" သူေ႒း "

ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ကြက္ထဲက လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္အေၾကာင္းေျပာပါရေစဦး။

သူသည္အသက္ ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္လူငယ္တစ္ဦး။ အိမ္ေထာင္က်ထားသည္မွာ ဘာမွ်မၾကာေသး။ သူ႕ေကာင္မေလးကို စင္ကာပူမွာ ေတြ႕ေသာ္ျငား လက္ထပ္ၿပီးေသာအခါ ရန္ကုန္မွာ ျပန္ေနေစသည္။ သူကရိုးရိုးသာမန္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္သာ။ သူ႕အိမ္ႏွင့္ သူ႕မိန္းမဆီသို႔ ပံုမွန္ေငြပို႔ရေလ့ရွိ၏။

တစ္ခါေသာ္ သူသည္ City Hall သြားရင္း ဘီယာေလးဘာေလးခ်လိုက္ရာ အနည္းငယ္ေထြေနေလ၏။ ထိုအခို္က္မွာပင္ ဘယ္ကမွန္းမသိေသာ သားသားနားနား စလံုးတစ္ေယာက္က သူ႕အနားလာ၍ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအတြက္ လႉပါရန္ ေျပာလာေသာအခါ မူးမူးႏွင့္ သူက လက္ခံလိုက္ေလသည္။ ထိုစလံုးကလည္း ေသေသခ်ာခ်ာျဖင့္ စာရြက္( ေဘာက္ခ်ာ )ေတြဘာေတြ ေပးသြားေသးသည္တဲ့။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ကြက္ထဲသို႔ ထိုစာရြက္ယူလာေသာအခါမွ ျပႆနာက စပါေလသည္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားစပ္မိၿပီး သူ႕အလႉစာရြက္ကို ထုတ္ျပေသာအခါ တစ္လကို သံုးဆယ္ေက်ာ္ႏွင့္ လစဥ္ ( Monthly ) ဆိုေသာ အကြက္မွာ အမွန္ျခစ္ျပထားေလသည္။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္က ေမးရပါေတာ့သည္။

" မင္းကို စေျပာတုန္းက မသိဘူးလား "

သူက ရယ္သည္။ ရယ္သာ ရယ္သည္။ လစဥ္ေပးရမည္ဆို၍ သူလည္း နည္းနည္းေတာ့ လန္႔ေနသည္။

" ကၽြန္ေတာ္က လႉမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာ။ မူးကလည္းမူးေနေတာ့ လစဥ္ဆိုတာကို ဘယ္သိပါ့မလဲ "

" အဲဒီေတာ့ မင္းအခု ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "

ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အလႉကိစၥျဖစ္ေန၍ ေျပာရသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ခြက်လွသည္။ သို႔ေသာ္ သေကာင့္သားက ျပံဳးျပံဳးသာ။

" ကၽြန္ေတာ္ထင္တာေတာ့ သူတို႔လစဥ္ မျဖတ္ေလာက္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က တစ္လလႉမယ္ေျပာထားတာပဲ "

" တစ္လဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ မင္းဆီက ဘယ္လိုယူလဲ။ "

" လကုန္တာနဲ႔ ဘဏ္ထဲက တန္းျဖတ္လိုက္တာေလ "

သည္ေကာင္ေတာ့ သည္တိုင္းဆိုမလြယ္ဟုသာ ေတြးလိုက္မိသည္။ တစ္လကိုမွ စလံုး ေလးရာ့ငါးဆယ္သာ ရသည့္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အတြက္ ပံုမွန္လစဥ္ ၃၀ ေက်ာ္ အလႉထည့္ရမည္ဆိုသည္မွာ ေစတနာ မေခါင္းပါးေသာ္ျငား သူတို႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲမည္ကို ကၽြန္ေတာ္မွန္းလို႔ရ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ့္လူက လႉခ်င္လို႔ပါဟု ဆိုလာေသာအခါ အလႉကိုလည္း မတားရဲ။ သူ႔ကိုလည္း မူးမူးႏွင့္ သူမ်ားေျပာသမွ် ဘုမသိဘမသိ ေခါင္းညိတ္ခဲ့၍ ေစတနာေဒါသျဖစ္မိ၏။ သူ႔အိမ္ကို ေငြပို႔ဖို႔ ခက္မည္ဟု ေတြးၾကည့္ မိေသးသည္။

သည္လိုႏွင့္ တစ္လၿပီး၍ တစ္ခါျဖတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္မျဖတ္ေတာ့ဟု ဆို၍ သူလည္းေငြ သက္သာသြားရာ အိမ္ကို ေငြပို႔ရန္ အဆင္ေျပသည္ဟု ေတြးမိရံုရွိေသး သူက ဘာေျပာသည္ ထင္ပါသနည္း။

" ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို ဒီလ ငါးေသာင္းပို႔တယ္ အစ္ကို "

ရသေလာက္ပို႔သည္က မပို႔သည္ထက္စာလွ်င္ ေတာ္ေသးသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိေသး၏။ သို႔ေသာ္ ထိုအေတြးက ၾကာၾကာမခံ။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ၾကားျဖတ္ေျပာသည္။

" အစ္ကိုက ဒီေကာင္ေငြပို႔တယ္ဆိုလို႕ အထင္ႀကီးမေနနဲ႕။ မိန္းမက တင္းေနၿပီ "

" ေငြပို႕တာ သူ႔မိန္းမက ဘာလို႔တင္းတာလဲ "

" မတင္းရွိမလား။ ေငြပို႕တာ ငါးေသာင္း။ ၿပီးေတာ့ မိန္းမကို သြားေျပာတယ္ေလ။ အခ်စ္ကေလး ကိုယ္ေငြငါးသိန္းပို႕လိုက္တယ္။ ေလာက္မလားတဲ့ "

ေဘးက နားေထာင္ေနသူေတြ ရယ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရယ္မိသည္။ ေက်းဇူးရွင္က စပ္ၿဖဲၿဖဲမ်က္ႏွာႏွင့္။ ၿပီးေတာ့သူက ေျပာသည္။

" ကၽြန္ေတာ္ဒီလ သံုးတာမ်ားသြားလို႔ အစ္ကိုရ။ ဒါနဲ႔ မပို႕ရင္လည္း မလြယ္ေတာ့ ရွိတာေလး ပို႔လိုက္တာ။ ေနာက္ေတာ့ ေငြကေရာက္သြားေတာ့ မိန္းမက ငါးေသာင္းဆိုတာလည္း သိေရာ သြားေတာင္မထုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့။ တစ္ခါတည္းကို စိတ္ဆိုးသြားတာ"

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရယ္ၾကပါသည္။ အခ်စ္ကေလးဟု ေခၚၿပီး ငါးသိန္းပို႔မည္ဆိုကာ ငါးေသာင္းပို႕လုိက္ျခင္းကို ဘယ္မိန္းမက စိတ္မဆိုးဘဲ ရွိပါမည္နည္း။

" ဒါနဲ႔ ေငြပို႕တဲ့ေနရာ ဖုန္းဆက္တိုင္း လာမထုတ္ဘူးဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြကို သြားထုတ္ခိုင္းၿပီး အိမ္ပဲယူခိုင္းထားရတယ္။ ဟဲ...ဟဲ......ဟဲ "

သူကေျပာရင္းႏွင့္ ေနာက္ဆံုးက ရယ္သံက ပါလာလုိက္ေသးသည္။ သည္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႕ကို သတိေပးစကား ေျပာရ၏။

" မင္း ရယ္ဟရယ္ဟ လုပ္မေနနဲ႔။ ငါရဖူးတဲ့ ေမးလ္ထဲက ေယာက်္ား အနမ္းတစ္ရာ ပို႔လုိက္ သလိုျဖစ္ေနဦးမယ္ "

သူတို႕စိတ္၀င္စားသြားသည္။

" ဘာလဲ အစ္ကို။ ဘယ္လိုအနမ္းတစ္ရာလဲ "

" ဒီလိုကြာ။ ေယာက်ာ္းက ဒီလအသံုးမ်ားသြားလို႔ ေငြမပို႔ႏိုင္ဘဲ အနမ္းတစ္ရာ ပို႔လိုက္တယ္တဲ့။ စာပို႔လုိက္တာ။ မိန္းမဆီက စာျပန္လာတယ္ေလ။ ေက်းဇူးတင္တယ္တဲ့။ ဒီလ အိမ္အသံုး စရိတ္က ႏြားႏို႔ပို႕သမားကို တစ္လစာ ႏြားႏို႔ဖိုး အနမ္း ၂ ပြင့္။ လွ်ပ္စစ္႒ာနက လူကို တစ္လစာ အနမ္း ၇ ပြင့္။ အိမ္ပိုင္ရွင္ကေတာ့ အိမ္ငွားခမယူဘဲ တစ္ေန႕ကို အနမ္း ၂ ပြင့္ ဒါမွမဟုတ္ ၃ ပြင့္ လာလာယူတယ္တဲ့။ စူပါမားကတ္ကေတာ့ အနမ္းနဲ႔ပါ မရလို႔ တျခားဟာေတြပါ ေပါင္းထည့္ေပးရတယ္တဲ့။ တျခား အေထြေထြကေတာ့ အနမ္းအပြင့္ ၄၀ တဲ့။ ဒါေပမဲ့ မပူပါနဲ႕တဲ့။ သူ႕ဆီမွာ အနမ္း ၃၅ ပြင့္ေလာက္က်န္ပါတယ္တဲ့။ ေကာင္းေကာင္းေလာက္ပါတယ္ တဲ့။ ေနာက္လလည္း ဒါမ်ဳိးပဲ လုပ္ရမွာလားတဲ့။ ခု မင္းလည္း အဲဒီလို ျဖစ္ေနပါဦးမယ္ကြာ "

ကၽြန္ေတာ့္စကားအဆံုး အားလံုးၿပံဳးၾက ရယ္ၾကသည္။

တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္ေတြးၾကည့္သည္။ စင္ကာပူလာ ေငြရွာ၊ အိမ္ေတြပို႔။ သံုးသည့္သူ ကလည္း မတရားသံုး။ ပို႔ႏုိင္သည့္အခါ ရွိသလို၊ မပို႔ႏိုင္သည့္အခါလည္း ရွိမည္။ ခု ကၽြန္ေတာ္ႀကံဳရေသာ ထုိအလုပ္သမားေကာင္ေလးလို ေငြကို သံုးခ်င္သည့္အခါ သံုးၿပီး ပို႔ခ်င္သည့္အခါ ပို႔ႏိုင္သေလာက္ ပို႔ျခင္းက သူ႔အေနႏွင့္ ဆိုလွ်င္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာမည့္ကိစၥ။

ခ်မ္းသာသည့္သူလို လႉခ်င္သည့္အခါ လႉလိုက္။ ေငြရွိလွ်င္ ရွိသည့္အခါ ပို႔ခ်င္သေလာက္ပို႕။ မိန္းမစိတ္ဆိုးတာ ဘာညာမသိ။ တကယ္ကို စိတ္ခ်မ္းသာသည္ဟု ဆိုရမည္။ တစ္ဖက္မွာ မေကာင္းတာေတြရွိေသာ္ျငား တစ္ဖက္မွာေတာ့ သူ႔ဘာသာ ေကာင္းေနသည္။ ခ်မ္းသာေသာ သူေ႒းမ်ားလို သူ႔ဘ၀က ခ်မ္းသာေနသလို။ ရုပ္ပိုင္းမခ်မ္းသာပါဟု ဆိုႏိုင္သည့္တို္င္ ေသခ်ာသည္က သူသည္ စိတ္ေတာ့ခ်မ္းသာေနသည္က အမွန္။ ။

သားလတ္
၂၃:၀၀ နာရီ
၂၁.၉.၂၀၁၁