ေနာက္ေန႔နံနက္ အိပ္ရာမွမႏိုးခင္ ဆူသံပူသံေတြၾကားသည္။ လေရာင္ အိပ္ရာကထၿပီး ျပတင္းေပါက္ တံခါးဖြင့္၍ အိမ္ေရွ႕ကိုၾကည့္ေတာ့ လူေလးငါးဆယ္ေလာက္ သူ႔ျခံတံခါးမွာ စုေ၀းကာ ေအာ္ဟစ္ေနသည္။
" ဆရာလေရာင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းေထာက္ေတြပါ။ တံခါးဖြင့္ေပးပါ "
ဒုကၡပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ သူ႔ဆီလာရတာလဲ။ ဘာအေၾကာင္းရွိလို႔လဲ။
" ဆရာ၊ ဆရာ့ရဲ႕ အိပ္ခ်္ဇီးရိုးစက္အေၾကာင္း သတင္းယူမလို႔ပါ "
" ဟာ "
ဒါ...ဒါ.......ရဲေခါင္ လက္ခ်က္ပဲ။ သည္ေကာင္ ကတိမတည္တဲ့ေကာင္ပဲ။
" ခင္ဗ်ားတို႔ ျပန္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္စက္က လံုး၀မၿပီးေသးပါဘူး။ အၾကမ္းထည္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ စမ္းသပ္ရဦးမယ္။ စမ္းသပ္ၿပီးေအာင္ျမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္အားလံုးကို ဖိတ္ၿပီး အသိေပးပါမယ္ "
အိမ္ေရွ႕တံခါးက ထြက္၍ေအာ္ေတာ့ မေက်နပ္သံေတြ ဆူပြက္လာသည္။ လေရာင္ တံခါးပိတ္ကာ အိမ္ထဲ၀င္ေတာ့ အသံေတြ တိတ္သြားသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟုေတြးၿပီး ျပတင္းေပါက္ကၾကည့္မွ အားလံုးလွည့္ျပန္ သြားတာေတြ႕သည္။
လူေတြကေတာ့ ခက္ၿပီ။ သူ႔စက္ကို စမ္းသပ္ၿပီး မွတ္ပံုတင္ရဦးမည္။ ကမၻာကို ခ်မျပခင္ေတာ့ ျမန္မာက လူေတြသိေအာင္ ျပရမွာေပါ့ဟုေတြးရင္း လေရာင္က ႏွစ္ၿခိဳက္စြာျပံဳးသည္။
" ကရင္.....ရင္......ရင္ "
ဒါ လေရာင္အိမ္က လွ်ဳိ႕၀ွက္ဘဲလ္ျမည္သံ။ သည္ဘဲလ္ကို ရဲေခါင္ကလြဲ၍ ဘယ္သူမွ်မသိ။
အေတာ္ပဲ။ သည္ေကာင္ႏွင့္ သူ႔သတင္းေထာက္ေတြကိစၥ ရွင္းစရာရွိ၍ လေရာင္က တံခါးဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ ၿခံစည္းရိုးတံခါးကိုၾကည့္ေတာ့ ရဲေခါင္မဟုတ္။ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သည္။
" ဘာလဲ အေဒၚ။ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ "
" အေဒၚ့ကို အိမ္ထဲ၀င္ခြင့္ေပးပါလား။ ေနာက္မွရွင္းျပပါရေစ "
" ကၽြန္ေတာ့္လွ်ဳိ႕၀ွက္ဘဲလ္ကို သိတာ ရဲေခါင္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းပဲ ရွိတယ္။ အေဒၚက ဘယ္က ဘယ္လိုသိတာလဲ "
" ရဲေခါင္ ေျပာျပလို႔ပါကြယ္။ အေဒၚက ရဲေခါင္ရဲ႕အမ်ဳိးပါ "
" ကၽြန္ေတာ္ဧည့္ခံဖို႔ အခ်ိန္မရွိလို႔ပါ အေဒၚ။ အားနာပါတယ္ "
" ဒီလိုပါကြယ္။ ေမာင္လေရာင္နဲ႔ စီးပြားေရးကိစၥ ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ပါ "
" အဲဒါဆို သီးခံပါအေဒၚ။ ကၽြန္ေတာ္က စီးပြားေရး စိတ္မ၀င္စားလို႔ ဘိုးဘြားပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို လူယံုေတြနဲ႔ လႊဲထားတာ "
" အေဒၚ့ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို ေမာင္လေရာင္စိတ္၀င္စားမွာပါကြယ္ "
" ဘာမ်ားမို႔လို႔လဲ "
" ေမာင္လေရာင္ရဲ႕ အသစ္ထြင္လိုက္တဲ့စက္ကို အေဒၚတစ္ဦးတည္း ကိုယ္စားလွယ္ယူဖို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္။ အဲဒီအတြက္ ေမာင္လေရာင္ ႀကိဳက္သေလာက္ ေတာင္းပါ "
" ဟား-ဟား-ဟား။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မ၀င္စားပါဘူး အေဒၚ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစက္ကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေရာင္းပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ထပ္လည္းမထြင္ပါဘူး။ ဒီစက္က သူမ်ားကိုင္လို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အေဒၚျပန္ပါေတာ့ "
လေရာင္က ေျပာၿပီး အိမ္ထဲျပန္၀င္သည္။ အေဒၚႀကီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ ျပန္သြား၏။
****************
လေရာင္သည္ သူ႕ ( H 0 ) စက္ကို စတင္စမ္းသပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ အဓိကစမ္းသပ္ရမည္က ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္တစ္ဦး၏ ဗိုက္ထဲက သေႏၶသားကေလး။
" တီ-တီ-တီ "
ရုတ္တရက္ ဖုန္းျမည္လာ၍ လေရာင္ ထကိုင္လိုက္သည္။
" ဟဲလို- ဦးလေရာင္နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ "
သည္ဖုန္းနံပါတ္ကို ရဲေခါင္ဆီကပဲ ရတာျဖစ္လိမ့္မည္ဟု လေရာင္ေတြးမိသည္။
" ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ "
" ေဩာ္- ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြန္မက ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ တစ္ဦးပါ။ ကၽြန္မတို႔ မ်ဳိးရိုး အစဥ္အဆက္ ပညာအရည္အခ်င္း ေတာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေတာ္သလဲဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အားလံုးဟာ တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲေျဖခဲ့ၾကတဲ့ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး ပထမကေန ပဥၥမၾကား ၀င္ခဲ့သူေတြခ်ည္းပါပဲ "
" ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အလုပ္ေတြရွိပါေသးတယ္ "
" အို - ဖုန္းမခ်လိုက္ပါနဲ႔ဦး။ ဒီလိုပါ။ ကၽြန္မအခုလြယ္ထားရတဲ့ သေႏၶသားကေလးကို ျမန္မာျပည္မွာသာမက ကမၻာမွာပါ အိုင္က်ဴအျမင့္ဆံုး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ရွင္။ အဲဒါ........ဦးလေရာင္ လိုသေလာက္ေတာင္းပါ။ အာဆီယံေငြေၾကး၊ ယူရိုေငြေၾကး၊ အေမရိကန္ ေဒၚလာ၊ ႀကိဳက္တဲ့ပံုစံနဲ႔ ေတာင္းပါ။ ေပးပါ့မယ္ "
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ သီးခံၿပီး နားေထာင္ေပးပါဦး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘိုးေဘးေတြ ဒီစက္ကို တီထြင္ခ်င္တဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က ေျမျပင္ေပၚမွာရွိတဲ့ လူတန္းစားေတြ အားလံုးကို ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈနည္းေအာင္ ဥာဏ္ရည္က စညွိမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ဖန္တီးခ်င္ၾကတာပါ။ ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြ ပိုၿပီးခ်မ္းသာေအာင္၊ ဆင္းရဲတဲ့လူေတြ ပိုၿပီးဆင္းရဲသြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူး မရွိပါဘူး။ ဒီစက္ကို အမ်ားသံုးဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တီထြင္တာပါ။ တစ္ဦးခ်င္းအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ အမ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္လႉခဲ့ပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အေနအထားအရ ဒီစက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ဘယ္ေတာ့မွ ဆက္မႀကိဳးစားပါနဲ႔ေတာ့ "
လေရာင္က ေအးေဆးစြာတံု႕ျပန္ၿပီး ဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ လေရာင္၏အိမ္မွ အသံမ်ား ေပၚထြက္ လာသည္ကို ေဘးအိမ္နီးနားခ်င္းမ်ား ၾကားသိရပါေတာ့သည္။
" ဂြမ္း "
" ဒါက ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္မႈအတြက္ "
" ဒုန္း "
" ဒါက ဘယ္သူမဆို ေလလည္တာနဲ႔ အနံ႔ခံ အနားေရာက္လာတတ္ၿပီး ေတြ႕ကရာ သတင္းေလွ်ာက္လုပ္ခ်င္တဲ့ လူတခ်ဳိ႕အတြက္ "
" ဖုန္း "
" ဒါကေတာ့ ေငြရွိရင္ အကုန္လုပ္လို႔ရတယ္ ထင္သူေတြအတြက္ "
" ဂၽြမ္း "
" ဒါကေတာ့ ေလာဘနဲ႔ သူမ်ားထက္ သာၿပီးရင္းသာခ်င္တဲ့ လူေတြအတြက္ "
အသံေတြၾကားၿပီး ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားသည္။
အိမ္ထဲမွာေတာ့ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားတီထြင္ခဲ့ၿပီးမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ Horizontal Zero ဆိုသည့္ စက္တစ္လံုး၏ ပ်က္စီးက်ဳိးပဲ့ေနေသာ အပိုင္းအစမ်ား။
ၿပီးေတာ့ လူ႔ေလာကႀကီးကို စိတ္ပ်က္နာၾကည္းလ်က္ လြန္ခဲ့သည့္ ခရစ္ႏွစ္ ရာေပါင္းမ်ားစြာက လူမ်ားစြာ၏ ရိုးသားျဖဴစင္သည့္ စိတ္ဓာတ္မ်ားကို ျပန္လည္တပ္မက္ေနေသာ မ်က္ႏွာတစ္ခုႏွင့္ လေရာင္ဆိုေသာ လူတစ္ဦး.........။ ။
" ဆရာလေရာင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတင္းေထာက္ေတြပါ။ တံခါးဖြင့္ေပးပါ "
ဒုကၡပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ သူ႔ဆီလာရတာလဲ။ ဘာအေၾကာင္းရွိလို႔လဲ။
" ဆရာ၊ ဆရာ့ရဲ႕ အိပ္ခ်္ဇီးရိုးစက္အေၾကာင္း သတင္းယူမလို႔ပါ "
" ဟာ "
ဒါ...ဒါ.......ရဲေခါင္ လက္ခ်က္ပဲ။ သည္ေကာင္ ကတိမတည္တဲ့ေကာင္ပဲ။
" ခင္ဗ်ားတို႔ ျပန္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္စက္က လံုး၀မၿပီးေသးပါဘူး။ အၾကမ္းထည္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ စမ္းသပ္ရဦးမယ္။ စမ္းသပ္ၿပီးေအာင္ျမင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္အားလံုးကို ဖိတ္ၿပီး အသိေပးပါမယ္ "
အိမ္ေရွ႕တံခါးက ထြက္၍ေအာ္ေတာ့ မေက်နပ္သံေတြ ဆူပြက္လာသည္။ လေရာင္ တံခါးပိတ္ကာ အိမ္ထဲ၀င္ေတာ့ အသံေတြ တိတ္သြားသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဟုေတြးၿပီး ျပတင္းေပါက္ကၾကည့္မွ အားလံုးလွည့္ျပန္ သြားတာေတြ႕သည္။
လူေတြကေတာ့ ခက္ၿပီ။ သူ႔စက္ကို စမ္းသပ္ၿပီး မွတ္ပံုတင္ရဦးမည္။ ကမၻာကို ခ်မျပခင္ေတာ့ ျမန္မာက လူေတြသိေအာင္ ျပရမွာေပါ့ဟုေတြးရင္း လေရာင္က ႏွစ္ၿခိဳက္စြာျပံဳးသည္။
" ကရင္.....ရင္......ရင္ "
ဒါ လေရာင္အိမ္က လွ်ဳိ႕၀ွက္ဘဲလ္ျမည္သံ။ သည္ဘဲလ္ကို ရဲေခါင္ကလြဲ၍ ဘယ္သူမွ်မသိ။
အေတာ္ပဲ။ သည္ေကာင္ႏွင့္ သူ႔သတင္းေထာက္ေတြကိစၥ ရွင္းစရာရွိ၍ လေရာင္က တံခါးဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။ ၿခံစည္းရိုးတံခါးကိုၾကည့္ေတာ့ ရဲေခါင္မဟုတ္။ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕သည္။
" ဘာလဲ အေဒၚ။ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ "
" အေဒၚ့ကို အိမ္ထဲ၀င္ခြင့္ေပးပါလား။ ေနာက္မွရွင္းျပပါရေစ "
" ကၽြန္ေတာ့္လွ်ဳိ႕၀ွက္ဘဲလ္ကို သိတာ ရဲေခါင္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းပဲ ရွိတယ္။ အေဒၚက ဘယ္က ဘယ္လိုသိတာလဲ "
" ရဲေခါင္ ေျပာျပလို႔ပါကြယ္။ အေဒၚက ရဲေခါင္ရဲ႕အမ်ဳိးပါ "
" ကၽြန္ေတာ္ဧည့္ခံဖို႔ အခ်ိန္မရွိလို႔ပါ အေဒၚ။ အားနာပါတယ္ "
" ဒီလိုပါကြယ္။ ေမာင္လေရာင္နဲ႔ စီးပြားေရးကိစၥ ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ပါ "
" အဲဒါဆို သီးခံပါအေဒၚ။ ကၽြန္ေတာ္က စီးပြားေရး စိတ္မ၀င္စားလို႔ ဘိုးဘြားပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို လူယံုေတြနဲ႔ လႊဲထားတာ "
" အေဒၚ့ရဲ႕ အစီအစဥ္ေတြကို ေမာင္လေရာင္စိတ္၀င္စားမွာပါကြယ္ "
" ဘာမ်ားမို႔လို႔လဲ "
" ေမာင္လေရာင္ရဲ႕ အသစ္ထြင္လိုက္တဲ့စက္ကို အေဒၚတစ္ဦးတည္း ကိုယ္စားလွယ္ယူဖို႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္။ အဲဒီအတြက္ ေမာင္လေရာင္ ႀကိဳက္သေလာက္ ေတာင္းပါ "
" ဟား-ဟား-ဟား။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မ၀င္စားပါဘူး အေဒၚ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစက္ကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေရာင္းပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ထပ္လည္းမထြင္ပါဘူး။ ဒီစက္က သူမ်ားကိုင္လို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အေဒၚျပန္ပါေတာ့ "
လေရာင္က ေျပာၿပီး အိမ္ထဲျပန္၀င္သည္။ အေဒၚႀကီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ ျပန္သြား၏။
****************
လေရာင္သည္ သူ႕ ( H 0 ) စက္ကို စတင္စမ္းသပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ အဓိကစမ္းသပ္ရမည္က ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္တစ္ဦး၏ ဗိုက္ထဲက သေႏၶသားကေလး။
" တီ-တီ-တီ "
ရုတ္တရက္ ဖုန္းျမည္လာ၍ လေရာင္ ထကိုင္လိုက္သည္။
" ဟဲလို- ဦးလေရာင္နဲ႕ စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ "
သည္ဖုန္းနံပါတ္ကို ရဲေခါင္ဆီကပဲ ရတာျဖစ္လိမ့္မည္ဟု လေရာင္ေတြးမိသည္။
" ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ "
" ေဩာ္- ဟုတ္ကဲ့။ ကၽြန္မက ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ တစ္ဦးပါ။ ကၽြန္မတို႔ မ်ဳိးရိုး အစဥ္အဆက္ ပညာအရည္အခ်င္း ေတာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေတာ္သလဲဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အားလံုးဟာ တကၠသိုလ္၀င္တန္း စာေမးပြဲေျဖခဲ့ၾကတဲ့ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး ပထမကေန ပဥၥမၾကား ၀င္ခဲ့သူေတြခ်ည္းပါပဲ "
" ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အလုပ္ေတြရွိပါေသးတယ္ "
" အို - ဖုန္းမခ်လိုက္ပါနဲ႔ဦး။ ဒီလိုပါ။ ကၽြန္မအခုလြယ္ထားရတဲ့ သေႏၶသားကေလးကို ျမန္မာျပည္မွာသာမက ကမၻာမွာပါ အိုင္က်ဴအျမင့္ဆံုး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ရွင္။ အဲဒါ........ဦးလေရာင္ လိုသေလာက္ေတာင္းပါ။ အာဆီယံေငြေၾကး၊ ယူရိုေငြေၾကး၊ အေမရိကန္ ေဒၚလာ၊ ႀကိဳက္တဲ့ပံုစံနဲ႔ ေတာင္းပါ။ ေပးပါ့မယ္ "
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ တစ္ခုေတာ့ သီးခံၿပီး နားေထာင္ေပးပါဦး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘိုးေဘးေတြ ဒီစက္ကို တီထြင္ခ်င္တဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က ေျမျပင္ေပၚမွာရွိတဲ့ လူတန္းစားေတြ အားလံုးကို ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈနည္းေအာင္ ဥာဏ္ရည္က စညွိမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ဖန္တီးခ်င္ၾကတာပါ။ ခ်မ္းသာတဲ့လူေတြ ပိုၿပီးခ်မ္းသာေအာင္၊ ဆင္းရဲတဲ့လူေတြ ပိုၿပီးဆင္းရဲသြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူး မရွိပါဘူး။ ဒီစက္ကို အမ်ားသံုးဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တီထြင္တာပါ။ တစ္ဦးခ်င္းအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ အမ်ားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္လႉခဲ့ပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အေနအထားအရ ဒီစက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္သိသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ဘယ္ေတာ့မွ ဆက္မႀကိဳးစားပါနဲ႔ေတာ့ "
လေရာင္က ေအးေဆးစြာတံု႕ျပန္ၿပီး ဖုန္းကိုခ်လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ လေရာင္၏အိမ္မွ အသံမ်ား ေပၚထြက္ လာသည္ကို ေဘးအိမ္နီးနားခ်င္းမ်ား ၾကားသိရပါေတာ့သည္။
" ဂြမ္း "
" ဒါက ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္မႈအတြက္ "
" ဒုန္း "
" ဒါက ဘယ္သူမဆို ေလလည္တာနဲ႔ အနံ႔ခံ အနားေရာက္လာတတ္ၿပီး ေတြ႕ကရာ သတင္းေလွ်ာက္လုပ္ခ်င္တဲ့ လူတခ်ဳိ႕အတြက္ "
" ဖုန္း "
" ဒါကေတာ့ ေငြရွိရင္ အကုန္လုပ္လို႔ရတယ္ ထင္သူေတြအတြက္ "
" ဂၽြမ္း "
" ဒါကေတာ့ ေလာဘနဲ႔ သူမ်ားထက္ သာၿပီးရင္းသာခ်င္တဲ့ လူေတြအတြက္ "
အသံေတြၾကားၿပီး ျပန္တိတ္ဆိတ္သြားသည္။
အိမ္ထဲမွာေတာ့ ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာ ႀကိဳးစားတီထြင္ခဲ့ၿပီးမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ Horizontal Zero ဆိုသည့္ စက္တစ္လံုး၏ ပ်က္စီးက်ဳိးပဲ့ေနေသာ အပိုင္းအစမ်ား။
ၿပီးေတာ့ လူ႔ေလာကႀကီးကို စိတ္ပ်က္နာၾကည္းလ်က္ လြန္ခဲ့သည့္ ခရစ္ႏွစ္ ရာေပါင္းမ်ားစြာက လူမ်ားစြာ၏ ရိုးသားျဖဴစင္သည့္ စိတ္ဓာတ္မ်ားကို ျပန္လည္တပ္မက္ေနေသာ မ်က္ႏွာတစ္ခုႏွင့္ လေရာင္ဆိုေသာ လူတစ္ဦး.........။ ။
သားလတ္
[ န၀ေဒးမဂၢဇင္း၊ ဒီဇင္ဘာလ၊ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ]
2 comments:
လူေလာကရဲ႕ အမွန္တရား တစ္ခ်ိဳ႕က မခ်ိဳၿမိန္ဘူးဆိုတာ အမွန္ပဲေနာ္အကို...:(
အင္ဂ်င္နီယာလို႔ မေျပာရဘူး စက္တည္ထြင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းအိမ္ေလးကို အေျခခံထားပါလား း)
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
(ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း ပို႔စ္မွာ ကြန္မန္႔ခ်န္ခဲ့တယ္)
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
Post a Comment