"ရာဇ၀င္ထဲက စလယ္၀င္အိုး"

ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖကို ပဲခူးရိုးမ ေတာင္ေျခက ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ေမြးပါသည္။ အေမ႔ကိုေတာ႔ ေတာင္ေျခႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း၊ ရန္ကုန္ျပည္လမ္း ေဘးက နယ္ၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕၏ ဆင္ေျခဖုန္း ရပ္ကြက္မွာ ေမြးသည္။ ရပ္ကြက္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ရြာသာ ျဖစ္သည္။ အေဖက အေမတို႔ရြာကို ေျပာင္းလာၿပီး ေနာက္မွာ အေၾကာင္းပါ ၍ လက္ထပ္ ခဲ႔ၾကေတာ႔သည္။

ထို႔ေနာက္ မႏၲေလးမွာ အလုပ္တာ၀န္က်၍ အေဖေရာ အေမပါ ေျပာင္းေရႊ႕ေနရသည္။ ရန္ကုန္ေရာက္မွ ကၽြန္ေတာ္႔ အစ္ကို ကို ေမြး၏။ ၿပီးေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္။ ထို႔ေနာက္ ညီေလး။ အခုေတာ႔ ကိုႀကီးလည္း အိမ္ေထာင္ က်ၿပီး ကေလး ႏွစ္ေယာက္ပင္ ရေနေလၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေလၿပီ။ ညီေလးကား ခုထိ လူပ်ိဳ။

ကၽြန္ေတာ္သာ စကၤာပူမွာ အလုပ္ လုပ္ေန၍ မိဘမ်ားႏွင့္ မေနႏိုင္ေသာ္ျငား ကိုႀကီးမိသားစုႏွင့္ ညီေလး တို႔သည္ အေဖ၊အေမတို႔ႏွင့္ အတူတူ ေနၾကသည္။ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလိုက္သည္႔ ဘ၀။

ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖ၏ အေဖႏွင့္ အေမ၊ ကၽြန္ေတာ္႔ အဘိုးအဘြားမ်ားသည္ ပဲခူးရိုးမ ေတာင္ေျခက အေဖ႔ကို ေမြးေသာ ရြာမွာ အိမ္ေထာင္က်သည္။ အေဖသည္ သားအႀကီးဆံုး။ အေဖ႔မွာ ညီသံုးေယာက္ ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အဘြားသည္ ထိုမိသားစုအတြက္ ထမင္းခ်က္။

ကၽြန္ေတာ္႔ အေမ၏ အေဖႏွင့္ အေမ က်ေတာ႔ အေမ႔ကိုေမြးေသာ အရပ္မွာပင္ အိမ္ေထာင္ က်သည္။ အေမက သမီး အႀကီးဆံုး။ ေမာင္ႏွမခ်ည္း ခုႏွစ္ေယာက္။ အေမႀကီး (ကၽြန္ေတာ္႔အဘြား) သည္လည္း အေဖ ဘက္က အဘြားလို မိသားစုအတြက္ ထမင္းခ်က္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစုမွာက်ေတာ႔ အေမက ထမင္းခ်က္။

သည္လိုေျပာရသည္က အေမတို႔၊ အဘြားတို႕ ခ်က္ေနေသာ ထမင္းအိုးမ်ားကို ညႊန္းလို၍ ျဖစ္သည္။ အဘြားတို႔ နယ္မွာေတာ႔ တခ်ိဳ႕ ဟင္းလ်ာမ်ားကို ေျမအိုးေလးမ်ားႏွင့္ ခ်က္ၾကသည္ကို ေတြ႕ဖူးသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အဘြားမ်ား လည္း ခ်က္ၾက၏။ အေမတို႔၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ထက္မွာေတာ႔ လွ်ပ္စစ္ေပါင္းအိုးကို ထမင္းအိုးသဖြယ္ ျမင္လာ ရေလသည္။

အဘိုးအဘြားတို႔သည္ သူတို႔မွာ ရွိေသာ ေျမအိုး၊ စလယ္၀င္အိုးေလးမ်ားျဖင့္ ခ်က္စားခဲ႔ၿပီး အေဖႏွင့္ အေမ တို႔ကို ေမြးေသာအခါမွ ဒန္အိုးႀကီးႀကီး ေျပာင္းခ်က္ခဲ႔ၾက ေပလိမ္႔မည္။ အေဖႏွင့္ အေမ အိမ္ေထာင္က်သြားၿပီး က်န္သား သမီးမ်ား အိမ္ေထာင္ က်သြားသည္႔ အခါတြင္ေတာ႔ သူတို႔၏ ေျမအိုးေလးမ်ားကို ျပန္သံုးစြဲၾက ပါလိမ္႔မည္။

ကၽြန္ေတာ္႔ အေဖႏွင့္ အေမ လက္ထက္မွာ ေျမအိုး မသံုးေတာ႔ေသာ္ျငား ကိုႀကီးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေထာင္ ခြဲခ်ိန္ တြင္ အေဖႏွင့္ အေမသည္ ေပါင္းအိုး ေသးေသးေလးကို ျပန္သံုးေနပါလိမ္႔မည္။ သည္လိုႏွင့္ပင္ အဘုိးအဘြားတို႔ သည္ လည္းေကာင္း၊ အေဖႏွင့္ အေမတို႔သည္ လည္းေကာင္း သူတို႔ ခ်က္ခဲ႔ၾကေသာ ေျမအိုး၊ ေပါင္းအိုးမ်ားျဖင့္ မိဘတို႔၏ ေမတၱာကို လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ျပခဲ႔ၾကသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္သည္။

သူတို႔အနားမွာ သားသမီး၊ ေျမးမ်ား မရွိသည္႔အခါ သူတို႔ႏွစ္ကိုယ္စာ စလယ္၀င္အိုး၊ ေပါင္းအိုးတို႔ျဖင့္ ေျခာက္ေျခာက္ ကပ္ကပ္ ျဖတ္သန္းေနၾကမည္လား မသိ။ မည္သူမွ် မရွိေသာ္ျငား ဇာတ္လမ္း အစမွ အဆံုးတိုင္ ပါခဲ႔သည့္ ထို စလယ္၀င္အိုး၊ ေပါင္းအိုးတို႕သည္ မိဘေမတၱာကို ေဖာ္ညႊန္းေနမည္မွာ မလြဲ။ သားသမီးတိုင္း၏ ရာဇ၀င္ထဲမွာ စလယ္၀င္အိုးလို ထမင္းအိုးမ်ား ရွိေနမွာ မလြဲ။

ထိုစလယ္၀င္အိုးေလးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေတးေရး 'ေနထြဏ္းဦး' ေရးၿပီး အဆိုေတာ္ 'အႏိုင္' သီဆိုထားသည္႔ 'စလယ္၀င္အိုး' သီခ်င္းကို ကၽြန္ေတာ္ ခံစားခဲ႔ရသည္မွာ ၾကာေလၿပီ။

ထိုသီခ်င္းထဲက စလယ္၀င္အိုးသည္ မိဘေမတၱာ၏ ျပယုဂ္ျဖစ္၏။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေ၀းေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဘိုးအဘြား မိဘမ်ားသည္ စလယ္၀င္အိုးလို အုိးေလးမ်ိဳးႏွင့္ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းေနမည္လား။ တစ္ခ်ိန္က စည္စည္ကားကား စားေသာက္ခဲ႔ၾကေသာ ေပ်ာ္စရာ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းေလးကို ျပန္ျမင္ေယာင္ ေနမည္လား။ ထိုစလယ္၀င္အိုးေလးျဖင့္ ခ်က္ေသာ ထမင္းကို ဟင္းလ်ာမ်ားႏွင့္ ျပည္႕ျပည္႕စံုစံု စားႏိုင္ပါရဲ႕လား။

ထိုသီခ်င္းေလး နားေထာင္ၿပီးတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ခံစားအေတြးပြားရင္း မိဘ၊ ဘိုးဘြားတို႔၏ ေက်းဇူးတရားကို ျပန္ေအာက္႔ေမ႔၍ ေပးဆပ္ခ်င္ေနမိပါေတာ႔သည္။ ။


ဆူးသစ္
၂၀း၂၅ နာရီ
၂၅.၁၁.၂၀၁၀