" က်င္လည္ရာ "

ေျခာက္ႏွစ္တာကာလ
ဟုိမွဒီမွ၊ လာၾကသြားၾက
စားၾကနားၾက၊ ေလွာင္ၾကေျပာင္ၾက
မွတ္ၾကက်က္ၾက၊ ကာလမ်ားစြာ
ေမ့စရာမရွိ၊ ထာ၀ရသတိရစရာ။

တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕လူဦးေရ
ေယာက်္ားေလးေတြက ေျခာက္ရာေက်ာ္
မိန္းကေလးေတြက တစ္ရာေက်ာ္နဲ႕
စိုျပည္ကာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ အေနာက္အေလာင္ဟာသမ်ား
[ဪ-သူတို႕ေတြဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ]
ေတာက္ေျပာင္ေသာ ကာလမ်ား ပိုင္ဆိုင္မယ့္သူေတြေလ။

ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ပထမႏွစ္
စာေတြကိုခ်စ္ရတဲ့ ဒုတိယႏွစ္
ၿပီးေတာ့ ေမဂ်ာရဲ႕ေလးႏွစ္ခရီး
'အီလက္ထေရာနစ္'၊' လွ်ပ္စစ္'' စက္မႈ'
'ဗိသုကာ''ခ်ည္မွ်င္'
စိတ္ပ်က္ခ်င္စရာ စာသင္ႏွစ္ေတြကို ျဖတ္ရင္း
'သတၱဳတူးေဖာ္ေရး'နဲ႕' ေရနံ'၊' ေလေၾကာင္းအင္ဂ်င္နီယာ'နဲ႕' ၿမိဳ႕ျပ'
'သတၱဳေဗဒ'နဲ႕' ဓာတု'
အခက္ေတြကို မမႈသလိုနဲ႕
စက္မႈတကၠသိုလ္ရဲ႕ စာသင္ႏွစ္ေတြထဲ
အားခဲကာ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကဖူးမွာေပါ့။

'စာၾကည့္တိုက္'' ဩဘာလမ္း'
ေျပာကာလြမ္းရတဲ့ အခ်ိန္ကာလ
'ေႏြးေအး' '၀ါ၀ါဦး' စတဲ့ စားေသာက္တန္းေတြနဲ႕
'လံုး၀ေခသူမဟုတ္'ပါတဲ့
YIT ေက်ာင္းသား ပန္းခ်ီရုပ္ေလးကိုလည္း အမွတ္ရ
ခ်ဳိဆိမ့္ေပါ့က် အပူအေအးေတြလည္း တမ္းတလို႕
ဟိုတစ္ခါက ကာလေတြ မွတ္မိေနၾကမွာပါပဲ။

ကုကၠဳိပင္ႀကီးေတြ ေအာက္က ခံုတန္းလ်ားေတြ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ေခ်ာင္ထဲမွာရွင္ေနတဲ့
တခ်ဳိ႕ေသာ စြယ္ေတာ္ပင္ေတြ
ငု၊ ပိေတာက္၊ စိန္ပန္း၊ ယူကလစ္နဲ႕
ပု႑ရိက္တန္းညီညီေတြ
ေဟာလ္ခန္းမႀကီးနဲ႕ MCR, LCR
သီးသန္႕စာသင္ေဆာင္မ်ားနဲ႕ သီေရတာေတြ
ဟိုးေရွးအတီအေတကေန ခုထက္ထိ
တည္ရွိေနလို႔ ဘယ္သူေမ့ႏိုင္မလဲ။

စဥ့္ကူ၊ အင္းေလး၊ ဇီ၀က၊ ဒူးယား၊ ပုပၸါးနဲ႕
ေအကေန အက္ဖ္အထိ ေယာက်္ားေလးေဆာင္ေတြ
သဇင္နဲ႕ ဂ်ီေဟာလ္ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးေဆာင္ေတြ
ကံ့ေကာ္ပင္ေတြ အစီအရီနဲ႕
တစ္နယ္စီကလာသူေတြလည္း
အၿမဲတမ္းသတိရ အမွတ္ရစရာျဖစ္
ေက်ာင္းၿပီးတဲ့ကာလတိုင္း အသစ္ျဖစ္ေနမယ္ထင္ပါရဲ႕။

ပါခ်ဳပ္၊ ဒုပါခ်ဳပ္၊ ေမာ္ကြန္းထိန္း
႒ာနမႉး၊ ကထိက၊ လက္ေထာက္ကထိက
သရုပ္ျပ၊ က်ဴတာ၊ လက္ေတြ႕ဆရာ ဆရာမနဲ႕
႒ာနေတြက ၀န္ထမ္းေတြ အသီးသီး ေျပာင္းလဲ
ေက်ာင္းႀကီးထဲ ေ၀လိုက္ေႂကြလိုက္နဲ႕သစ္ရြက္လုိ
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြလည္း ေျပာင္းလဲခုိက္
အေဟာင္းေတြကစြန္႔ပစ္၊ အသစ္ေတြကခ်စ္ခင္
သည္လိုနဲ႕ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္စဥ္
အင္ဂ်င္နီယာတို႔ က်င္လည္ရာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး
အေပါင္းအေဖာ္ေတြနဲ႕ မၿငီးတမ္းခရီးႏွင္ၿမဲေပါ့ေလ။ ။

သားလတ္
၃၁.၇.၁၉၉၄

[ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းက ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ အခု Facebook မွာ Friends of YTU 2000 ဆိုတဲ့ Page တစ္ခုလုပ္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေက်ာင္းကို သတိရစိတ္နဲ႕ ျပန္ေဖာ္ၿပီး ခံစားလိုက္တာပါ။]