" ဗံုစားသူ "

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၾကားဖူးသည္က ဗံုဆိုသည္မွာ တီးသည့္အရာ။ တူရိယာ ပစၥည္း။ သို႔ေသာ္ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ကြက္ထဲက အလုပ္သမားေလး တစ္ေယာက္ ေျပာေတာ့မွ ဗံုဆိုသည္မွာ စားစရာ တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိခဲ့ရေတာ့သည္။ ထူးဆန္းေပစြ။

နယ္တစ္နယ္မွာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔အရပ္မွာက ႏြားတစ္ေကာင္၏ သားေရကို ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ က်ပ္ခိုးစင္ေပၚ တင္၍ သိမ္းထားၿပီး အလႉရွိလွ်င္ ယင္းသားေရကို ထုတ္ကာ ျပဳတ္ၾက၏။ ျပဳတ္ၿပီးသားကိုမွ ငရုတ္သီး၊ ၾကက္သြန္ႏွင့္ ခ်က္စားလွ်င္ အလြန္ေကာင္းဆိုပဲ။ ႏြားတစ္ေကာင္ဆိုလွ်င္ အိုးႀကီး ႏွစ္အိုးက်ကာ အလႉတစ္ခုလံုးပင္ ေကၽြးမကုန္ဟု သိရသည္။ သားေရက ပြကာ တက္လာသည့္သေဘာပင္ထင္၏။

သည္လို ဓေလ့ရွိသည့္ နယ္က လူတစ္ေယာက္အဖို႔ တျခားနယ္ ေရာက္သည့္အခါ အႏွီ ႏြားသားေရကို စားခ်င္စိတ္ေပၚလာေလသည္။ သို႔ေသာ္ ႏြားသားေရ ဆိုသည္က လြယ္လြယ္ႏွင့္ ရွာ၍ ရသည့္အရာမ်ဳိးမွ မဟုတ္တာ။ ထိုအခါ ႏြားသားေရကိုပင္ က်က္ေအာင္ လုပ္ထားေသာ ဗံုကို ျမင္၍ ဗံုမွ သားေရကို ခြာကာ ျပဳတ္၍ ခ်က္စားေလသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္ထဲက အလုပ္သမားေလးတစ္ေယာက္က ဆိုေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အ့ံအားသင့္ရင္း နားေထာင္ခဲ့ရေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူ႔ကိုေနာက္ၾက၏။ အကယ္၍ ထိုကဲ့သို႔ ဗံုမွ သားေရကို ျပဳတ္ၿပီး ခ်က္စားသူသာ အိမ္တစ္အိမ္မွာ ရွိပါက ထိုအိမ္က ကေလးေတြလည္း ငိုေနရေတာ့မည္ဟု။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သည္ဘက္ေခတ္မွာ ဆိုင္း၀ိုင္းတီးသည့္ အႏုပညာသမား အိမ္ကလြဲလွ်င္ ဗံုဆိုသည္မွာ ကေလးရွိသည့္အိမ္က ကေလးေဆာ့ရန္၊ တီးရန္ ဘုရားေစ်းမွ ၀ယ္ထားတတ္ၾကတာမ်ဳိး မဟုတ္လား။ သည္ေတာ့ ကေလးက သူ႔ဗံု ေဆာ့ရန္ ရွာသည့္ အခိုက္ ဗံုမွာ တီးစရာ သားေရက မရွိ။ သည္ေတာ့ ကေလးမွာ အာေခါင္ၿဖဲ၍ ငိုယံုအျပင္ ဘာမွတတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္။ သည္ၾကားထဲ အခန္႔မသင့္လွ်င္ ထင္းလိုပါက ဗံုလုပ္ထားသည့္ သစ္သားကို ယူ၍ ထင္းမီးအျဖစ္ပင္ သံုးႏိုင္ေသးသည္ မဟုတ္လား။ သည္လိုဆိုလွ်င္ ဗံုတစ္လံုးလံုး အစပင္ ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္။ ၿပီးေရာေပါ့။

ဗံုမွ သားေရစားသူသာ ဧည့္သည္အျဖစ္ႏွင့္ အိမ္လာလည္လွ်င္ အားလံုးမလြယ္။ ကေလးေဆာ့သည့္ ဗံုကိုပါ ဖြက္ထားရမည္ကို ျမင္ေယာင္မိေသး၏။ တစ္ေၾကာင္းတစ္ဂါထာ တစ္ရြာမွာ တစ္ပုဒ္ေတာ့ ဆန္းေနေပဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ။

ဆူးသစ္
၁၀:၁၈ နာရီ
၂၂.၈.၂၀၁၁