Saturday, September 25, 2010

စိုးရြံ႕ကမၻာ

ၾကည္႕စမ္းပါဦး
ၿပံဳးေနတဲ႔မ်က္ႏွာျပင္နဲ႔
ဆင္ယင္ခင္းက်င္းထားတဲ႕ ေကာင္းကင္
စင္ၾကယ္တဲ႕အလွတရား
ကမၻာေပၚကလူသားမ်ားအတြက္
ေစတနာသက္သက္နဲ႔ေပးဆပ္ေနဆဲ။

သရမ္းလိုက္တဲ႕လက္
သူ႕မ်က္ႏွာကိုဆြဲဖ်က္ကုတ္ျခစ္ရင္း
ညစ္ညမ္းမႈေလထု
တံေတြးစုေထြးေနေလရဲ႕။

စိတ္ဓါတ္ပ်က္ျပားေသာမ်က္ႏွာ
တည္ၿငိမ္စရာအေၾကာင္းမရွိ
ရံႈ႕တြညည္းညဴမိသည္႕အခါ
အို....ဟိုမွာဒဏ္ရာအသစ္
ေက်ာက္ေပါက္မာတစ္ခုထင္က်န္ရစ္ၿပီ။ ။


(အိုဇုန္းလႊာမွအေပါက္ႀကီးသို႕)


(၁၉၉၅-ဇူလိုင္၊ တကယ္႔ျဖစ္ရပ္မႈခင္းမဂၢဇင္း)

"ရင္ထဲမွာ"

ေမ႔ႏိုင္ပါသည္
တစ္ရံဆီမွ၊ မပီမသ
မႈန္၀ါးၾကလွ်က္၊ ခံစားခ်က္ႏွင့္
အသက္အပ္ႏွင္း၊ ခ်စ္တတ္ျခင္းေႏွာ
ရင္းႏွီးေမာလ်၊ တြယ္တာၾကသည္႕
ကာလမ်ား၏ အိမ္မက္ေတြ။

ခြဲခြာႏိုင္သည္
မတည္မတံ႔၊ ရွည္ဆန္႕မေန
ေခတၱေ၀ျဖစ္၊ မက္တြယ္ခ်စ္ခဲ႔
အျပစ္မဲ႔ကင္း၊ အျပံဳးခင္းထား
ေနရာမ်ား၏ ေျခရာေတြ။

ဟားတိုက္ႏိုင္သည္
မမွီဘ၀၊ မလွသည္႕အေျခ
က်ိဳးေၾကခံစား၊ တြယ္ရစ္ထားခဲ႕
အနားေနေစ၊ ဆႏၵေတြၾကည္႕
မသိရင္မခုန္၊ တုန္ရင္လိႈက္စြာ
ထာ၀ရ၏ ေမတၱာေတြ။

ရွိပါေလေတာ႕
ေျဖေလွ်ာ႔မာန္ခ်၊ သည္ဘ၀တာ
ၾကာလွ်င္သူေမ႔၊ တစ္ေန႔ေန႔ႏွင္
ေရြ႕ေရြ႕စဥ္ေပါ႔၊ အျမင္မရွိ
အသိမပါ၊ ကဗ်ာေတြေမ႔
ေန႔သေရြ႕တြင္
(သူမ........)ခ်မ္းေျမ႕ေစခ်င္သည္။ ။

သားလတ္


( ' သင္းကြဲငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ဒိုင္ယာရီ ' ကဗ်ာစာအုပ္မွ )

"အတိတ္တေစၧ"

ကရုဏာမဲ႔ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္
ေဒါသနဲ႔ အလြမ္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္
ေမတၱာပါတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ရုတ္တရက္ဆိုတဲ႔ အတိတ္တစ္ခုမွာ
ကပ်ာကယာ ေမြးလာတယ္။

ႀကိတ္လိုက္ရတဲ႕အံသြား
ႏွလံုးသားကေတာ႔ အမွန္တရားကိုရြံေန
အက္ကြဲေၾကာင္းေတြထဲက ပကာသနသနပ္ခါး
တံေတြးမ်ားနဲ႕ ဖ်က္ခ်င္တယ္။

ျမင္ေနရတဲ႔ ျပဇာတ္အခန္းေတြ
ၾကားေနရတဲ႔ အလြမ္းသီခ်င္းေတြ
ဖတ္ေနရတဲ႕ ကဗ်ာပါဒေတြ
အားလံုးဟာအိမ္မက္ေတြမဟုတ္ခဲ႕
အတိတ္ရဲ႕ တေစၧဆိုးတစ္ေကာင္
ခုထိေလွာင္ေနတဲ႔ပံုေတြထင္ရဲ႕။

ေျခာက္လွန္႕ေသြးပ်က္ေစခဲ႕တဲ႕ေကာင္ႀကီးကို
မေ၀းေတာ႔တဲ႔ ခရီးတစ္ခုမွာခ်ဥ္းကပ္
မ်က္မွန္စိမ္းထပ္တတ္ေပးဦးမယ္
ဘယ္သူကတရပ္စပ္ ေျခာက္တတ္တယ္ဆိုတာသိဖို႕ေပါ႕။ ။

သားလတ္


(၂၀၀၁ခုႏွစ္၊ ဇလြန္ၿမိဳ႕နယ္မဂၢဇင္း)

"ရြာအ၀က လမ္းကေလး"

ႏွင္းတဖြဲဖြဲ
ျမဴေငြ႕လည္းေ၀၊ ရာသီေလတိုက္
ရြက္ေၾကြလိုက္ပါ၊ ေနျခည္ျဖာက်
ရြာအ၀က လမ္းကေလး။

သစ္ရိပ္၀ါးရိပ္
ကုကၠိဳရိပ္ႏွင့္၊ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္း
တရားျဖန္းေသာ၊ စိမ္းလန္းေဒသ
ဘ၀ၿငိမ္သက္၊ ေမြ႕စက္ေပ်ာ္မၿငီး
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း
ေဘးမွာခိုေအာင္း ရွိေနသည္။

ျဖဴျဖဴလႊလႊ
ထံုးစက္က်ထင္၊ ၾကည္ရြင္ၾကည္ႏူး
ညြတ္ႏူးစရာ၊ ေစတီသာမွ
ခ်ိဳျမပီဆဲ၊ ဆည္းလည္းသံသာ
အခါအခါၾကား၊ နားထဲေမြ႕၀င္
ဗုဒၶရင္၌၊ ခိုစဥ္ခ်မ္းေျမ႕
စိတ္ထားေတြ႕စရာ
ေဘးမွာတည္လွ်က္ ရွ္ိေနသည္။

လယ္ေတာ ကိုင္းေတာ
ျဖတ္ေသာသူမ်ား၊ ေရြ႕လ်ားခရီးႏွင္
လွမ္းဆက္စဥ္မွာ၊ ရင္ဟာငတ္မြတ္
ေျဖလႊတ္ေလ်ာ႕ႏြမ္း၊ အပူခန္းမည္႕
ေရခ်မ္းအိုးစင္၊ သဒၶါရႊင္ထူး
ၾကည္ႏူးစရာလည္း
ေဘးမွာအၿမဲ ရွိေသးသည္။

လွည္းလမ္းလူလမ္း
သူျဖတ္သန္းထား၊ ခရီးသြားေတြ
ေန၀င္ေနထြက္၊ ျဖတ္လ်က္ေက်ာ္လ်က္
၀င္လ်က္ထြက္လ်က္၊ ခရီးဆက္ေန
ႏွင္းေၾကြထဲလွ၊ ေႏြဘ၀တစ္မ်ိဳး
မိုးဆိုတစ္ဖံု၊ အလွစံုယွက္
သူ႕တစ္သက္မွာ၊ ဘယ္ခါမပ်က္
ခရီးဆက္ကာ
ရြာအ၀မွာ လွဆဲတည္း။ ။

သားလတ္


( ' သင္းကြဲငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ဒိုင္ယာရီ ' ကဗ်ာစာအုပ္မွ )
(၁၉၉၈ခုႏွစ္၊ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္မဂၢဇင္း)

"ေတာင္သမန္စခန္းက အလြမ္းရာဇ၀င္"

မလြမ္းတတ္သူ ဘယ္မွာရွိပါလိမ္႕
တကယ္သာသိလွ်င္ မေျဖသိမ္႔ႏိုင္ဘု
အေျခနိမ္႔သူ ေသမိန္႔ခံ အေမွာင္စံကာ
ေထာင္နံရံအခန္းက်ဥ္းထဲ လြတ္လမ္းမျမင္ရွာတဲ႕
ေတာင္သမန္စခန္းက အလြမ္းရာဇ၀င္။

ဒိုင္းခင္ခင္ငယ္စဥ္ေန႕ေတြကတည္းက
ရင္အသည္းျပည္႕စြာ ခ်စ္လာခဲ႕သူအတြက္
ကိုယ္႔အရွင္သခင္လက္ဆက္ဖို႕
တမင္သက္သက္ ရင္ကိုခြဲကာ
အၾကင္နာပိုတာ အေ၀းကိုပစ္လို႕
အေဆြးကိုခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႕ စာဆိုရွင္။

ငယ္ေမြးကၽြန္ၿခံေပါက္တစ္ပါးရယ္ေၾကာင့္
ေျမွာက္စားကာ ေရွ႕ေတာ္သြင္းပါလို႕
ေျခရင္းမွာခစားခိုင္းကာ
အလွတစ္ပါးကို အနားေခၚ သေဘာေပ်ာ္ေမြ႕တာက
(သီေပါဆိုတဲ႕)ေရေျမ႕သနင္း ေရႊနန္းဘုရင္
ေျခလွမ္းျမင္သူက စုဖုရားလတ္။

အမႈအသြားမတတ္ပါဘဲ
ျပဳထားသမွ်ေစရာခံရသူ ဒိုင္းခင္ခင္မွာျဖင့္
အရိုင္းမွအယဥ္၀င္မေယာင္ အပ်ိဳေတာ္အစမွာ
ဘ၀သာေအာင္တင္ေပးသူခ်စ္ရင္းစြဲ တစ္ေယာက္ရယ္ေၾကာင့္
ျမတ္ႏိုးစြာဘုန္းရွင္အရိပ္ခိုပါလည္း
စိတ္တိုကာဆတ္ဆတ္ႀကဲသူ မိဖုရားေခါင္တစ္ပါးရဲ႕
ခ်စ္ေဇာမာန္စိတ္ဓာတ္ၾကြားကာ
အရိပ္ျမတ္က အေ၀းကိုႏွင္ခိုက္ႏွင့္ႀကံဳတာေၾကာင့္
ေတာင္သမန္လယ္စား စာဆိုရွင္ေမာင္ေဖငယ္လည္းမကယ္ႏိုင္
တူၿပိဳင္ၿပိဳင္ အသက္ဆံုးစီရင္ခံရတာျဖင့္
ရင္နင့္စရာအလြမ္းဇာတ္ခရီးပါပဲ
သံသရာသည္၀ဲမွာျပန္ၿပီးေတြ႕ရင္ေတာ႕
မေမ႔စရာသည္အျဖစ္မ်ိဳးေတြလဲ
အသစ္တိုးကာ ရင္မဆိုင္ရပါေစနဲ႕လို႕
အေပ်ာ္ပိုင္ကာ အလြမ္းျပတ္ေစေၾကာင္းကို
(ကၽြန္ေတာ္ေတာ႕ေလ.................)
ဆုေတာင္းေနတတ္။ ။

သားလတ္


(ဆရာမႀကီး ဒဂုန္ခင္ခင္ေလး၏ စာဆိုေတာ္ ၀တၱဳမွ '' သီေပါဘုရင္ '' '' မိဖုရားႀကီး စုဖရားလတ္ '' သီေပါဘုရင္၏ လက္ရင္းကၽြန္ အပါးေတာ္ၿမဲ ေတာင္သမန္လယ္စား '' စာဆိုရွင္ေမာင္ေဖငယ္ '' ႏွင့္
'' ဒိုင္းမင္းသမီး ခင္ခင္ႀကီး '' တို႕၏အျဖစ္ကို ၀င္စား၍ ေရးဖြဲ႕ပါသည္။)



(၁၉၉၇ခုႏွစ္၊ သန္ျမန္သူမဂၢဇင္း)

"ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္"

ၾကည္႕စမ္းပါဦး
အၿပံဳးမပ်က္၊ ခရီးဆက္ကာ
အသက္ရွည္သမွ်
အခက္ေပြၾကလည္း
(သူမကေတာ႕...........)
အရွက္ေတြနဲ႔လွဆဲပင္။

၇၅-ႏွစ္
ခ်စ္ခ်စ္စရာ၊ ကာလေက်ာ္ျဖတ္
မားမားရပ္လို႕၊ မျပတ္သမုဒယ
ခြဲခြာၾကသူ၊ မွ်ယူခံစား
အေဆြးေတြၾကားထဲ
ေ၀းေနျငားလည္း ခ်စ္ဆဲပင္။

ေႏြထဲဆိုလွ်င္
ေရာ္က်င္ညိႈးေျခာက္၊ သစ္ေခါက္သစ္ရြက္
ပင္ထက္မွက်၊ ထိုခဏေတာင္
သူမအလွ မကြယ္၀ွက္။

မိုးထဲဆိုလွ်င္
ေရစင္ဆြတ္ဖ်န္း၊ တက္ၾကြလန္းလို႕
ပန္းတို႕လည္းလွ၊ သူလည္းလွလို႕
သူမအလွ မဖံုးကြယ္။

ေဆာင္းထဲမွာလည္း
အၿမဲေအးခ်မ္း၊ ျမဴေငြ႕လႊမ္းထား
ဘယ္ဘယ္နားၾကည္႕၊ ခ်မ္းေျမ႕မိကာ
သူမသာပဲ လွေနဆဲ။

အိုတကၠသိုလ္
အရွက္ပိုလွ၊ ကာလမ်ားစြာ
ထာ၀ရမပမ္း၊ ခရီးၾကမ္းႏွင္
လမ္းထြင္ေလွ်ာက္လွမ္း၊ ရာသီလမ္းမွာ
တမ္းတမ္းတတ၊ အေ၀းမွလူ
ေပ်ာ္ၾကပါးၾက၊ အနီးမွလူ
ဘယ္သူခြဲခြဲ၊ အၿမဲတမ္းၿပံဳး
အမုန္းမဖက္၊ ေမတၱာယွက္ကာ
တစ္သက္တာကာလ
အစဥ္ထာ၀ရသာ
အၾကင္နာအခ်စ္ေဟာင္းမ်ားျဖင့္
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာႏႊဲႏိုင္ေစ ။ ။

သားလတ္


(၁၉၉၅ခုႏွစ္-မတ္လ၊ အရိႏၵမာမဂၢဇင္း)

ေမွ်ာ္လင့္စရာမရွိေတာ႕ေသာေမွ်ာ္လင့္ျခင္း

ငိုေၾကြးျခင္းေရမ်ားစြာဟာ
လိုခ်င္တပ္မက္မႈကုလားအုပ္ရဲ႕ဘို႕ထဲမွာပါလာတာေမ႔လို႕
ဒုကၡသဲမုန္တိုင္းေတြၾကားမွာေလွ်ာက္မိေနတယ္။

ေပ်ာ္ရြင္၀မ္းသာျခင္းစမ္းေရဟာ
ကႏာၱရတစ္ဘက္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ
ကုလားအုပ္တစ္ေကာင္တည္း ခရီးႏွင္ၿမဲေလ။

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ပင္ပန္းျခင္းကိုမ်ိဳခ်လို႕
စိတ္ဓါတ္အစာအိမ္ကို အားျဖည္႕ခဲ႕ရ
ခရီးဆံုးရဲ႕အစ ျမင္လိုက္ရခိုက္
ကုလားအုပ္အသည္းႏွလံုးေတြ သံေခ်းလိုက္လို႕
ခၽြတ္တိုက္မရေတာ႕ဘူးထင္ပါရဲ႕။

ၾကည္႕စမ္းပါဦးေလ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကႏာၱရဟာ
ဆႏၵမီးေတာင္အရွင္ရဲ႕ေျခရင္းမွာအဆံုးသတ္ဆဲ
၀မ္းနည္းျခင္းေလျပင္းေတြ
သူ႕အပါးမွာတိုက္ခတ္ေနတယ္ေလ။ ။

သားလတ္


(၁၉၉၄ခုႏွစ္-ၾသဂုတ္လ၊ ေရႊသမင္မဂၢဇင္း)

စက္ပါဖို႕လိုပါသည္

ရထားတြဲတစ္တြဲမွာ
ဆြဲအားကေခါင္းတြဲမွာရွိတယ္။
ေခါင္းတြဲမရွိတဲ႔ရထား
ဘယ္လိုသြားမလဲ။

ေခါင္းတြဲထဲမွာ
လိုအပ္တဲ႔စက္အေပါင္းနဲ႕
တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးလို႕
ေႏွးမလား၊ျမန္မလားေပါ႕။

သြားရမယ္႕ဘူတာတစ္ခု
ေခါင္းတြဲကုိအားျပဳလို႕
အမ်ားစုလိုက္ၾကတယ္ေနာ္။

ဒီလိုပါပဲ
အိမ္ေထာင္စုဆိုတဲ႔တြဲတစ္တြဲမွာ
ဆြဲအားကမိဘဆိုတဲ႕ေခါင္းတြဲမွာရွိတယ္။

ေမွ်ာ္မွန္းတဲ႔အနာဂတ္ဘူတာတစ္ခုကိုသြားဖို႕
သားသမီးဆိုတဲ႕တြဲေတြ
မိဘေခါင္းတြဲကိုခိုလိုက္လို႕
လိုအပ္တဲ႕ဘူတာတစ္ခုခ်င္းဆိုက္ခဲ႔မွာပါ။

မိဘဆိုတဲ႔ေခါင္းတြဲထဲမွာလည္း
ရုန္းကန္ျခင္းဆိုတဲ႔စက္အေပါင္းနဲ႕
တေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးလို႕
ေရွ႕ေရးအတြက္ေအးေအးသာလိုက္ခဲ႕ၾကတယ္မဟုတ္လား။

ဒါေပမယ္႕မထင္မွတ္ပဲ
ေခါင္းတြဲၾကီးရုတ္တရက္ျပဳတ္ခဲ႔ရင္
လမ္းခုလပ္ ငုတ္တုတ္က်န္တဲ႕တြဲေတြ
ကဲ....ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္မလဲ။

ေဆြမ်ိဳးဆိုတဲ႕လူတစ္စုတြန္းအားနဲ႕
ရထားတြဲေတြသြားပါ႕မလား။

ဒီလိုဆို...ရထားတြဲရဲ႕
တြဲတိုင္းတြဲတိုင္းမွာ
စက္ပါဖို႕ေတာ႕လိုမယ္ထင္တယ္။ ။


(၁၉၉၄ခုႏွစ္-ဇန္န၀ါရီလ၊ ရတနာသစ္မဂၢဇင္း)

"ပိေတာက္တစ္ကိုင္း"


ခက္လက္မပါ
ရြက္မျဖာပဲ၊ ပြင့္၀ါမရွိ
ပကတိတိုင္း၊ တစ္ကိုင္းပိေတာက္။

မိုးဒဏ္ေလဒဏ္
ေနဒဏ္ႏွင္းဒဏ္၊ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံရင္း
သ႑ာန္ေျပာင္းလဲ၊ ၾကာရွည္ဆဲမွာ
ခက္လဲ(လည္း)ေ၀ျဖာ၊ ရြက္၀ါျပဴ၀င့္
ၾကြားၾကြားဆင့္လို႔၊ ျမင့္၍တက္လာ
ဖုထစ္ပါလို႔၊ ေလမွာမတ္တတ္
ေနမွာရပ္လို႔၊
မိုးတပ္ခ်ီဆဲ၊ သူမလဲရင္း
ႏွင္းတပ္ခ်ီဆဲ၊ သူမလဲရင္း
အားတင္း၍သာ၊ ေနခဲ႔ပါ၏။

ေႏြလမ္းတစ္ရပ္
မတ္တတ္ထိုပင္၊ ေအးရိပ္ဆင္လွ်က္
ေရႊစင္ပြင့္၀ါ၊ ရနံ႔ျဖာလွ်က္
ေလမွာပ်ံ႕ေအး၊ လူတိုင္းေမႊးေတာ႔
ေဘးမွျမင္သူ၊ ရင္ပူေအးခ်မ္း
လက္တို႕လွမ္းၿပီး
နမ္းဆဲသူျမင္၊ သူ႕ရင္ၾကည္ႏူး
သူ႕ဖူးသူဆင္၊ သူပင္ေပ်ာ္ျမဴး
ေနခဲ႔ဖူးသည္
ႏွစ္ဦးဆိုလွ်င္ ေရႊေရာင္ေတြ ေ၀သည္တကား။ ။

သားလတ္


(၁၉၉၅ခုႏွစ္-ဧၿပီလ၊ ပြင့္ဦးမဂၢဇင္း)

"စကၠဴျမား"

စကၠဴတစ္ရြက္
ဆုတ္ဖ်က္ဖန္ဆင္း၊ အျပစ္ကင္းမဲ႕
ခ်စ္ျခင္းနဲ႔အတူ၊ ခ်စ္သူထံပါး
တစ္စင္းျမားလို၊ သြား၍ထိုးစိုက္
ခင္မႀကိဳက္လွ်င္၊ ယူငင္လႊင့္ပစ္
ခင္ႏွစ္သက္သလိုျပဳႏိုင္သည္။

ဒါေပမဲ႕ခင္
ၾကင္နာသနား၊ နားလည္ထားပါ
ထိုျမားတစ္စင္း၊မုန္းျခင္းကင္းမဲ႔
ခ်စ္ျခင္းႏွင့္တည္၊ ေမာင့္ရင္ဆီမွ
ျပယုဂ္တစ္ခု၊ သမုဒယအလွ
ႏွလံုးသားမွ ကဗ်ာတစ္စျဖစ္သည္။

သည္ေတာ႔လည္းခင္
မၾကင္နာစြန္႔၊ ခင္ခြာ၀ံ႕မလား
ထိုျမားတစ္စင္း၊ ကၽြမ္းျမိဳက္ျခင္းမဲ႔
မုန္းျခင္းမရွိ၊ ခ်စ္ျခင္းျပည္႕စြာ
ထာ၀ရစကား
ႏွလံုးသားမွ လာသည္႕အရာ
ၾကာရွည္ကာလ၊ နက္ရွစူးနစ္
ထိုး၀င္ရစ္၍
ခ်စ္သူ႕ႏွလံုးသားမွာ
(အစဥ္ထား၀ရ.........)
အမုန္းမ်ားစြာ ေမ႔ေစသတည္း။ ။

သားလတ္


(၁၉၉၄ခုႏွစ္-မတ္လ၊ ေရႊသမင္မဂၢဇင္း)( ' သင္းကြဲငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ဒိုင္ယာရီ ' ကဗ်ာစာအုပ္မွ )
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...