" မွန္ထဲကငါ "

ဘယ္သူ ျမင္ႏိုင္မလဲ

ငါ့ရင္ထဲက စစ္မွန္ျခင္း

အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ႕ ခြင္းထြက္ခဲ့တာ

ရူးသြပ္ျခင္း အႏုပညာအျဖစ္ေပါ့။

ညေတြမွာပဲ ဘ၀က ျဖစ္ျဖစ္လာသလား

ႏွလံုးသားက အာဟာရ ျပည့္တဲ့အခ်ိန္

ငါ့ရင္ဘတ္အိမ္မွာ ခံစားခ်က္ေတြ လွ်ံတက္

မနက္ျဖန္ရဲ႕ မနက္ကို ငါမသိဘူး

အႏုပညာဆိုတာက ခႏၶာကို ၀င္ပူးတာေလ

အရုဏ္ေနက ခဏခဏ ေသတယ္။

ေငြေၾကာင့္ အႏုပညာျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူး

ေအာင္ျမင္ဖို႕လည္း အႏုပညာေတြ ထပ္ထပ္ မသစ္ဘူး

ခ်စ္လြန္းလို႕ အံက်လာတဲ့ အႏုပညာ

တခ်ဳိ႕ကလည္း.....

ေထာင့္တစ္ေနရာကေန ဆြဲၿဖဲဖို႕ေစာင့္ေနတယ္။

မင္းတို႕သာ အမွန္ - ငါက အမွား

မင္းတို႕သာ စာနာတတ္သူ - ငါက ကိုယ္ခ်င္းစာတရား မရွိတဲ့ေကာင္

မင္းတို႕သာ ပညာတတ္ - ငါက အသိဥာဏ္မဲ့

ခပ္အဲ့အဲ့ ထြက္လာတဲ့ အသံေတြၾကား

မင္းတို႕လုပ္မွ ငါမွားေတာ့တယ္

မင္းတို႕စာနာျပမွ ငါကိုယ္ခ်င္းစာတရား မဲ့ေတာ့တယ္

မင္းတို႕ ေတြးေခၚျပမွ ငါငတံုးျဖစ္ေတာ့တယ္။

မွန္တစ္ခ်ပ္လိုပဲ

အႏုပညာထဲ ၀င္ရပ္ၿပီးတဲ့အခါ

မနက္ျဖန္မွာ ငါဟာ

မင္းတို႕မွန္ခ်င္ရင္ မွားေပးဦးမယ္

မင္းတို႕စာနာတတ္ခ်င္ရင္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္မဲ့ေပးဦးမယ္

မင္းတို႕ေတြးေခၚျပခ်င္ရင္ တံုးေပးဦးမယ္

ငါခ်စ္တဲ့ အႏုပညာအတြက္ဆို

ငါဟာ ငါဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္လိမ့္မယ္။               ။

သားလတ္

၁၁း ၂၆ နာရီ

၂၁.၁.၂၀၁၃