Friday, February 24, 2017

" အစဥ္ထာ၀ရ " ( ၉ )


[ ၄ ]
အခ်ိန္ကာလတစ္ခု၏ေရြ႕လ်ားမႈအတြင္းမွာလိုက္ပါရင္းေျပာင္းလဲမႈတခ်ဳိ႕ကိုမသိမသာေနခိုက္မွာပင္
သတိထားမိလာ၏။ကိုယ့္ရင္တြင္းကိုတိတ္တဆိတ္ေရြ႕လ်ားလာေသာအရာတစ္ခုကိုမွတ္မွတ္ထင္ထင္
ခံစားမိလာျခင္းျဖစ္သည္။

ႏူးညံ့လြန္းေသာအထိအေတြ႕ဟုထင္၏။အိစက္ညက္ေညာေသာေမြ႕ရာတစ္ခုေပၚမွာလဲေလ်ာင္း
အိပ္စက္ေနရသလိုလို၊ေပ်ာ ့ေပ်ာင္းညင္းသြဲ႕ေသာကတၱီပါေကာ္ေဇာေပၚမွာလမ္းေလွ်ာက္ျဖတ္သန္းေနရ
သလိုလို၊ေပါ့ပါးလြတ္လပ္ေသာတိမ္စိုင္တိမ္လိပ္မ်ားၾကားမွာေမ်ာ၀င္လိုက္ပါေနရသလိုလို
အရာရာသည္ခ်မ္းေျမ့ျခင္းအတိျဖစ္ေနသည္။

ခံစားရျခငး္၏သိစိတ္၊မသိစိတ္၌သေႏၶတည္ဖြဲ႕ေႏွာင္လာေသာပံုရိပ္တစ္ခု သည္ျပင္ပထိေတြ႕မႈအားျဖင့္စူးရွပူေလာင္သည္ဟုထင္ရေသာ္ျငားတကယ္ တမး္ထိုထိေတြ႕မႈတို႕သည္တစ္ဘ၀စာေအးျမလြန္းေနသည္ဟုကိုယ္တိုင္ ယံုၾကည္ေနမိ၏။
ကၽြမ္းၿမိဳက္ပူေလာင္ရမည့္အစားေအးျမခ်မ္းေျမ့ေန၏။ေနာက္ဆုတ္ခြဲထြက္ရ မည့္အစားေရွ႕သို႕လွမ္းတက္ေနခ်င္ျပန္၏။ခါးသီးနာၾကည္းရမည့္ အစားႏွစ္ၿခိဳက္ေက်နပ္ေနျပန္၏။

သူ႕အၾကည့္၊သူ႕သဏၭာန္မွာခက္ထန္မႈတုိ႕ပါေသာ္ျငားကုိယ့္ႏွလံုးသားသည္သူ႕လိုမခက္ထန္၊
မတင္းမာႏိုင္ခဲ့။သူႏွင့္ဆန္႕က်င္ဘက္မွာေနရျခင္းျဖင့္ျမင္ေတြ႕ရေသာသူ႕ပံုရိပ္ကုိၾကည့္ျမင္ရသည့္ခဏ၊
ခံစားရေသာခံစားမႈတို႕ကိုမည္သည့္အရာႏွင့္မွ်မလဲႏုိင္ေတာ့။

စူးရဲေသာအၾကည့္၊ခက္ထန္ျခင္းအတိႏွင့္မ်က္ႏွာ၊တင္းမာဟန္အေနအထား၊ဓားသြားလိုစကားမ်ားႏွင့္
သူ႕ပံုရိပ္သည္ကိုယ့္အတြက္အၿမဲသတိရေနေစဖို႕ အမွတ္အသားမ်ားျဖစ္လာခဲ့ေလၿပီ။

အေဖာ္ဆိုေသာအကၡရာကိုႏႈတ္မွရြတ္ဆိုျမည္တမ္းၾကည့္လွ်င္အခ်ိန္ကာလအခိုက္အတန္႕ၾကာမည္
ထင္ရေသာ္လည္းမည္သုိ႕မွ်ရြတ္ဆိုတမ္းတျခင္းမျပဳဘဲအလုိလုိအနားမွာရွိေနေသာအေဖာ္ဆိုသည့္
သူမကိုျမင္ေတြ႕ေနရသည္ကာလမ်ားကေတာ့မွတ္သားထားစရာေနရာပင္မရွိ။

ႏွလံုးသားမွာတည္ရွိ၍ႏွလံုးသားမွာပင္ၾကာရွည္စြာရပ္တည္ေနႏိုင္ခြင့္ကို သူေတာင္းဆိုထားေခ်ၿပီ။
မေခၚဘဲလာ၏။တစ္ခါမက။ရိုင္းပ်စြာႏွင္ထုတ္လည္းမျပန္။အဖန္ဖန္လာတတ္ခဲ့ျပန္၍ေတြ႕ေနျမင္ေနက်ေသာ
အခါမေမ့ႏိုင္သူကျပန္ေမွ်ာ္ရေတာ့သည္။

သည္သုိ႕ျဖင့္စိတ္ကူး၊အေတြး၊အိပ္မက္စသည့္အာရံုမ်ားကိုသူမခ်ဳပ္ကိုင္ စျပဳေနေခ်ၿပီ။

X X X X X

" ႏွာ..........ဘူး၊ ႏွာ..............ဘူး၊ ႏွာ..........ဘူး၊ ႏွာ...........ဘူး၊ ေဟး"

Englishဆရာမစာသင္ဖို႕အခ်ိန္မေရာက္ခင္အားလပ္ေနေသာအခ်ိန္ဆယ္ မိနစ္အတြင္းမွာအတန္းထဲကလူေတြကဲခ်င္တိုင္းကဲေနၾကသည္။
အတန္းႀကီးေက်ာင္းသားေတြကပထမႏွစ္တန္းခြဲေအႏွင့္ဘီမွေကာင္ မေလးေတြကိုလာငမ္းတိုင္းအတန္းေရွ႕မွာမ်က္ႏွာေတြျမင္ေနရသည္မို႕ အတန္းေရွ႕ရွိBlackboard၀ဲယာမွတံခါးေပါက္ႀကီးႏွစ္ေပါက္တြင္
မ်က္ႏွာေတြေပၚလာတုိင္းအတန္းထဲရွိေယာက်ာ္းေလးမ်ားကကိုယ့္အတန္းထဲက
မိန္းကေလးကိုလာၾကည့္တာမခံႏုိင္၍' ႏွာဘူး'ဟုတညီတညာတည္းေထာ ပနာျပဳၾကသည္။

ပထမေတာ့ခံႏိုင္သူခံၾက၏။ေနာက္ေတာ့မ်က္ႏွာပူၿပီးထြက္ေျပးသူကမ်ားသည္။ထိုအခါ" ေဟး "ဆိုေသာအသံႀကီးကေပၚလာေတာ့၏။ ဘယ္ကဘယ္လိုထြင္လိုက္မွန္းမသိေသာ္ျငားမိန္းကေလးရွိေသာအတန္းေရွ႕မွသြားၾကည့္ေသာ၊
သြားရပ္ေသာသူမွန္သမွ်ႏ်ွာဘူးဟုအေအာ္ခံၾကရေသာ အေလ့အထကစြဲမွန္းမသိစြဲသြားၾကေလၿပီ။ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္ ကေတာ့ေသခ်ာ၏။
အစခံရသူေရာ၊စသူပါၿပံဳးရယ္ေနႏုိင္ၾကသည္။ထိုအေလ့အထကစလိုက္ေသာအက်င့္သည္ေနာက္ပုိင္း
အတန္းထဲကိုေနာက္က်မွေရွ႕ေပါက္က၀င္လာသူမ်ားကိုပါကူးစက္သြားေတာ့၏။
ဆယ္မိနစ္နားခ်ိန္မွာအေပါ့အပါးထသြားသူေတြျပန္၀င္လာလွ်င္လည္းမလြယ္။ေယာက်ာ္းေလး
၊မိန္းကေလးမခြဲျခား။၀င္လာသူကေတာ့ေသခ်ာသည္။ႏွာဘူးဟုအေအာ္ခံရ၏။

အတန္းေနာက္ဘက္မွာတံခါးေပါက္ႏွစ္ေပါက္ရွိေသာ္ျငား စာသင္ေဆာင္ႏွစ္ေဆာင္ကိုပတ္သြားမွေက်ာင္းအတြင္းပိုင္းရွိစာသင္ေဆာင္မ်ား၊
အိမ္သာမ်ားဆီျပန္ေရာက္၍တစ္ေၾကာင္း၊မိန္းကေလးမ်ားဆို
လွ်င္အတန္းေနာက္ဘက္၌ေယာက်ာ္းေလးမ်ားထိုင္ေန၍တစ္ေၾကာင္းေတာ္ရံုတန္ရံုေရထေသာက္ခ်ိန္
မွလြဲ၍အတန္းေနာက္ဘက္ကိုေယာင္၍မွ်ပင္ လွည့္မၾကည့္ၾက။

သည္ေတာ့အတန္းေရွ႕အားလံုး၏မ်က္ႏွာမူရာအရပ္မွာရွိေသာ တံခါးမႏွစ္ေပါက္သည္၊ေရွ႕မွာနိမ့္၍ေနာက္သို႕ျမင့္သြားသည့္သီေရတာ (Theater)စာသင္ခန္းမ်ားအေနအထားအရေရွ႕ဆံုးမွာရွိေနေသာ
Blackboardႀကီးႏွင့္နင္လား၊ငါလားပစ္မွတ္မ်ားျဖစ္ေန၏။

( ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
[ ဤစာမူသည္ကၽြန္ေတာ္ဆူးသစ္၏ မူပိုင္ျဖစ္ပါသည္။]

0 comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...