ျပလိုက္သည္။ ဘာတုန္႕ျပန္မႈမွ ျပန္မလာေတာ့။ သာဂိကၽြန္ေတာ့္ကို ႏႈတ္ဆက္၍ အြန္လိုင္းက ထြက္သြားသည္။
အစ္ကို
ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့စေရးပါေတာ့မယ္။ အစ္ကို႕စကားေတြ ျပန္စဥ္းစားၿပီး ဘယ္ဟာက အမွန္လဲလို႔ ေတြးေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ႏို္င္တာေတြ ထဲက ေကာင္းတာေလးေတြေတာ့ ျပန္ လုပ္ၾကည့္လိုက္ ပါဦးမယ္။
တစ္ခါတစ္ခါ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဆံုဖို႕ရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ေပးခ်င္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ Message ေလးေတြ ရွယ္ဖို႔ရယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွယ္ထားတဲ့ ေကာင္းတဲ့ Message ေလးေတြ ဖတ္ဖို႔ရယ္ အတြက္ေတာ့ Facebook ကို ရံဖန္ရံခါ တက္ခဲ့ပါမယ္။
အျမင္ကတ္လို႔ ေလွ်ာက္ရိေနတာေတြေတာ့ ရပ္ပစ္လိုက္ပါၿပီ။ အစ္ကိုေျပာသလို ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေရးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။
အစ္ကို႕ကို ေက်းဇူးတင္လ်က္
သာဂိ
အီးေမးလ္ကို ဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်စြာ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္သည္။ သာဂိထံမွ ပို႕လိုက္ေသာ ေမးလ္ပါ။
ေနာက္ဆံုး အဆံုးသတ္ကိုေတာ့ အေခါက္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ေန၏။ ၾကယ္စင္သာဂိလည္း မဟုတ္။ သာဂိ (ေရႊပန္းေတာ) လည္း မဟုတ္ေတာ့။ သည္တစ္ခါေတာ့ သာဂိသည္ သာဂိျဖစ္လို႔ေနေတာ့၏။ လူမွန္၊ ေနရာမွန္ကို သာဂိတစ္ေယာက္ ေရာက္သြားေလၿပီဟု ကၽြန္ေတာ္နားလည္မိသလို ေနာက္ထပ္လည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ်၊ ဘာေစာင္းတရားေတြ ေဟာေနေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဟု သာဂိကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ေနမိပါေတာ့သည္။ ။
" အိမ္သာတက္ရင္း ၀မ္းခ်ဳပ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ဗိုက္နာျခင္းကို ငါပိုင္တယ္။ ( ၾကယ္စင္သာဂိ)"
စာသားမ်ားကို ဖတ္ရင္း ဟ-ဘာလဲဟ ဟု ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ႏႈတ္က လႊတ္ခနဲထြက္သြားသည္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေနေသာ သာဂိ၏ Facebook ေပၚမွ စာသားပါ။ လက္စြမ္းကား ထက္လွ၏။
ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ကို ခဏျပန္သြားခ်ိန္မွာ သာဂိက ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေတြ႕သည္။ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ အြန္လိုင္းမွာ ေမးလ္ အဆက္အသြယ္ရွိေနေသး၍ သူက ကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္လာမည္ကို သိေနသည္။ ထိုစဥ္က သူေျပာခဲ့သည္ကို ၾကည့္ပါ။
" အစ္ကုိ သူမ်ားေတြ ဘေလာ့ေရးေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ အစ္ကိုလာတုန္း ရွင္းျပပါဦး "
သည္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တတ္သေလာက္၊ မွတ္သေလာက္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ ကေလာင္ကိုလည္း သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ေရြးဖို႔ အႀကံေပးခဲ့၏။ 'မိမိေရြးခ်ယ္ေသာ ကေလာင္သည္ မိမိ၏ စာကို ညႊန္းႏိုင္သည္' ဟူေသာ ေရွးဆရာႀကီးမ်ား၏ အယူအဆတစ္ခုကိုလည္း သူ႕ကို ေျပာျပခဲ့ေသး၏။
သည္လိုႏွင့္ သေကာင့္သားမွာ ဘေလာ့ျဖစ္မျဖစ္ေတာ့ မသိ။ ကေလာင္နာမည္ကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စင္ကာပူျပန္ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ Facebook မွာ ေတြ႕ရေလေတာ့သည္။ ၾကည့္ေလ။ ' ၾကယ္စင္သာဂိ' တဲ့။ ဘာႀကီးမွန္းကို မသိ။ သည္လိုႏွင့္ သာဂိကို ဂ်ီေတာ့မွာေတြ႕ေတာ့ ေမးရေတာ့သည္။
" ညီေလး။ မင္းရဲ႕ ကေလာင္နာမည္ေလး ရွင္းျပပါဦးကြာ။ ငါေတာ့ သိပ္နားမလည္ဘူး "
" ကၽြန္ေတာ္က တာရာမင္းေ၀ ႀကိဳက္တယ္ေလ အစ္ကို။ ဒီေတာ့ သူ႕လို ခပ္ဆင္ဆင္ေလး ေပးထားတာ။ သူက တာရာ။ ကၽြန္ေတာ္က ၾကယ္စင္။ မေကာင္းဘူးလား။ ဟဲ...ဟဲ "
" မေကာင္းဘူး။ ဟိုက တာရာေနာက္မွာ မင္းေ၀ပါေတာ့ ေခၚရတာလည္း ေကာင္းတယ္။ နာမည္လည္း လွတယ္။ မင္းက်ေတာ့ ေရွ႕က ၾကယ္စင္က ဟုတ္သလိုလိုနဲ႕ ေနာက္က မင္းနာမည္ သာဂိထည့္လိုက္ေတာ့ နာမည္က ျပေရာ "
"ကၽြန္ေတာ့္ကို စင္ကာပူမွာတုန္းက အမွတ္တရ ေပးထားတဲ့နာမည္မို႕လို႔ပါ အစ္ကိုရာ။ ဒါျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ခု ေရြးထားတာ ရွိေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း) လည္း ႀကိဳက္ေတာ့ သာဂိ( ေရႊပန္းေတာ) ဆို ေကာင္းမလား အစ္ကို "
ေရႊပန္းေတာသည္ သာဂိ၏ ရြာဆိုသည္ကို Facebook မွာ သာဂိတင္ခဲ့ေသာ ' ဇာတိေျမ ခရီးစဥ္ ' ဆိုသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ ပံုေတြကို ၾကည့္ၿပီးသိခဲ့ဖူးသည္။
" မင္းက ဘာစာေတြ ေရးမွာလဲ။ သူမ်ားကို ႀကိဳက္တာနဲ႕ သူမ်ားနာမည္ေတြ ယူစရာ မလိုပါဘူး။ မင္းနာမည္ မင္းေရြးေပါ့။ ဘာေကာင္းလဲလို႔ မေမးနဲ႕။ သူမ်ားကို မတုရင္ ၿပီးေရာ။ ႀကိဳက္တာ အကုန္ေပးလို႔ရတယ္။ "
" ကၽြန္ေတာ္က ေရးလို႔ရတာ အကုန္ေရးမွာ အစ္ကို။ သူမ်ားေတြလည္း ဒီလိုပဲ ေရးေနၾကတာ "
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သာဂိစိတ္ခ်မ္းသာလွ်င္ ၿပီးေရာ သေဘာထားကာ လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ စာေရးခ်င္သူတစ္ဦးအတြက္ စာေရးစရာ ေနရာတစ္ေနရာ ရွိလွ်င္ လံုေလာက္ေပလိမ့္မည္။ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္သည္ သည္လိုသာ အစပ်ဳိးရင္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လွမ္းခဲ့ရသည္ မဟုတ္လား။
****************
တကယ္ေတာ့ သာဂိထံမွ ဘာဘေလာ့မွ ထြက္မလာ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သာဂိကား Facebook ေပၚတြင္ Status မ်ားသာ ေလွ်ာက္ေရးေနေသာေၾကာင့္ပင္။ ၾကည့္ဦးေလ။ သာဂိ၏ Facebook ေပၚမွ Status အလန္းမ်ား။
" ေရႊဖိနပ္မွာ အစိမ္းေရာင္ ၾကက္ေျခခတ္နဲ႕ ေကာင္မေလး " ( တာရာမင္းေ၀)
" ခံုဖိနပ္မွာ အ၀ါေရာင္ ေခြးေခ်းနဲ႕ ေကာင္မေလး " ( ၾကယ္စင္သာဂိ)
မိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဖတ္ၿပီး ရယ္မိ၏။ ဘာေတြမွန္းကို မသိ။ သူ တာရာမင္းေ၀ ႀကိဳက္ျခင္းသည္ တာရာမင္းေ၀ အတြက္ေတာ့မလြယ္။ ကြယ္လြန္သြားရွာၿပီမို႔သာ ေတာ္ေတာ့၏။ ႏို႔မို႕ဆို သာဂိလက္ခ်က္ႏွင့္ပင္ တာရာမင္းေ၀ အခါခါ ေသေလာက္သည္။
" သာဂိ၊ မင္းဟာက Status မွ မဟုတ္တာ။ သူမ်ားစာေတြ အတုခိုးၿပီး လုိက္တင္ေနတာပဲကြ "
" မဟုတ္ဘူးအစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ရည္ေသြးေနတာ။ ေခါင္းစဥ္လွလွေလးေတြကို တာရာ မင္းေ၀ရဲ႕ ေမာ္ဒန္ သီအိုရီ သံုးၿပီး ရွာေနတာေလ။ အစ္ကို အခု ဖတ္ရတာေတြက ကၽြန္ေတာ္ ပြားၿပီး ေတြးယူထားတာ အစ္ကိုရ။ ေနာက္ထပ္ ရွိေသးတယ္။ ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) သီအိုရီေလ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာေလး အစ္ကို ဖတ္ၾကည့္ "
ေျပာလည္းေျပာ၊ ဂ်ီေတာ့မွ တျဗဳန္းျဗဳန္းႏွင့္ ျမန္မာလို တက္လာေသာ သာဂိ Message ကို ၾကည့္ပါဦး။
" အႏုသယလမ္းမွာ
သမုဒယ ပန္းကို ႀကိဳက္မိေတာ့
ဘုက်က်နဲ႕ ကန္းမိုက္ေနတုန္းမွာပဲ
( အခ်စ္ရယ္...ငါေလ )
ပုကြကြနဲ႕ လြမ္းလိုက္ေတာ့မယ္။ ။"
ၿပီးေရာ။ ဆရာေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)ႏွင့္ ေတြ႕လွ်င္ ကဗ်ာစာအုပ္ ဆက္မထုတ္ဖို႕ ေျပာရဦးမည္။ သာဂိ (ေရႊပန္းေတာ) ၏ စာအုပ္မ်ားက အေရာင္းပိုသြက္သြားႏိုင္သည္ မဟုတ္လား။ သူ႕ကဗ်ာကို ဖတ္ရင္း အရပ္ပုကြကြႏွင့္ သာဂိကို ျမင္ေယာင္မိေသးသည္။
" သာဂိေရ-လန္းတယ္ကြာ"
ေျပာရင္း သည္ဘက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးေနမိေသးသည္။ သာဂိကား ကၽြန္ေတာ္မျမင္ႏိုင္ေသာ တစ္ဖက္မွာ သေဘာက်ေနေလမလား မသိ။
*****************
" ဆီဒိုးနားဟိုတယ္တြင္ ညစာစားေနသည္ "
ခုတေလာ သာဂိ၏ Status မ်ားကား အစားအေသာက္ကိစၥမ်ား ပါလာသည္။ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္က ထိုသို႔ အစားအေသာက္မ်ားကို Status အျဖစ္ တင္ေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္အံ့ဩမိ၏။ သာဂိကို အြန္လိုင္းမွာေတြ႕ေတာ့ ေမးၾကည့္ရသည္။
" သာဂိ။ မင္းအဲဒါေတြ ဘာလို႔တင္ေနတာလဲ။ အရည္မရ၊ အဖတ္မရ။ အဲဒါမိန္းကေလးေတြမွ လုပ္တာ "
"အစ္ကို ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေျပာရဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြေလ။ အစ္ကို႕ကို တစ္ခါ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ရြာမွာေနတုန္းက ေအးပုတို႕၊ ေထြးငယ္တို႔၊ ဘုတ္မတို႔ဆိုတာေလ "
" ဪ-ေအး။ မွတ္မိၿပီ။ သူတို႔က ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"ဟာဗ်ာ-စလံုးေရာက္ၿပီး မလုပ္ဖူးတာေတြလုပ္၊ မစားဖူးတာေတြစား။ ၿပီးေတာ့ စကား အႀကီးႀကီးေတြ ေျပာ။ ေတာ္ၾကာေနရင္း ဘယ္နားမွာ ဘယ္သူနဲ႕ ဘာစားေနျပန္ၿပီတို႔။ ဘယ္သူနဲ႔ ဘယ္နားမွာ ဘာလုပ္ေနျပန္ၿပီတို႔။ အဲဒါေတြ ျမင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ျမင္ျပင္းကတ္တာနဲ႔ ရြဲ႕ၿပီး အဲဒါေတြ တင္ေနတာ "
"သူတို႕က မိန္းကေလးပဲကြာ။ သူတို႔မွာ တင္စရာမရွိေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ စိတ္ထဲ ရွိတာေလးေတြ ေလွ်ာက္ တင္တာ ေနမွာပါ။ မင္းက နားလည္ေပးရမွာေပါ့။ သူတို႔လည္း ကိုယ့္ပိုက္ဆံ ကိုယ္သံုးၿပီး တင္ေနတာပဲ။ မင္းပိုက္ဆံ ယူသံုးေနတာမွ မဟုတ္တာ "
" ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုရာ၊ အစ္ကိုပဲ စဥ္းစားၾကည့္။ သူတို႔လိုသာ တင္မယ္ဆိုရင္ တင္ႏို္င္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး မဟုတ္ဘူးလား။ သူတို႔ထက္ေကာင္းတဲ့ ေနရာေတြမွာ စားေနသူေတြ စလံုးမွာ တစ္ပံုႀကီး။ အဲဒီလို သူေတြေတာင္မွ မတင္တာ။ သူတို႔သိဖို႕ေကာင္းတယ္။ သူတို႕က မေန႕တစ္ေန႕ ကမွ ေရာက္ၿပီး ေတာင္ တင္၊ ေျမာက္တင္နဲ႔။ ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆကေတာ့ သူတို႔ သက္သက္ကို ႂကြားေနတယ္ လို႔ကို ယူဆတာ "
" မိန္းကေလးဆိုေတာ့လည္း ဒီလိုပဲေပါ့ကြာ။ မင္းကနားလည္ ေပးရမွာေပါ့။ သူတို႔ရဲ႕ စရိုက္ကိုက အဲဒီလိုေလးေတြ ရွိပါလားလို႔ မင္းနားလည္ေပးလိုက္ရင္ အိုေကပါတယ္ကြ "
" ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြဲ႕ၿပီး တင္ေနတာပါ အစ္ကိုရာ။ စိတ္နဲ႕ကိုယ္ အခန္႔မသင့္ရင္ ဒီလိုပါပဲ "
" ဒါနဲ႕ မင္းက တကယ္ေရာ အဲဒီေနရာေတြမွာ သြားစားေနတာလား။ မင္းတင္လိုက္တဲ့ ေနရာေတြမွာေလ။ အခုဆိုငါေတြ႕တာ ဆီဒိုးနားမွာတဲ့။ အဲဒါဟုတ္လား "
" သြားစားတာေတာ့ တကယ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဒင္နာေလ။ ဖုန္းကေတာ့ တင္လို႔မရဘူး။ အင္တာနက္ဆိုင္ေရာက္မွ ေကာက္တင္လိုက္တာ "
ေကာင္းကြာ ဟု ဆိုကာ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်စြာျဖင့္ သူႏွင့္ စကားေျပာျခင္းကို ရပ္တန္႕လိုက္ပါသည္။ သာဂိသည္ လူတစ္မ်ဳိးဟု ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္ရျပန္ပါသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ သာဂိ၏ လန္းေနေသာ Status မ်ားကို ဆက္ေတြ႕ရပါေတာ့သည္။
" ဆာကူရာတာ၀ါ၏ ထိပ္တြင္ ေကာ္ဖီေသာက္ေနသည္။ ( သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္။ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လိုက္တိုက္ေသာေၾကာင့္)"
" ထရိတ္ဒါးဟိုတယ္တြင္ ေန႔လယ္စာ စားေနသည္။ ( Myanmar Time မွ Sudoku ေျဖရာတြင္ မွန္သြားေသာေၾကာင့္ )"
ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနသည္။ သာဂိသူငယ္ခ်င္း ေယာက်္ားေလးမ်ားက မွတ္ခ်က္ေပးရာတြင္ ငႂကြားဟု လာေရးသြားတာ ေတြ႕ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၿပံဳးမိျပန္၏။ သာဂိသူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးမ်ားကလည္း စင္ကာပူကေန ဘာေတြဆက္တင္ေနလဲ မသိ။ သာဂိကလည္း Non stop လႊတ္ေနသည္။
သူ႕ကိုယ္သူ ငႂကြားဟု အထင္ခံရသည့္တိုင္ သာဂိ၏ Status မ်ားက ေျပာင္းမသြားခဲ့။ သူတင္တာေတြ ဖတ္ၾကည့္သည့္အခါတိုင္းလည္း ၿပံဳးရ၏။ တစ္ခုမွ် သူ႕ဘာသာ လုပ္တာမပါ။ ဖရီးကစ္ခ်ည္းသာ။ သူ႕ဘာသာသူေတာ့ အဆင္ေျပေန၏။
****************
" စိတ္ေတြရႈပ္ေနတယ္။ စကားလာမေျပာၾကပါနဲ႕။ လူေတြကို စိတ္ကုန္တယ္ "
"ငါ့မနက္ခင္းေတြကို ဘယ္သူယူထားလဲ "
" လဲလို႔ရမယ္ဆို အားလံုးကို ငါလဲပစ္မယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ငါေနမယ္"
" ဟိုးမွာ အစိမ္းေရာင္ေတာင္ေတြ။ ငါတို႔ စိမ္းလန္းခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ေျခာက္ေသြ႕ေနခဲ့တာ ၾကာၿပီ"
လာျပန္ၿပီ။ သာဂိ၏ မရိုးႏိုင္ေသာ အလန္းမ်ား။ အသစ္မ်ား။
" ေဟ့ေကာင္။ ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ "
" ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး အစ္ကို။ ပ်င္းတာနဲ႕ လက္ေဆာ့ေနတာ "
" မင္းလက္ေဆာ့တာ ငါတို႔လို Facebook က အသိေတြက တစ္မ်ဳိးထင္မိတယ္ကြ။ မင္းမ်ား ျပႆနာေတြ တက္ေနလားလို႔ေတာင္ ထင္ေနတာ"
"ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ ေအာင္ျမင္တာေပါ့။ ေမာ္ဒန္ေလ အစ္ကို။ သစ္ၾကည့္တာ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက Facebook ထဲမွာဆို ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေျပာတဲ့ ခံစားမႈ ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ တင္တတ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း လန္းၾကည့္လိုက္တာ။ မိုက္လား အစ္ကို "
ကၽြန္ေတာ္ မေျဖ။ သူ႕ Status ၏ ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္လိုက္ရေသာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္၏ မွတ္ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕ေတာ့ ၿပံဳးမိေသးသည္။ သာဂိကို ' မင္းေတာ့ ရူးေနၿပီ' တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႕ကို ရူးသည္ဟု မေနာက္ပါ။ တခ်ဳိ႕ေတြကလည္း Like ဟု လာလုပ္သြားေသးသည္။ သာဂိကို ရူးေနၿပီဟု ေပးထားေသာ မွတ္ခ်က္ကို ၾကည့္လိုက္ Like လုပ္ထားသူေတြ၏ နာမည္မ်ားကို ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ၿပံဳးရေသးသည္။ မၿပံဳး ခံႏိုင္ရိုးလား။ တခ်ဳိ႕က ထို Status မ်ားကို ရူးေနၿပီဟု မွတ္ခ်က္ေပးထားသည့္တိုင္ တခ်ဳိ႕က ႀကိဳက္သည္ဆိုေသာအခါ ထိုသူမ်ားသည္လည္း နည္းနည္းေတာ့ ထူးေနေလၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သာဂိကို သေဘာတရားတစ္ခုသာ ေျပာျပလိုက္ပါသည္။ လုပ္သည္၊ မလုပ္သည္။ နားလည္သည္၊ နားမလည္သည္က သာဂိ၏ လက္ခံႏိုင္မႈ အပိုင္းဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။
"လူတိုင္းမွာ စိတ္ခံစားခ်က္ဆိုတာေတာ့ ရွိၾကတာေပါ့ကြာ။ အစ္ကိုလည္း နားလည္ပါတယ္။ အစ္ကိုဆိုလည္း အာဆင္နယ္ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ေတာ့ အာႀကီးအေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္တင္ေလ့ရွိတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ စဥ္းစားတယ္။ ငါတို႔က စိတ္ထဲရွိတာေတြ အကုန္လံုးကို ဒီအထဲမွာ ေလွ်ာက္ေရးေနမလားလို႔။ ဘယ္သူ႔မွ ရိုက္စစ္စရာမလိုတဲ့ ငါတို႔ Life က ဒီထဲမွာ အကုန္ေရာက္ေနပါေပါ့လား လို႔လည္း ေတြးမိတယ္။ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္ က်ရင္သာ အဲဒီလို သူမ်ားသိထားတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ကို တကယ္လက္ခံႏိုင္မွာလား ဆိုတာကို စဥ္းစားသင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ Celebrity လို႔ေျပာၾကတဲ့ နာမည္ႀကီး အႏုပညာရွင္ေတြေတာင္ အင္တာနက္မွာ မဟုတ္တာတစ္ခါ ပါလာရင္ ေျဖရွင္းဖို႔ ခက္ၾကတာေလ။ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ကိုယ္က အလကားေနရင္း ကိုယ့္ရဲ႕ကိစၥေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ နာမည္ႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒုကၡမ်ဳိး မခံရႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာႏိုင္လဲ။ အဲဒါ မွန္လား၊ မမွန္လားဆိုေတာ့ မင္းလည္း စဥ္းစားတတ္တာပဲ သာဂိရာ။ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ "
" ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ေအာင္ျမင္ေနတုန္း Status ေတြကို စံုေနေအာင္တင္ၿပီး ကုိယ္ အဲဒီလို မလုပ္နုိင္တဲ့ေန႕က်ရင္ေရာ။ အင္တာနက္ကေန အသာေလး လွ်ဳိထြက္သြားမွာလား။ ကိုယ့္အေၾကာင္း သိေနတဲ့ အျပင္ကလူေတြၾကားမွာ ကိုယ္တစ္ခ်က္မွားတာနဲ႕ ကဲြမွာပဲေလ။ အားလံုးဟာ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး လုပ္သင့္တယ္လို႔ အစ္ကိုေတာ့ ထင္မိတယ္။ မင္းလည္း သူမ်ားေတြ ဘာလုပ္လုပ္ လုိက္ရိမေနပါနဲ႕။ ပင္ပန္းတယ္။ အားလံုးက ကိုယ့္စရိတ္ ကိုယ္စား၊ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ေနတာပဲကြာ။ ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ ေရးၾကပါလိမ့္မယ္"
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ ရွိသည္ကို သာဂိကို ခ်ျပလိုက္သည္။ ဘာတုန္႕ျပန္မႈမွ ျပန္မလာေတာ့။ သာဂိကၽြန္ေတာ့္ကို ႏႈတ္ဆက္၍ အြန္လိုင္းက ထြက္သြားသည္။
***************
အစ္ကို
ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့စေရးပါေတာ့မယ္။ အစ္ကို႕စကားေတြ ျပန္စဥ္းစားၿပီး ဘယ္ဟာက အမွန္လဲလို႔ ေတြးေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ႏို္င္တာေတြ ထဲက ေကာင္းတာေလးေတြေတာ့ ျပန္ လုပ္ၾကည့္လိုက္ ပါဦးမယ္။
တစ္ခါတစ္ခါ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဆံုဖို႕ရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ေပးခ်င္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ Message ေလးေတြ ရွယ္ဖို႔ရယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွယ္ထားတဲ့ ေကာင္းတဲ့ Message ေလးေတြ ဖတ္ဖို႔ရယ္ အတြက္ေတာ့ Facebook ကို ရံဖန္ရံခါ တက္ခဲ့ပါမယ္။
အျမင္ကတ္လို႔ ေလွ်ာက္ရိေနတာေတြေတာ့ ရပ္ပစ္လိုက္ပါၿပီ။ အစ္ကိုေျပာသလို ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေရးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။
အစ္ကို႕ကို ေက်းဇူးတင္လ်က္
သာဂိ
အီးေမးလ္ကို ဖတ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်စြာ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္သည္။ သာဂိထံမွ ပို႕လိုက္ေသာ ေမးလ္ပါ။
ေနာက္ဆံုး အဆံုးသတ္ကိုေတာ့ အေခါက္ေခါက္ ျပန္ဖတ္ေန၏။ ၾကယ္စင္သာဂိလည္း မဟုတ္။ သာဂိ (ေရႊပန္းေတာ) လည္း မဟုတ္ေတာ့။ သည္တစ္ခါေတာ့ သာဂိသည္ သာဂိျဖစ္လို႔ေနေတာ့၏။ လူမွန္၊ ေနရာမွန္ကို သာဂိတစ္ေယာက္ ေရာက္သြားေလၿပီဟု ကၽြန္ေတာ္နားလည္မိသလို ေနာက္ထပ္လည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ်၊ ဘာေစာင္းတရားေတြ ေဟာေနေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဟု သာဂိကို ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ေနမိပါေတာ့သည္။ ။
သားလတ္
၁၀:၄၅နာရီ
၃.၁၁.၁၁
၁၀:၄၅နာရီ
၃.၁၁.၁၁
10 comments:
ကိုဆူးသစ္ေရ...
ပို႔စ္ေလး လွလိုက္တာဗ်ာ...၀ထၳဳတိုဆိုတာထက္ သေရာ္စာဆန္ဆန္ေလးေရးထားတာကိုး...စကားေျပာအက္ေဆးလည္း နည္းနည္းဆန္သလိုလို...ဒါေပမယ့္ ဖတ္ရတာ သြက္ေနတယ္...ျမဴးႁကြေနတယ္...စာလံုးေရြးခ်ယ္သံုးႏႈန္းထားတာကလည္း ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို ထင္ဟပ္ႏိုင္စြမ္းလည္း ရွိပါရဲ႕...
ဒီပို႔စ္ကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ စာေရးရမွာ နည္းနည္းတြန္႕သြားတယ္...ဒီေလာက္ သြက္သြက္လက္လက္ မေရးႏိုင္မွန္း သိေနလို႔...
အေတြးေရာ အေရးပါ မိုက္တယ္အကို.... အသိဝင္၊မွတ္သားစရာေလးေတြလည္း ရရွိလို႕ ေက်းဇူးပါအကို..
ဘာလို.သြားတားရတာဒုန္း..
သူ.ရင္ထဲကအျဖဴထည္ေလးရွိေနတာကို...
ရွင္တားလိုက္မွ...သူလဲနာတို.လိုလက္ညွိဳးေထာင္ေဂါင္းညွိပ္ဖစ္ေတာ.မယ္....ဟိဟိ..စတာ
သေရာ္စာလိုလို..ေလးအရမ္းေကာင္းပါတီ....
အဲ.လိုေလးေတြတင္ေပးပါ...တန္းၾကဴးပါ..
ေရးသားခ်က္ေတြနဲနဲေျပာင္းသြားတယ္ထင္တယ္ဖတ္ရင္းနဲ႔ျပဳံးရမလုိပါဒါေပမဲ႔ ဟာသလဲမဟုတ္ဘူး
မွတ္သားစရာလဲရတယ္
ခင္မင္တဲ႔ jasmine
ကၽြန္ေတာ္ေရးတာ Satire လုိ႔ ေခၚတဲ့ သေရာ္စာပါခင္ဗ်ာ။ ဟာသမဟုတ္ပါဘူး။
ကိုဟန္ၾကည္-ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေရးလက္ အဲဒီေလာက္ မေကာင္းေသးဘူးထင္ပါတယ္။ အခုတခ်ဳိ႕ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးတာသေဘာမေပါက္က်ေသးလို႔ေလ။
ဖတ္ျပီး သေဘာက်လို႕ အသံထြက္ေအာင္ ရယ္ေနမိတယ္.. အစကေတာ႕ တကယ္႕အျဖစ္အပ်က္လို႕ေတာင္ ထင္မိတာ.
ေတာ္ေတာ္လန္းတဲ႔ သာဂိပါလား
ေဖ႕ဘြတ္ဇာတ္ခံုေပၚက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို မီးေမာင္းထိုးျပထားသလိုပါဘဲ။
သာဂိရဲ႕ စေတးတပ္ေတြကိုလည္း သေဘာက်လို႔ ကူးထားမလားေတာင္ စိတ္ကူးမိေသး...
ကိုဆူးသစ္.. အိုင္ဒီယာသိပ္ေကာင္းတယ္..
အကိုၾကီး.....
အျမဲလိုလို အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေတြ႔ေလ့ရွိတဲ့ သေရာ္စာေလးေတြေပါ့အကိုရာ
တခါတေလလည္း ထိမိမိနဲ႔ လွလွပပ စာသားေလးေတြကိုလည္း ေတြ႔ရေလ့ရွိျပန္တယ္
facebook ကိုေတာ့သိပ္ျပီးသြားေလ့ မရွိဘူးအကိုရာ
ေပါက္တကရေတြ ေတြ႔ရေလ့ရွိလိုမို႔ပါ။
(အကိုဟိုတစ္ခါ ေျပာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘေေလာက္ဒ္မွာ home လုပ္ဖို႔က ကၽြန္ေတာ္မလုပ္တတ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္အကို ေနာက္ျပီး ေတာ့ ျမန္မာစာလံုးေပါင္း သတ္ပံုက်မ္းကိုလည္း ထည့္ခ်င္တယ္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုက်မ္း ကိုရယူႏိုင္မယ့္ လင့္ ေလးေပးပါအံုးအကို)
ေလးစားစြာျဖင့္ (မင္းဧရာ)
ေမာင္ဆူးသစ္ေရ ေရးတဲ့သူကလည္း အိုင္ဒီယာေကာင္း ဖတ္သူကလည္း ခ်က္ဆိုနားခြက္ကမီးေတာက္ အံဝင္ပါဘိကြယ္။ အန္တီေတာ့ႀကိဳးစားရအံုးမယ္။ စာေပေလ့လာမႈ အားေကာင္းသူေတြကို အားက်မိတယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
အစ္ကို.. လာလည္ေၾကာင္းေလးေျပာခ်င္တာပါ.. ညီမ စာေမးပြဲၿပီးမွ စာေတြလာဖတ္မယ္ေနာ္... လင္ခ့္လည္းယူသြားတယ္..
(comment ေနရာမွာလာေရးလို႔ စိတ္မဆိုးပါနဲ႕ေနာ္.. cbox မေတြ႕မိလို႔ပါ)
ဒီပို႔စ္ေလးကိုမိုဘာမွာေတြ႔ျပီးအရမ္းသေလာက်လြန္းလို႔
ဒီအထိလိုက္လာျပီးအားေပးတာပါ။ ေရးခ်က္အရမ္းထိမိပါတယ္ဗ်ာ႔
Post a Comment