" Facebook ေပၚက ကၽြန္ေတာ့္ Status မ်ား " (၆)

 

+ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့ေသာတရားေတာ္မ်ားကို သံဃာေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ နာၾကားခဲ့ဖူးသည္။ အထူးသျဖင့္ ၀ိပႆနာတရားေတာ္မ်ားဆိုလွ်င္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာခဲ့သမွ်ထဲမွ တတ္ႏိုင္သမွ် မွတ္သားထားခဲ့သည္။ နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႕ဆိုလွ်င္ ေသာတာပန္၊ သကဒါဂမ္၊ အနာဂမ္ ႏွင့္ ရဟႏၱာဆိုသည့္ အဆင့္မ်ား သတ္မွတ္ထားတာရွိသည္။ ေသာတာပန္ ျဖစ္ဖို႕ ဒိ႒ိႏွင့္ ၀ီစိကိစၥ ကြာဖို႕လိုသည္ဟု ဆို၏။ ဒိ႒ိမွာ ၃ မ်ဳိးရွိသည္။ ငါစြဲစြဲေသာ သကၠာယဒိ႒ိကို ခြာဖို႕ပင္ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႕ ေတာ္ေတာ္ခက္၏။ က်န္ ၂ မ်ဳိးကို ထားေတာ့။ သည္တစ္မ်ဳိးႏွင့္ပင္ နိဗၺာန္ကိုေရာက္ဖို႕ ခက္ေန၏။ ပထမအဆင့္ ေသာတာပန္ျဖစ္ဖို႕ပင္ ကၽြန္ေတာ္က ေ၀းေနေသးသလို ခံစားရသည္။ ေ၀းမွာေပါ့။ ငါ့ႏိုင္ငံ၊ ငါ့လူမ်ဳိး၊ ငါ့တိုင္းရင္းသား၊ ငါ့ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ ငါ့ေရ၊ ငါ့ေျမ သည္လိုအေတြး၊ သည္လိုခံစားခ်က္မ်ားက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လႊမ္းမိုးထားသည္။ နိဗၺာန္ေတာ့ သည္ဘ၀ ေ၀းေလ မည္လားမသိ။ ေ၀းလည္းေ၀းပါေစေတာ့။ ထိုငါအစြဲမ်ားကိုေတာ့ ေသသည္အထိ မိမိရရ ဆုပ္ကိုင္ ထားခ်င္ေသးသည္။ ( ဇြန္လ ၉ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )

 

+ လက္သည္းဆိတ္ရင္ေတာ့ လက္ထိပ္နာမွာပဲ။ အခုငါ့လက္ထိပ္ေတြသာမက ငါ့ႏွလံုးသားကပါ နာေနၿပီ။
( ဇြန္လ ၉ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )

 

+ Facebook မွာ အခုတေလာျဖစ္ေနတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြနဲ႕ပတ္သက္လို႕ Status တင္ေနတယ္ဆိုတာ လက္ယားလို႕၊အားလို႕တင္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သူရဲေကာင္းျဖစ္ခ်င္လို႕တင္ေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုခ်စ္လို႕၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိးကိုခ်စ္လို႕တင္ေနတာ။ ( ဇြန္လ ၉ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )

 

+ သူငယ္ခ်င္းတို႕- ကၽြန္ေတာ္တို႕က ႏိုင္ငံတကာမွာ။ ျမန္မာျပည္မွာ လက္ရွိရွိမေနၾကဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္မွာေမြးတဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႕အားလံုးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ပူတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ခ်စ္တယ္။ ဒီလိုပဲ ျမန္မာျပည္ဖြား ဘယ္ဘာသာ၀င္မဆို ကၽြန္ေတာ္တို႕လိုပဲ ခံစားရမယ္လို႕ ထင္မိတယ္။ အခုကိစၥဟာ ဘာသာေရးမဟုတ္ဘူး။ ဒါကို ေသေသခ်ာခ်ာျမင္လာၿပီလို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွာေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြ Facebook ေပၚမွာ Status တင္ၿပီး အခုအခ်ိန္မွာ တစ္တပ္တစ္အားပါ၀င္ေနတာကို ႀကိဳက္လို႕ Like လုပ္ခ်င္လုပ္ မလုပ္ခ်င္ေန၊ ဒါမွမဟုတ္ Unfriend လုပ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုလည္း စိတ္မဆိုးဘူး။ Welcome ပဲ။ အဲဒီ အၾကမ္းဖက္မႈကိစၥေတြကို လံုး၀(လံုး၀)ရႈတ္ခ်တယ္။ ( ဇြန္လ ၁၀ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )

 

+ မေန႕က လုပ္ကြက္ထဲကနားေနေဆာင္မွာ Safety ေတြစကားလက္ဆံုက်ေနတုန္း စင္ကာပူႏိုင္ငံသား အိႏိၵယႏြယ္ဖြား Safety တစ္ေယာက္ကေမးသည္။ သူတို႕ကုမၸဏီက ျမန္မာျပည္မွာ Project ရွိသည္တဲ့။ ထိုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံသားျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ့္ကို စပ္စုပါသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ နယ္ေတြဘက္မွာ မီးက ေန႕၀က္ပဲေပးတာဟုတ္လားတဲ့။ အင္တာနက္ရလား တဲ့။ နည္းနည္းေတာ့ ခြက်သည္။ မီးကိစၥ ကၽြန္ေတာ္မေျဖ။ ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ား မီးပိတ္ေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕ဖူး။ ထို႕ေၾကာင့္ မီးကိစၥကို ကၽြန္ေတာ္မေျဖ။ အင္တာနက္ကိစၥကိုေတာ့ ရပါတယ္ဟုေျဖလိုက္၏။ သူတို႕ အလုပ္လုပ္မည့္လုပ္ငန္းက ပိုက္လိုင္းဆိုလွ်င္ ေတာထဲမွာ။ သည္ေတာ့ သိပ္ေတာ့မလြယ္ဟု ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္သည္။ မင္းတို႕ကုမၸဏီမွာေတာ့ ရွိခ်င္ရွိမွာေပါ့။ မရွိလည္း အင္တာနက္ ကဖီးမ်ား ရွိသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်လိုက္သည္။ ငတိက တစ္ဆင့္ တက္လာ၏။ ေကာင္မေလးေတြေရာ ရပါ့မလားဟုဆိုသည္။ သူကျမန္မာျပည္မွာ အင္တာနက္၊ မိန္းကေလး မရဟု အထင္ႏွင့္ေမးျခင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္ႏွာေစးလိုက္ပါသည္။ ငါမသိဘူးကြာဟု။ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားေနမိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံထဲကို ရင္းႏွီးႁမွဳပ္ႏွံမႈေတြလာလွ်င္ ထိုကဲ့သို႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးမ်ားစြာပါလာေပဦးေတာ့မည္ဟု။ ( ဇြန္လ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )

 

+  သည္ေန႕ေစာင္မ်ားေလွ်ာ္ၿပီးမနက္ကတည္းကလွမ္းထားခဲ့သည္။ ေန႕ခင္းေရာက္ေတာ့ေျခာက္ေလာက္ၿပီဟု ထင္ကာ ျပန္ရုပ္စဥ္တခ်ဳိ႕ေစာင္မွာငွက္ေခ်းမ်ားေပေန၍ ျပန္ေလွ်ာ္ၿပီး ျပန္လွမ္းထားရျပန္သည္။ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ရႈပ္ရ၏။ ယခင္ ရန္ကုန္မွာတုန္းကလည္း ဘုရားရွိခိုးေနစဥ္ ညဘက္မွာ အိမ္မ်က္ႏွာၾကက္ေပၚက အိမ္ေႁမွာင္က ေခ်းပါခ်၏။ တစ္ခါလည္း မဟုတ္။ ဘုရားရွိခုိးတိုင္းလိုလို။ လူႀကီးမ်ားက ဆိုသည္။ ကံေကာင္းတာေပါ့တဲ့။ အိမ္ေႁမွာင္ေခ်းပါခ်လွ်င္ ကိုယ့္အေပၚက်က တကယ္ ကံေကာင္းသည္လား။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မထင္။ ထိုရက္ပိုင္း တကယ္ ကံေကာင္း မေကာင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ ဘာမွ်လည္း ထူးထူးျခားျခား ျဖစ္ မလာ။ ေနာက္ေတာ့ ျပန္ေတြးသည္။ အိမ္ေႁမွာင္ ေခ်းေပတာသာ အဖတ္တင္ခဲ့၏။ ကံေတာ့ ထူးထူးျခားျခား မေကာင္းခဲ့။ ယခုလည္း ေစာင္ေပၚေခ်းပါခ်ေသာ ငွက္ကေလးမ်ားေၾကာင့္ လူကံေကာင္းမေကာင္းေတာ့ မသိ။ ေလာေလာဆယ္ ေစာင္မ်ားထပ္ေလွ်ာ္လိုက္ရသည္ကေတာ့ အပို ပင္ပန္းတာပင္။ ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္သည္။ အိမ္ေႁမွာင္ေခ်းပါခ်၍၊ ဘာေခ်းပါခ်၍ဟုဆိုကာ ကံေကာင္းမည္ဆိုလွ်င္ လူတိုင္း တိရိစၦာန္ေခ်းပါတာသာ ေစာင့္၍ ေအာက္က ထိုင္ေနဖို႕သာ ရွိေတာ့သည္ဟု။ ျဖစ္မွ မျဖစ္ႏိုင္တာပဲေလ။  (ဇြန္လ ၁၇ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )

 

ဆူးသစ္

၁၇း၇၈ နာရီ

၃.၁၁.၂၀၁၂