Friday, January 27, 2017

" အစဥ္ထာ၀ရ " ( ၅ )


" လာကြာ။ ေက်ာင္းထဲကိုေလွ်ာက္မၾကည့္ခင္ငါတို႕Section B မွာ ဘယ္သူေတြပါလဲသြားၾကည့္ထားရေအာင္။ကိုယ့္အခန္းကသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ နာမည္ႀကိဳသိထားေတာ့ေကာင္းတာေပါ့"

သန္႕စင္ေအာင္စကားအဆံုးေကာင္းသားပဲ၊သြားၾကည့္တာေပါ့ဟုေျပာ ၍ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား၏အတန္းခြဲမ်ားကပ္ထားရာBoardမ်ားရွိရာကို လွမ္းသည္။ၿပီးေတာ့ပထမႏွစ္တန္းခြဲဘီရွိရာမွာႏွစ္ေယာက္သားနာမည္မ်ားကို
ဖတ္လိုက္ၾက၏။

"ဟာ-ေဟ့ေကာင္။ဒီမွာၾကည့္ဦး။နာမည္ေတြေနာက္မွာေပါက္ကရေတြေရးထားတာ။
ရယ္ေတာ့ရယ္ရတယ္ကြ။ဘာတဲ့။ခင္ႏွင္းယုဆိုတဲ့နာမည္ေနာက္ကစာေရးဆရာမႀကီးတဲ့။
တိန္႕ေရွာင္လ်န္ဆိုတဲ့တရုတ္နာမည္ကိုက်ေတာ့ေနာက္ဆံုးကလ်န္ကိုဖ်က္ၿပီး
ဖိန္လို႕ေရးထားတယ္။တိန္႕ေရွာင္ဖိန္ဆိုတဲ့ေနာက္ မွာေရးထားတာၾကည့္ဦး။တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတဲ့။ဟား....ဟား။ငါ့ ထက္ေစာင္းတဲ့ေကာင္ေတြနဲ႕လာေတြ႕ေနတယ္။မင္းဆက္ဖတ္ၾကည့္မင္းထင္။
ငါေျပာတာကနည္းေနေသးတယ္။"

သန္႕စင္ေအာင္စကားေၾကာင့္ေပါက္ကရေရးထားေသာနာမည္မ်ားကို ဖတ္ၾကည့္ရင္းၿပံဳးေနမိသည္။ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သည္။ၾကည့္ဦးေလ။ေရးလို႕ရသမွ်
နာမည္မ်ားကိုအကုန္ေပါက္ကရေလွ်ာက္ေရးထားသည္။

စမ္းစမ္းတိုး၊မ်က္စိမႈန္သူတဲ့။ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေတြးလညး္ေတြးတတ္ တဲ့ေကာင္ေတြ။စမ္းစမ္းၿပီးတိုးလို႕မ်က္စိမႈန္သူလို႕ေရးထားတာေလ။သန္႕စင္ဆိုတာ
က်ေတာ့ငါးရက္တစ္ခါေတာင္ေရမခ်ဳိးတဲ့ေကာင္တဲ့။ေအးရင္ျဖဴ ကိုပူရင္မည္းတဲ့။ငယ္က်ဳိးငယ္နာေတြေဖာ္ထားတာလည္းပါေသးသည္။

တခ်ဳိ႕မသိေသာသူေတြက်ေတာ့ဘာမွ်ေရးမထား။အေရးခံထားရေသာသူမ်ားကေတာ့
ဘယ္လိုေနမည္မသိ။သူတို႕ကေတာ့ဖတ္ရင္းၿပံဳးေနရသည္။

ေမႊးေမႊးစံကိုေပၚဆန္းေမႊးတဲ့။တင္ႏုဆိုတာက်ေတာ့ထိုင္ခံုမွာထိုင္လွ်င္ အနာျဖစ္မည္၊သတိထားဆိုတာမ်ဳိး။ေဟာ-သူႏွင့္ခုေလးတင္ခင္ေသာ သန္႕စင္ေအာင္က်ေတာ့သန္႕စင္ေအာင္-ေရခ်ဳိးပါတဲ့။နာမည္ေနာက္က
ကပ္ေရးထားေသာစာအေတြးကိုသူတို႕သေဘာက်ေနၾကသည္။သူတို႕တင္
မဟုတ္။ေဘးလူေတြပါေတာ္ေတာ္မ်ားမာ်းဖတ္ရင္းၿပံဳးေနၾက၏။

" လူေတြကိုမသိေသးလို႕ပါကြာ။ဒါမွမဟုတ္ရင္မွတ္ထားၿပီးစလို႕ေကာင္းၿပီ"

သန္႕စင္ေအာင္ကေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ပံုရသည္။ခုကတည္းကစဖို႕၊ေနာက္ဖို႕ စဥ္းစားေန၏။သန္႕စင္ေအာင္စကားကိုနားေထာင္ၿပီးဆက္ဖတ္ေနခိုက္
သန္႕စင္ေအာင္ႏွင့္သိေနေသာသူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕ေရာက္လာ၍သူတို႕စကား လွည့္ေျပာေနတာေတြ႕သည္။ကိုယ့္ဘာသာဆက္ဖတ္ရင္းသန္႕စင္ေအာင္တို႕
စကားအျပတ္ကိုေစာင့္ေနလိုက္၏။

စိုးမမ၊အရိုးတျပျပနဲ႕ေကာင္မေလးတဲ့။ေက်ာ္၀င္းထြဋ္-ေဇာ္၀င္းထြဋ္မဟုတ္ပါ။ပံု-ဟဲဗီးဥကၠ႒တဲ့။ခင္၀ါဦး-ျမင္တာနဲ႕ရူးခ်င္စိတ္ေပါက္သူတဲ့။ၿငိမ္းခ်မ္း-ေလးျဖဴ မဟုတ္ေသာ
ဖက္တီးတဲ့။

ၾကည့္ရတာေတာ့တခ်ဳိ႕ေတြကလူေတြသိၿပီးသားမို႕ေနာက္ထားတာ လည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ေဘာလ္ပင္မင္ရာခ်င္းမတူၾက။
အဲ-ခုမွေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိသည္။သူ႕နာမည္ေဘးမွာလည္းေနရာလြတ္မရွိ။ေရးထားေသးသည္။

မင္းထင္၊မင္းထင္ခ်င္ထင္ႏိုင္တယ္။ဒီမီမိုးနဲ႕ငါနဲ႕ညားေနၿပီဆိုတာကိုပါတဲ့။ ဘယ္သူေရးမွန္းမသိ။လူမသိလည္းေနာက္တာပါပဲဟုေတြးရင္းရင္ထဲမွာစိတ္မဆိုးသည့္
အျပင္ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈျဖစ္လိုစိတ္၊လူငယ္သဘာ၀ခ်စ္ခင္ စရာေနာက္ေျပာင္မႈကိုေပ်ာ္ရႊင္ႏွစ္ၿခိဳက္စိတ္တို႕ျဖစ္လ်က္၀ိုင္အိုင္တီေက်ာင္းသား
ဘ၀အစကိုေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမိသလိုျဖစ္လာသည္။

စာဖတ္ၿပီးရႈပ္ပြေနေသာသူ႕နာမည္ေဘးမွစာမ်ားကိုမင္ဖ်က္တံ ( Correction Pen )ထုတ္၍
ဖ်က္လိုက္၏။စိတ္ထဲမွာေတာ့ဘယ္လိုခံစားမႈမ်ဳိးမွ မရွိ။သူ႕နာမည္ေဘးမွာရွင္းသြားလိုေသာဆႏၵတစ္ခုသာရွိသည္။Correction Penႏွင့္ဖ်က္ၿပီးအဖံုးပိတ္၍လြယ္အိတ္ထဲျပန္ထည့္စဥ္သူ႕ေဘးမွာ လာရပ္ေသာလူရိပ္တစ္ခုကိုျမင္၏။သန္႕စင္ေအာင္ထင္ၿပီးလွည့္ၾကည့္မိခိုက္
သူ႕ကိုစူးရဲေသာမ်က္လံုးအစံုႏွင့္ၾကည့္ေနေသာသူတို႕အရြယ္မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကိုျမင္သည္။ရုတ္တရက္ေတာ့အထိတ္တလန္႕ျဖစ္ၿပီးနာမည္
စာရင္းကပ္ထားသည့္ဘုတ္ႀကီးရွိရာျပန္လွည့္လိုက္၏။

" ဒီမွာ-ဒီစာကဘယ္သူေရးထားတာလဲ"

မထင္မွတ္ေသာအေမးစကား။လွည့္ၾကည့္ၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးတာလား ဟုေျပာလိုက္၏။

"ဟုတ္တယ္။ယူ႕ကိုေမးေနတာ။ယူပဲဒီနားမွာတစ္ေယာက္တည္းရွိေနတာၾကာလွၿပီ။ဒီစာကို ဘယ္သူေရးတာလဲ။ယူေရးတာမဟုတ္လား။"

နားမလည္ႏိုင္စြာျဖင့္သူမလက္ေထာက္ျပရာကိုၾကည့္လိုက္သည္။

" ႏွင္းႏြယ္ေႏြး၊နငယ္သံုးလံုး၊ေနႏွင့္ဦး၊အတန္းထဲမွာလံုးလံုးေတြ႕မယ္"တဲ့။

ခက္ၿပီ။ေရးသြားသည့္သူကလညး္မဟာက၀ိကဗ်ာပညာရွိႀကီးျဖစ္လိမ့္မည္ ။ေနာက္တာေတာင္ ကာရန္ပါေသာကဗ်ာအခ်ိဳးေလးႏွင့္။အဲဒါကအေရးမႀကီး။ေလာေလာဆယ္အေရးႀကီးတာ
သူ႕ကိစၥ။

"ဘယ္သိမလဲ။ကၽြန္ေတာ္ကခင္ဗ်ားနာမည္သိတာမွမဟုတ္တာ။ဒီဘုတ္ေပၚမွာလူတကာေရးေနတာပဲ"

"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ယူ႕ကိုဟိုးအေ၀းႀကီးကတည္းကလွမ္းျမင္ေနရတယ္။ယူ တစ္ေယာက္တည္းဒီမွာဖတ္ေနတာ။ၿပီးေတာ့ယူခုနဘုတ္ေပၚမွာတစ္ခုခုေရးလိုက္တယ္
မဟုတ္လား"

ျပႆ ာနာေတာ့စၿပီ။သူတစ္ေယာက္တည္းသည္နာမည္စာရင္းေတြဖတ္မိေနျခင္း
ကျပႆ နာျဖစ္လာၿပီ။ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကသူကလည္းတစ္ေယာက္တည္း ဖတ္မိေနသည္မသိ။သူ႕ကိုရန္ေတြ႕ေနေသာသူမကလည္းဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက
လွမ္းျမင္ေန သည္မသိ။

Correction Penႏွင့္ဖ်က္လိုက္ျခင္းကိုပင္တစ္ခုခုေရးလိုက္သည္ဟု သူမထင္ေနၿပီ။ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့မွသူမနာမည္ကသူ႕နာမည္ အေပၚနားမွာ။သူ႕ခံုနံပါတ္ႏွင့္မနီးမေ၀းမွာရွိေနသည္။သည္ေတာ့ပိုၿပီး ထင္စရာလည္းျဖစ္သြားလိမ့္မည္။သူမနာမည္ရွိေသာစာရြက္ေပၚမွာသူက လက္ေထာက္ၿပီးမင္မ်ားကိုဖ်က္လိုက္ျခင္းကအေ၀းမွာေနေသာသူမအတြက္
နာမည္ကိုေနာက္သည္ဟုထင္စရာျဖစ္သြားလိမ့္မည္။သည္လိုပဲ
ေတြးမိ၏။

"ကၽြန္ေတာ္မေရးမိပါဘူး။ခင္ဗ်ားထင္လို႕ပါ။ကၽြန္ေတာ္လည္းနာမည္မွာအေရးခံထားရလို႕
ဖ်က္ေနတာပါ။"

နားလည္ေအာင္ရွင္းျပေနေသာ္လည္းသူမလက္မခံခ်င္။သူ႕ကိုမၾကည္ လင္ေသာအၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္ေနတာေတြ႕သည္။

" ဘာျဖစ္ေနတာလဲေႏြး"

ဗုေဒၶါ။လူေတာင္လန္႕သြားသည့္ေခၚသံ။လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ခပ္၀၀ေကာင္ မေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ခပ္ပိန္ပိန္ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕သည္။
သူစိတ္ညစ္လာ၏။ခုနတုန္းကအေပ်ာ္ေလးေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီ
မသိေတာ့။ေသာကပဲဟုေတြးသည္။

" ဒီမွာဟယ္။ေႏြးနာမည္မွာေပါက္ကရေတြေရးထားတယ္။ၾကည့္ဦး"

" ဖယ္စမ္း။၀ါဦးဖတ္မယ္ "

ေျပာေျပာဆိုဆို၀တုတ္မကေရွ႕တုိးၿပီးပါးစပ္လႈပ္ရံုလႈပ္၍ဖတ္ေနသည္။
ၿပီးေတာ့လက္ညိဳွးတေထာက္ေထာက္ႏွင့္ရွာေနတာလည္းေတြ႕၏။

"ဟယ္-ေသနာေတြ။ငါ့ကိုေရးထားတာက်ေတာ့ၾကည့္ဦး။ခင္၀ါဦး-ျမင္တာနဲ႕ရူးခ်င္
စိတ္ေပါက္သူတဲ့။အယ္-စိုးမမနင့္ကိုလည္းေရးထားတယ္။စိုးမမ-အရိုး
တျပျပနဲ႕ေကာင္မေလးတဲ့"

၀တုတ္မစကားေၾကာင့္တစ္ဖက္ကိုလွည့္၍သူရယ္ေနမိေတာ့သည္။
သူမတို႕သံုးေယာက္ကေတာ့ေဒါႏွင့္ေမာႏွင့္ထိုစာမ်ားကိုျပဴ းၿပဲဖတ္ေန၏။

" ဒါဘယ္သူ႕လက္ခ်က္လဲ။နင္ေရးတာလား"

"ဟုတ္မွာေပါ့။ပံုကိုက။အဲဒါေၾကာင့္အိမ္ကမွာလိုက္တာ။၀ိုင္အိုင္တီ ကေကာင္ေတြကငေျပာင္ေတြ။ေပါင္းရင္ၾကည့္ေပါငး္တဲ့။"

လာၿပီ။ျမားဦးကသည္ေကာင့္ဆီပဲလွည့္လာၿပီ။လြယ္ေတာ့မလြယ္။စိုးမမ ဆိုေသာပိန္ပိန္ေကာင္မေလးစကားကိုဘယ္လိုတံု႕ျပန္ရမည္လဲမသိ။ တစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ရမည္မထင္ေတာ့။သန္႕စင္ေအာင္ကို
အကူအညီလွမ္းေတာင္းမည္စိတ္ကူးၿပီးၾကည့္စဥ္သန္႕စင္ေအာင္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကိုစကားျဖတ္ၿပီးသူ႕ဆီလွမ္းလာေနတာေတြ႕၍ မေခၚေတာ့ဘဲေစာင့္ေနလုိက္၏။

" ဘာျဖစ္ေနတာလဲ မင္းထင္"

အနားကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းသူ႕ကိုေမးေတာ့သူကသူမတို႕သံုးေယာက္ကိုေမးဆတ္ျပ
လိုက္၏။၀တုတ္မတို႕မ်က္လံုးမ်ားကသန္႕စင္ေအာင္မ်က္ႏွာဆီသို႕စူးရွစြာက်ေရာက္
သြားသည္။ဘာ၀င္ရႈပ္တာလဲဆိုသည့္အေမးပံုစံႏွင့္။

"ဒီမွာကြာ။မင္းကိုေစာင့္ရင္းငါ့ဘာသာနာမည္ေတြဖတ္ေနတာ။အဲဒါသူတို႕
နာမည္ေတြေနာက္ကစာေတြကိုငါေရးထားပါတယ္တဲ့။လာၿပီးစြပ္စြဲေနတယ္"

သူကသန္႕စင္ေအာင္ကိုနားလည္ေအာင္ရွင္းျပေနမိ၏။ဘာမဟုတ္ တာေလးႏွင့္ျပႆ နာမျဖစ္ခ်င္။

"ခင္ဗ်ားတို႕ကလည္းဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတို႕နာမည္ကိုသူကသိမလား။ၿပီးေတာ့
သူေရးတာလည္းမဟုတ္ဘူး။"
 
" ဒါျဖင့္နင္ေရးတာလား "

စိုးမမဆိုေသာပိန္ပိန္ေကာင္မေလးကေမးသည္။သန္႕စင္ေအာင္မ်က္ႏွာတင္းခနဲျဖစ္သြား
တာေတြ႕၏။

"ဘာလို႕ငါကေရးရမွာလဲ။ေနစမ္းပါဦး။နင္တို႕ကဘာလို႕အဲဒီေလာက္နာေနတာလဲ။
ကိုယ့္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူခ်င္းခ်စ္လို႕ခင္လို႕စတာပဲ"

"ဟ-စတာအဲဒီလိုစရလားဟ။ခုမွေက်ာင္းတက္ရံုရွိေသးတယ္။ဖတ္ၾကည့္စမ္း။
ငါ့ကိုေရးထားတာ။ခင္၀ါဦး-ျမင္တာနဲ႕ရူးခ်င္စိတ္ေပါက္သူတဲ့။စိုးမမ-အရုိးတျပျပနဲ႕ေကာင္မေလးတဲ့။ႏွင္းႏြယ္ေႏြးက်ေတာ့နငယ္သံုးလံုး၊ေနႏွင့္ဦး၊
အတန္းထဲမွာလံုးလံုးေတြ႕မယ္တဲ့။ဘယ္ေလာက္စိတ္ဆိုးစရာေကာင္းလဲ။"

၀တုတ္မကျပန္ၿပီးရွင္းျပေနေတာ့သန္႕စင္ေအာင္နားေထာင္ရင္းသူ႕ဘက္လွည့္ၿပံဳးသည္။

" ဘာရယ္တာလဲ။နင္က "

" ဪ-ဟုတ္တာေတြေရးထားတာပဲ။နာေနရေသးလားလို႕ပါ"

" ဘာ "

သူေရာ၊သန္႕စင္ေအာင္ပါလန္႕သြားသည္။ေအာ္လိုက္တာကသံုးေယာက္အသံ။
စလိုက္တာကသန္႕စင္ေအာင္။

"ကဲ-ကဲ။ေတာ္ပါၿပီဗ်ာ။ေတာင္းပန္ပါတယ္။ေမာ္ကြန္းထိန္းရံုးခန္းကလည္းဒီနားေလးမွာ။
တစ္ခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ေျပာပါရေစ။ခင္ဗ်ားတို႕ကိုကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ခါမွမျမင္ဖူးတဲ့ဟာကို
သိလည္းမသိဘဲနဲ႕ကၽြန္ေတာ္တို႕အဲဒီလိုေရးမလား။စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ခုဟာက
ခင္ဗ်ားတို႕ကိုသိတဲ့တစ္ေယာက္ေယာက္ေရးထားတာေနပါလိမ့္မယ္"

သူကၾကားထဲကေတာင္းပန္ရင္းဖ်န္ေျဖစကားေျပာေတာ့ခင္၀ါဦးဆိုေသာ
၀တုတ္မေတြေ၀သြားသည္။

" သြားမယ္။၀ါဦး။အလကား။ဘာမွအထင္ႀကီးစရာမရွိဘူး။"

ႏွင္းႏြယ္ေႏြးဆိုေသာမိန္းကေလးဆီမွထြက္လာေသာအသံ။နားစည္
အေႁမွးပါးကိုျမည္တင္ရိုက္ခတ္၏။ရုတ္တရက္ဘာမွ်ျပန္မေျပာမိခင္မွာပင္သူတို႕ သံုးေယာက္လွည့္ထြက္သြားၾကတာေတြ႕သည္။

"ဟူး၊ငါ့ေကာင္ႀကီးလည္းေရာက္ေရာက္ခ်င္းေဆာက္နဲ႕ထြင္းဆိုသလိုအကစ္ကို
ခံေနရတာ။အလူးအလဲပါလား။ေတာ္ေသးတာေပါ့။ငါေရာက္လာလို႕"

" ေအးကြာ။ဘယ္လိုလဲမသိဘူး။မလြယ္ပါဘူး။"

သန္႕စင္ေအာင္ကသူမတို႕သံုးေယာက္ေက်ာခိုင္းၿပီးခ်ိန္မွာေျပာေတာ့
သူကျပန္ေျပာလိုက္သည္။

"ထားလိုက္ပါကြာ။မလြယ္တာေတြထားၿပီးလြယ္တာေတြရွင္းရေအာင္။ လာ-ေက်ာင္းကိုတစ္ပတ္ပတ္မယ္။ၿပီးရင္ကင္တင္းန္ထုိင္မယ္။ဒါပဲ။ဆယ့္ႏွစ္နာရီမွအတန္းကစမွာ"

သန္႕စင္ေအာင္စကားအဆံုးအိုေကဟုဆိုကာေနရာကခြာသည္။
စူပုပ္ပုပ္မ်က္ႏွာတစ္ခုကိုဖ်တ္ခနဲျမင္ေနမိေသး၏။

x x x x x

( ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္ )

[ ဤစာမူသည္ကၽြန္ေတာ္ဆူးသစ္၏ မူပိုင္ျဖစ္ပါသည္။]

0 comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...