" ဂိမ္း (Game) "

ကၽြန္ေတာ့္မွာ တစ္ခါတစ္ရံ Pressure တို႔၊ Stress တို႔၊ Tension တို႔ မ်ားလာသည့္ အခ်ိန္မ်ား ရွိလွ်င္ ဂိမ္းေလးဘာေလး ကစားတတ္သည္။ iPhone ဂိမ္းမ်ားကို ကစားျခင္းပါ။

ထံုးစံအတိုင္း ေယာက်ာ္းေလးဆိုေတာ့ ပစ္တာခတ္တာ ၀ါသနာပါ၏။ မူလက Bakery Story၊ Farm Story၊ City Story၊ Tap Zoo စေသာ ဂိမ္းမ်ားကို ကစားခဲ့ဖူးေသာ္လည္း ေနာက္ေတာ့ ထိုဂိမ္းမ်ားက ဆြဲေဆာင္မႈ မေကာင္းေတာ့။ ထို႔ျပင္ ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္သည့္ တစ္ခ်က္က သူတို႔က ေန႕တိုင္း၀င္၍ ကစားရသည္။ ဥပမာ- Bakery Story မွာ မိမိက မုန္႕တစ္ခုလုပ္ထားၿပီး ထိုမုန္႔က်က္မည့္ အခ်ိန္မွာ ၀င္ကစား၍ ျပန္ေရာင္းရသည္။ မေရာင္းလွ်င္ ထိုမုန္႕က အခ်ိန္ၾကာသည္ႏွင့္အမွ် ယင္နားကာ လႊင့္ပစ္ရေတာ့သည္။

Farm Story ဆိုလွ်င္လည္း မိမိစိုက္ထားေသာ သီးႏွံကို အခ်ိန္မီ ရိတ္သိမ္းရသည္။ မရိတ္သိမ္းလွ်င္ အကုန္ ပုပ္ပြ၍ ပ်က္စီးသြားသည္။ သည္ေတာ့ တစ္ခါစထားၿပီးလွ်င္ မိမိဘာသာ သတိထားရေတာ့သည္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ဂိမ္းႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ခံေနရသည့္သေဘာ။ စိတ္အပန္းေျဖခ်င္၍ ၀င္ရသည္ႏွင့္ မတူေတာ့။ ကစားရသည္ႏွင့္ မတူ။ တာ၀န္တစ္ခုေပးထား၍ ေန႔စဥ္၀င္လုပ္ေနရသလို ျဖစ္လာသည္။

သည္လိုႏွင့္ အဆိုပါဂိမ္းမ်ားကို ဖ်က္ပစ္ကာ အပစ္အခတ္ဘက္လွည့္ၾကည့္၏။ Contract Killer တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္သေဘာက်ေသာ ဂိမ္းတစ္မ်ဳိး။ လူတစ္ေယာက္က ေနာက္ကြယ္ကေန ကစားသူကို စာခ်ဳပ္ျဖင့္ခုိင္းေနသည္။ သည္လူကို သတ္ေပးပါ။ သည္လူသည္ လူဆိုးဂိုဏ္းႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရွိသည္။ မေကာင္းတာလုပ္သည္။ စသျဖင့္ ညႊန္ၾကားခ်က္ အျပည့္ေပး၏။

လူဆိုးဟု သိရေသာအခါ သတ္ရသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ရွိသည္။ ကစားသူဘက္ကို အသံတိတ္ရိုင္ဖယ္ ေပးထားသည္။ က်ည္ဆံကို မိမိဘာသာ ၀ယ္ရသည္။ လူဆိုးတစ္ေယာက္ကို သတ္ၿပီးလွ်င္ ေငြလည္းရသလို ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ဖို႔အတြက္ အမွတ္ေတြလည္း တက္သည္။

သည္လိုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ကစားလာသည္မွာ လခ်ီခဲ့၏။ ေနာက္ေတာ့ Facebook သံုးၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ Facebook ကို ထိုဂိမ္းက လင့္ခ်ိတ္ထားသကဲ့သို႕ Facebook ထဲမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဂိမ္းကစားဖို႕ Invite လုပ္ႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္ iPhone ရွိသူမွသာ ပိုအဆင္ေျပမည္ျဖစ္ရာ ကၽြန္ေတာ္မည္သူ႕ကိုမွ် Invite မလုပ္ခဲ့။

သည္လိုကစားလာရင္းမွ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာတစ္ခုက စ၀င္လာသည္။ တျခားေတာ့ မဟုတ္။ ကစားသူကို သတ္ခို္င္းေသာ ညႊန္ၾကားခ်က္တြင္ သတ္ရမည့္သူမ်ားက Facebook ထဲက လူမ်ား၏ နာမည္မ်ား ျဖစ္လာသည္။ သိၾကသည့္အတိုင္း မည္သူမဆို သူတို႔၏ Facebook တြင္ သူတို႔ႏွင့္ ရင္းႏွီးသူမ်ားသာ ရွိၾကသည္။ ( လာသမွ် ဖိတ္ေခၚမႈတိုင္းကို လက္ခံေနသူမ်ားကေတာ့ တစ္မ်ဳိး စဥ္းစားႏိုင္ပါသည္။ ) ကၽြန္ေတာ့္ Facebook မွာလည္း ရွင္းသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ခင္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ား သာရွိသည္။

သည္ေတာ့ ကစားသူ ကၽြန္ေတာ့္ကို သတ္ခို္င္းသူက နာမည္တစ္ခါ ေပးတိုင္း ေပၚလာေသာနာမည္သည္ Facebook ထဲမွ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ား၏ နာမည္မ်ားသာ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ ခက္ေတာ့ခက္ေခ်၏။ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သတ္ရက္ေလာက္ေအာင္ ရက္စက္တတ္သူလား။ လံုး၀မဟုတ္။ သို႔ေသာ္တစ္ဖက္မွာက ကၽြန္ေတာ္ကစားရင္း ျဖတ္သန္းခဲ့သည့္ Level မ်ားက နည္းတာမဟုတ္။

သည္လိုႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ငါတကယ္သတ္တာမွ မဟုတ္တာဟု စိတ္ေျဖရင္း ဆက္ကစားေနမိခဲ့သည္။ သည္လုိစိတ္ေျဖႏိုင္စရာ အေၾကာင္းတစ္ခုလည္း ရွိေသးသည္။ ကစားသူကို လူသတ္ခိုင္းသူသည္ Facebook က နာမည္ကိုသာ သိၿပီး ခ်ိတ္ဆက္ထားႏိုင္တာသာ ရွိသည္။ က်ား၊ မ မခြဲျခားတတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသတ္ခိုင္းသည္က နာမည္ မိန္းမျဖစ္ေနေသာ္ျငား သူက He ဟု သံုးကာ ကစားသူ ကၽြန္ေတာ့္ကို သတ္ခိုင္းသည္။ သည္ကတည္းက ဂိမ္းသည္ဂိမ္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ေျဖသိမ့္ကာ ဆက္ကစား၍ ရေနေတာ့၏။

ေနာက္ေတာ့ ထိုဂိမ္းမွာ ပိုဆိုးတာ တစ္ခု ကၽြန္ေတာ္ခံစားလာရသည္။ ထိုဂိမ္းက Facebook က သူငယ္ခ်င္း နာမည္ကို ယူ၍ လူဆိုးလုပ္ခုိုင္းရံုသာမက ဓာတ္ပံုကိုပါ ယူ၍ျပျခင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ဂိမ္းထဲမွာ ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္သာ ျမင္ရၿပီး ထိုသူကို သတ္ေပးပါဟု ဆိုေသာအခါ စိတ္က နည္းနည္း တုန္လႈပ္လာ၏။ မတုန္လႈပ္လွ်င္ ခံႏုိင္ရိုးလား။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း သူတို႔ပံုသာမက သူတို႕မိသားစုပံုႏွင့္ သူတို႔ကေလးမ်ား၏ပံုကိုပါ တင္ထားတတ္ရာ ဘာမဆိုင္၊ ညာမဆိုင္ သူတို႔မ်က္ႏွာေလးေတြေပၚလာၿပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေရွ႕ဆက္ကစားဖို႔ တန္႕ေနတတ္ေတာ့၏။ ဘယ္သူက လုပ္ရက္ပါ့မလဲဗ်ာ။

ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိပါသည္။ ႏုိင္ငံျခားမွာ ထိုကဲ့သို႔ ဂိမ္းကစားသူ လူငယ္မ်ား ေနာက္ပိုင္းမွာ စိတ္ႏွင့္ကိုယ္ ကင္းကြာ၍ ဂိမ္းထဲကလို အတန္းထဲမွာ လူေတြသတ္၊ ဗံုးေတြခြဲလုပ္ၾကသည္မွာ သည္လိုခံစားမႈမ်ားက စလာၾကတာသာ ျဖစ္မည္ဟု။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ဆီက လက္နက္ကလည္း လြယ္လြယ္ရသည္ကိုး။

သည္လုိႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပ်င္း၍ ဂိမ္းကစားခါမွ အကုသိုလ္ေတာထဲ ေျပးေျပးတိုးေနသည့္ႏွယ္ ႀကံဳေနရရာ ထိုဂိမ္းကို ျဖတ္လည္းျဖတ္ခ်င္၊ Level ကိုလည္း ႏွေျမာႏွင့္ ဆက္ကစားလာလိုက္ရာမွ တစ္ေန႕တြင္ေတာ့ ထိုဂိမ္းကို လံုး၀ရပ္ပစ္ခ်င္စရာ အေၾကာင္းက ေပၚလာေလေတာ့သည္။

တျခားေတာ့မဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ့္လုိ ဂိမ္းကစားသူကို ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ေပးၿပီး သတ္ခိုင္းေနေသာ ညႊန္ၾကားခ်က္ေပးသူ၏ ေနာက္တစ္ဆင့္ ညႊန္ၾကားခ်က္မွာ တျခားသူကို သတ္ရန္မဟုတ္။ တျခားသူ၏ နာမည္လည္းမဟုတ္။ သူသတ္ခိုင္းသူ၏ နာမည္ကား ကၽြန္ေတာ္၏ ခ်စ္လွစြာေသာ ဇနီး၏ နာမည္ျဖစ္ေနျခင္းပင္။

သိပ္မ်ားမ်ားစားစား စဥ္းစားမေနေတာ့ပါ။ ထိုေန႕မွစ၍ ကၽြန္ေတာ့္ဂိမ္းကို Delete လုပ္၍ အၿပီးအပိုင္ ဖ်က္ခ်ပစ္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ၿပီးေရာေပါ့။

စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကေစခ်င္ပါသည္။ ေလာကႀကီးမွာ အေပ်ာ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဂိမ္းကစားလွ်င္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း၊ ကိုယ့္ဇနီးမယားကို သတ္ၿပီးကစားရသည့္ ကစားနည္းမ်ဳိးကို ကၽြန္ေတာ့္လို ျမန္မာလူမ်ဳိး၊ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးႏွင့္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ကစားႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတာကိုပါ။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သာမဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းမ်ားလည္း ထိုသို႔ကစားႏုိင္မည္မထင္။

ဘ၀ဆိုသည္မွာ ကစားပြဲတစ္ခုဟု ဆိုလွ်င္ ထိုကစားပြဲအတြင္း၌ စာနာမႈ၊ ကရုဏာထားမႈ၊ ေမတၱာႏွင့္ လူသားဆန္ေသာ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈတို႔ ေပ်ာက္ဆံုးေနေသာ ကစားနည္းမ်ဳိး ရွိေနပါက ကၽြန္ေတာ္ေဘးသာ ထြက္ထိုင္ေနမိပါေတာ့မည္။ ။

ဆူးသစ္
၁၉:၁၉ နာရီ
၁၄.၁၀.၂၀၁၁