Saturday, February 25, 2017

" အစဥ္ထာ၀ရ " ( ၁၀ )


" ႏွာ..........ဘူး၊ ႏွာ..........ဘူး၊ ႏွာ............ဘူး၊ ႏွာ...........ဘူး"
ေစာေစာကကြယ္ေနေသာမ်က္ႏွာတခ်ဳိ႕ထပ္ေပၚလာျပန္ေသာအခါထပ္ထြက္လာေသာအသံမ်ား။
သူတို႕ေအာ္ေသာႏွာဘူးအသံကရိုးရိုးဆတ္ေတာက္ ဆတ္ေတာက္ေအာ္သံမ်ဳိးမဟုတ္။ႏွာဆိုေသာအသံမွာနည္းနည္းဆြဲ၍ဘူးမွာ တံု႕ခနဲရပ္သည္။ေအာ္တာတညီတည္းမို႕နားေထာင္ရင္းေပ်ာ္ေနရျပန္သည္။

" ဒီဘဲႀကီးေတြကလည္းကြာ။ ငမ္းေၾကာထလိုက္တာ "

သန္႕စင္ေအာင္အသံ။မေက်နပ္သံေတြပါေနသည္။သူလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ခုနျမင္ေနရေသာသူမ်ားထြက္ေျပးကုန္၏။ ေဟးဟုေအာ္ၿပီးအသံေတြရပ္သြားသည္။

" မင္းႀကိဳက္ေနတဲ့ေစာ္ရွိလို႕လား။မင္းကအဲဒီေလာက္မနာလိုျဖစ္ေနတာ"

သူ႕စကားေၾကာင့္သန္႕စင္ေအာင္လွည့္ၾကည့္သည္။ၿငိမ္းခ်မ္းႏွင့္ေက်ာ္၀င္းထြ႗္ကၿပံဳးစိစိလုပ္ေန၏။
စိုးညြန္႕ကေတာ့ထံုးစံအတုိုင္းဘာမွ်၀င္မေျပာ။စာအုပ္ေတြဟိုလွန္သည္လွန္လုပ္ေနသည္။

"ငါစိတ္၀င္စားတာမရွိေသးပါဘူးကင္း။ဒါေပမဲ့ခုဟာကသူတို႕ငမ္းတာလြန္ေနလို႕ပါ။
ငါတို႕ထက္အတန္းႀကီးတာမွေတာ္ေတာ္ႀကီးမယ့္ပံုေတြ။နည္းနညး္ ကၠေႁႏၵရရေလးလုပ္ေပါ့။ခုဟာက"

" အမယ္။မင္းလည္းအတန္းႀကီးရင္အဲဒီလိုမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႕အာမခံမလား"

ၿငိမ္းခ်မ္း၏အသံ။သန္႕စင္ေအာင္ေတြခနဲျဖစ္သြားသည္။ေက်ာ္၀င္းထြဋ္က ၀ါသနာေပါ့ကြာဟုေျပာ၏။

" အဲဒီအခါက်ေတာ့ငါကကၠေႁႏၵရရငမး္မွာေပါ့ကြ "

" ဟား....ဟား.......ဟား.......ဟား။ ေခြးေကာင္ "

သန္႕စင္ေအာင္စကားေၾကာင့္သူတို႕အားလံုးအားရပါးရရယ္လုိက္ၾကသည္။
ခုနၿငိမ္သြားေသာအတန္းကသူတို႕အုပ္စုေၾကာင့္တပ္လွန္႕လိုက္သလိုျဖစ္သြား၏။
အားလံုးလွည့္ၾကည့္တာေတြ႕သည္။

"ကင္းတို႕အုပ္စုကငေျပာင္ေတြခ်ညး္ပဲစုထားေတာ့ေပ်ာ္စရာေတာ့ေကာင္း တယ္ကြ "

"ဒီေကာင္ေတြတစ္နယ္စီကလာၿပီးဒီေလာက္ဗရုတ္က်ေနတာတြဲမိေနတာအံ့ဩဖို႕ေတာ့ေကာင္းတယ္"

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္မွတ္ခ်က္ခ်သံမ်ားကိုၾကားေတာ့သူေတာင္ငေျပာင္လို႕သတ္မွတ္ခံထားရၿပီလား
ဟုေတြးသည္။ေယာက်ာ္းေလးခ်င္းေတာင္ သည္လိုျမင္ေနလွ်င္ႏွင္းႏြယ္ေႏြးတို႕လိုမိန္းကေလးမ်ားသာဆိုလံုး၀ အထင္ႀကီးႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္။မတတ္ႏုိင္ေတာ့။ေယာက်ာ္းေလး သည္ေလာက္မ်ားေသာေက်ာင္းမွာဗရုတ္က်သည္ဟုထင္လည္း ထင္ၾကပါေစေတာ့။လူငယ္ပီပီလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတာ့ေနခ်င္သည္။ ဘယ္သူ႕ကိုမွမထိခို္္က္ဘဲေပ်ာ္ေနရလွ်င္ၿပီးေရာဟုသေဘာထား၏။

"မငး္တို႕ကလည္းကြာ။ငါကေနာက္တာပါ။ငါလည္းငမ္းမွာပါပဲ။ခုဟာကအမွန္အတုိင္းေျပာရရင္
ကိုယ့္အတန္းထဲကေကာင္မေလးေတြသူမ်ားေနာက္ပါသြားမွာစိုးရိမ္လို႕ပါ။သ၀န္တုိတယ္ပဲေျပာေျပာကြာ"

သန္႕စင္ေအာင္ကစပ္ၿဖီးၿဖီးမ်က္ႏွာႏွင့္သူ႕စကားကိုျပန္ေျဖခ်သည္။

"မင္းကသာစိုးရိမ္ေန။တခ်ဳိ႕ကဘဲေတြနဲ႕။တခ်ဳိ႕ကေစ့စပ္ၿပီးသားေတာင္ ရွိတယ္"

ေက်ာ္၀င္းထြဋ္က၀င္ေျပာေတာ့သူတို႕ဘာမွျပန္မေျပာျဖစ္။

" ေဟ့ေကာင္ကင္း။မင္းကိုငါေျပာမလို႕ကြ။ခုနဘဲေတြဘယ္သူ႕လာငမ္းတယ္ထင္လဲ"

စိုးညြန္႕စကားေၾကာင့္သူ႕အာရံုကိုတည္ၿငိမ္ေအာင္ဖမ္းထိနး္သည္။သူတို႕အားလံုးႏႈတ္ဖ်ားမွာ
ကင္းဆိုေသာနာမည္ကႏႈတ္က်ဳိးေနၿပီမို႕ဘာမွမထူးျခား။အခုစိုးညြန္႕စကားေတြကေတာ့ထူးျခားေနတာ
အမွန္။

" ဘယ္သူလဲ။ဘယ္သူ႕ကိုလဲ"
" ကြင္းကိုကြ "

ေဟဟုသူတို႕အားလံုႏႈတ္မွေရရြတ္မိၾကသည္။အထူးသျဖင့္ေတာ့သူ။
အားလံုးအသံထက္က်ယ္သြားသည္။ကိုယ္တိုင္ေနရ၊ထုိင္ရက်ဥ္းက်ပ္လာသလိုရွိ၏။ စိတ္ထဲမွာမရိုးမရြႏွင့္ေပါက္ကြဲခ်င္လာသည္။

"ကြင္းဆိုတာငါတို႕အုပ္စုကေနတစ္ဆင့္တစ္တန္းလံုးကေပးလိုက္ တဲ့ႏွင္းႏြယ္ေႏြးရဲ႕နာမည္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာမင္းတုိ႕အသိပဲ။ဒါေပမဲ့သူလွတယ္ဆိုတာအားလံုး
၀န္ခံၾကတယ္။က်န္တဲ့အခန္းကေဘာ္ဒါေတြကေတာင္ဖတ္စ္ရီးယားကြင္းအျဖစ္သူတို႕ပါ
သတ္မွတ္တယ္တဲ့။ငါတို႕ကြင္းကိုမီတဲ့အလွ မရွိဘူးတဲ့။ၿပီးေတာ့သဇင္ေဆာင္မွာ"

" ဟာ-ဘာလဲ။ကြင္းကနယ္ကလား"

ၿငိမ္းခ်မ္းအေမး။စိုးညြန္႕ေခါငး္ညိတ္သည္။

"ၿမိတ္ကလာတာတဲ့။သဇင္ေဆာင္မွာဂစ္တာသြားတီးေန က်ေကာင္ေတြေျပာျပတာ"

" ခင္၀ါဦးတို႕ကေရာ"

" အလဲ့။ေက်ာ္၀င္းထြဋ္ကခင္၀ါဦးကိုစိတ္၀င္စားတယ္ထင္တယ္"

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ။သူ႕နာမည္လည္းမင္းသိသားနဲ႕။ခင္၀ါဦး။ျမင္တာနဲ႕ရူးခ်င္
စိတ္ေပါက္သူဆိုတဲ့ပါရမီနဲ႕ျပည့္စံုေနတာ။ငါကဘာရယ္မဟုတ္ဘဲေမးတာပါ။ခင္၀ါဦးက
ၿငိမ္းခ်မ္းအတြက္ပဲျဖစ္သင့္ပါတယ္။"

ေက်ာ္၀င္းထြဋ္စကားေၾကာင့္ၿငိမ္းခ်မ္းရွဴ းရွဴ းရွားရွားျဖစ္သြားသည္။သူလည္း ခင္၀ါဦးလိုကိုယ္လံုးႀကီးႀကီးကိုး။ေခြးေကာင္ဟုေအာ္၏။ပြစိပြစိႏွင့္ဆဲသည္။ က်န္သူေတြၿပံဳးၿပီးသူမၿပံဳးႏိုင္။

"ခင္၀ါဦးကဟသၤာတက။စိုးမမကေရတာရွည္ကတဲ့။သိတဲ့ေကာင္ေတြေျပာတာပဲ"

"ဒါနဲ႕ခုနစကားဆက္စမ္းပါဦးစိုးညြန္႕။ကြင္းကသဇင္ေဆာင္မွာဘာျဖစ္လဲ။ညညဂစ္တာလာတီးရင္
ကျပတတ္လို႕နာမည္ႀကီးတာလား။ဒါမွမဟုတ္....."

"ေဟ့ေကာင္သန္႕စင္ေအာင္။မင္းပါးစပ္ကေလေမ်ာက္လိုပဲအၿငိမ္ကိုမေနဘူး။ဘာလဲ၊နာမည္လိုခ်င္လို႕လား။"

ၿငိမ္းခ်မ္းကအရွိန္မေသေသးေသာေဒါသႏွင့္ေျပာေတာ့မွသန္႕စင္ေအာင္ အေျပာရပ္သည္။

"မလုပ္ပါနဲ႕ကြာ။ေမ်ာက္ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႕ငါနဲ႕မလိုက္ဖက္တာမင္းတုိ႕အသိပါ။တြမ္ခရုစ္တို႕
၊မိုက္ကယ္ေဒါက္ကလပ္တို႕ဆိုငါလက္ခံႏိုင္ပါတယ္။စိတ္မဆိုးဘူး။ေခၚသာေခၚ"

အားလံုးၿပံဳးျဖစ္ၾကျပန္သည္။သူကေတာ့စိတ္ထဲမွာတလိမ့္လိမ့္ႏွင့္ႀကိတ္မႏုိင္
ခဲမရျဖစ္ေနေသး၍ဘယ္လိုမွၿပံဳးျပလို႕မရ။
ဟုတ္သည္ေလ။သည္ေလာက္လူေတြထဲမွာသည္မိန္းကေလးကိုမွဘာလို႕လာျမင္ေနရတာလဲ
မစဥ္းစားတတ္ေတာ့။သူမအလွေၾကာင့္ထင္ေပၚသည္ဆုိလည္းထိုအလွကိုသူမွလြဲ၍မည္သူမွ်
မခံစားေစခ်င္ေတာ့။အားလံုးကိုမေက်နပ္ခ်င္စိတ္ကတရိပ္ရိပ္တက္လာ၏။

"ကဲ....ကဲ။ေတာ္ကြာ။ေပါက္ကရေတြဆက္ေျပာမေနနဲ႕။ငါတို႕ကြင္းက သဇင္ေဆာင္မွာလည္းဒီႏွစ္ကြင္းရတယ္တဲ့ကြ "

" ဘယ္သူေတြကေပးတာလဲ "

" အေဆာင္ကိုသြားငမ္းေနက်ေကာင္ေတြေျပာတာ"

"တယ္ဟုတ္ပါလား။ငါတို႕ေရြးတာမွန္သြားၿပီေပါ့။အဲ....အဲမွားလို႕။တို႕ကင္းကေရြးတာ"

အားလံုးမ်က္ႏွာသူ႕ဆီလွမ္းၾကည့္သည္။ႏွစ္ၿခိဳက္သလိုအၿပံဳးမ်ုိးၿပံဳးျပလိုက္၏။ စိတ္ထဲကမပါ။

"တို႕ကင္းကိုလည္းဟိုတစ္ေန႕ကေကာင္မေလးေတြေျပာေနသံၾကားပါတယ္။အရမ္းမိုက္တာပဲတဲ့"

"လာေနာက္မေနစမ္းပါနဲ႕သန္႕စင္ေအာင္ရာ။မင္းကေတာ့ေမ်ာက္နာမည္ ရခ်င္ၿပီထင္တယ္"

သူ႕စကားေၾကာင့္သန္႕စင္ေအာင္ေနာက္တြန္႕သြား၏။မ်က္ႏွာႀကီးရံႈ႕မဲ့ေန သည္။

"တကယ္ေျပာတာကင္းရ။သန္႕စင္ေအာင္ညာတာမဟုတ္ဘူး။ဟိုေန႕ကမင္းမေရာက္ခင္ငါတို႕
အခန္းထဲကိုလာေတာ့သူတို႕ဘာသာစုေျပာေနသံကိုအမွတ္တမဲ့ၾကားလိုက္တာ "

စိုးညြန္႕စကားကိုယံုစားလိုက္၏။ စိုးညြန္႕ကအေနမွန္သည္ကိုး။

"ထားပါေတာ့ကြာ။ ေက်းဇူးပဲလို႕ေျပာရမွာပဲ။ကိုယ္အခ်င္းခ်င္းေပးလို႕ရထားတဲ့ကင္းဆိုတဲ့ဘြဲ ့ကေတာ့ျပန္လႊဲလို႕မရေတာ့ဘူး။ငါေရြးတဲ့ကြင္းအတြက္လည္း မွန္သြားလို႕ငါ၀မ္းသာပါတယ္"

"မင္းကြင္းကိုစိတ္မ၀င္စားဘူးလားကင္း။မင္းတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ဆို ေႂကြစဥ္ပဲကြာ။တြဲလာရင္အခ်င္းခ်င္းျပန္ေငးရမွာ။မင္းလိုက္သင့္တယ္ကင္း။ကင္းနဲ႕ကြင္း ဆိုၿပီးနာမည္ေရေရလည္လည္ေဟာ့သြားမယ္"

"ငါအဲဒါမ်ဳိးမႀကိဳက္ဘူးၿငိမ္းခ်မ္း။မင္းတို႕နဲ႕ေနလို႕သာငါေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတာပါ။ငါအခ်စ္ဆိုတာကို
ဒီေက်ာင္းတက္စမွာမစဥ္းစားခ်င္ေသးဘူး။ငါတို႕မွာစာသင္ရ မယ့္ႏွစ္ေတြတစ္ပံုတစ္ေခါင္းက်န္ေသးတယ္"

"မင္းကေအးေအးသမားဆိုတာငါသိပါတယ္။မင္းစိတ္၀င္စားရင္လံုးသင့္တယ္လို႕ေျပာ
တာပါ။ေတာ္ေတာ္ၾကာကြင္းကနာမည္ႀကီးေတာ့ပါသြားမွာစိုးလို႕ပါ"

ကိစၥမရွိပါဘူးဟုၿငိမ္းခ်မ္းကိုျပန္ေျဖလိုက္ေသာ္ျငားအပူေငြ႕တခ်ဳိ႕ရင္ထဲေရာက္သြားတာ
ကိုယ္တုိင္သိသည္။ေစာလြန္းပါတယ္ဟုစိတ္ထဲကေျပာမိေသာ္ လည္းႏႈတ္ကထြက္မလာ။

သူႏွင့္ဆန္႕က်င္ေသာအျပဳအမူရွိသူ၊သူ႕ကိုခင္မင္ႏွစ္လိုဟန္မျပသူ တစ္ေယာက္အေပၚသူကစိတ္၀င္စားမိေနျခင္းကိုမည္သူ႕ကိုမွ်အသိမေပး သင့္ေသးဟုထင္သည္။ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနတတ္ေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားေၾကာင့္
အမွားေတြထပ္ပြားလာႏုိင္စရာရွိသည္ကိုသူသိေနသည္ပဲ။

မရည္ရြယ္ဘဲႏွင့္ေတာင္အမွားဟုသူမ၊ထင္တတ္ခဲ့လွ်င္ရည္ရြယ္ေသာအမွားအတြက္ဆိုလွ်င္
သူမ၌သူ႕အေပၚခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေသာေမတၱာတရားရွိပါဦးမည္လားဟုေတြးေတာဆင္ျခင္ရင္း
ဘာမွမေျပာျဖစ္ခဲ့ေတာ့။

ႏွင္းႏြယ္ေႏြးေရ။ကိုယ္မင္းကိုစခ်စ္မိၿပီလို႕မသိခင္ကတည္းကေရာ၊ သိၿပီးေတာ့ေရာ၊ကိုယ္တိုင္ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ေနခဲ့ဖူးတယ္လို႕ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာေျပာရင္မင္းယံုပါ့မလားေလ။

X X X X X

( ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
[ ဤစာမူသည္ကၽြန္ေတာ္ဆူးသစ္၏ မူပိုင္ျဖစ္ပါသည္။]

0 comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...