+ဗြီအိုင္ပီဆိုေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုကၽြန္ေတာ္ခဏခဏႀကံဳခဲ့ဖူးသည္။၀န္ထမ္းလုပ္စဥ္ကာလကတည္းက အႀကိမ္ေပါင္းမေရမတြက္ႏုိင္။သူတို႕လာရျခင္း၏အေၾကာင္းကိုေသေသခ်ာခ်ာမသိခဲ့ေသာ္ျငားသူတို႕လာသည့္ အတြက္ေတာ့ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနသူမ်ားတစ္ေယာက္မွ်အၿငိမ္မေနရ။ထိုသို႕ေသာသူမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ လည္းႏိုင္ငံတိုင္းကအတူတူပင္ျဖစ္မည္။ယခုကၽြန္ေတာ္လုပ္ေနေသာအလုပ္မွာအႏီွဗီြအိုင္ပီဆိုေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား အင္မတန္လာ၏။သူတို႕လာသည္ကဘာမွ်မျဖစ္ေသာ္လည္းမလာခင္မွာႀကိဳၿပီးသန္႕ရွင္းေရးလုပ္၊စည္းရိုးကာ၊ လမ္းရွင္းႏွင့္ကၽြန္ေတာ္တို႕အလုပ္တစ္ခုလံုးဘယ္သူမွ်မနားရေတာ့။သူတို႕ကလည္းလာသည္။ျပန္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့မွတ္ခ်က္ေပးသြားသည္။ဒါကပဲဗြီအိုင္ပီတို႕၏အလုပ္ျဖစ္မည္။ကၽြန္ေတာ္တို႕လုပ္ကြက္၏ေဘးကင္းေရး ၀န္ထမ္းအႀကီးဆံုးကေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို႕ကိုေျပာဖူးသည္။သူတို႕လည္းသည္လိုေလးအေၾကာင္းျပလာမွ စင္ကာပူခဏခဏလာလို႕ရမွာေလတဲ့။ဟုတ္လည္းဟုတ္သည္။လုပ္ကြက္လာၾကည့္သည္ကတစ္မနက္ဆိုလွ်င္ အကုန္ၿပီးသည္။သည္ေတာ့တျခားႏိုင္ငံကေတာင္တကူးတကလာၾကည့္သည္ဆိုေသာရည္ရြယ္ခ်က္
ကိုေသေသခ်ာခ်ာျပန္စစ္လွ်င္စင္ကာပူကိုခဏခဏလာ၍ရသည္ကအျမတ္ျဖစ္မည္ထင္သည္။
သို႕ေသာ္ကၽြန္ေတာ္၀န္ထမ္းဘ၀ကအရာရွိႀကီးေျပာခဲ့ဖူးေသာစကားေလးကိုလည္းမွတ္မိေနေသး
သည္။'တပ္ရင္းမႉးဆယ္နာရီ၊တပ္သားငါးနာရီ'ဟုဆို၏။ဘယ္အခ်ိန္လာမည္မွန္းမသိေသာပုဂၢိဳလ္အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕စျပင္ရသည္ကဘယ္ႏွစ္ရက္မွန္းပင္သိမွမသိႏိုင္တာ။လာခဲ့ၾကပါဦး၊ဗြီအိုင္ပီတို႕ေရဟုသာေအာ္ လုိက္ခ်င္ေတာ့သည္။ ( ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )
+ဂ်ပန္ကုမၸဏီႀကီးႏွစ္ကုမၸဏီႏွင့္ကၽြန္ေတာ္အလုပ္တြဲလုပ္ဖူးသည္။တစ္ကုမၸဏီက
အီလက္ထရြန္းနစ္၊စက္မႈစသည္ျဖင့္စံုေနေအာင္လုပ္သည္။ပထမကုမၸဏီဟုဆိုပါစို႕။ ဒုတိယကုမၸဏီကေတာ့ေဆာက္လုပ္ေရးတစ္ခုကိုပဲတြင္က်ယ္ေအာင္လုပ္သည္။ပထမကုမၸဏီ လည္းေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ေသာ္ျငားသူတို႕ကနာမည္ကိုကအီလက္ထေရာနစ္၊စက္မႈကိုေစာင္းေပးတာ မ်ားသည္။ထိုကုမၸဏီႏွစ္ခုယွဥ္လိုက္ေသာအခါပထမကုမၸဏီ၏Managementကေတာ္ေတာ္သာသည္ကို သြားေတြ႕ရသည္။Drawing၊Planစသည္ျဖင့္သူတို႕လုပ္ပံုကေတာ္ေတာ္သြက္သည္။ အမွားနည္းသည္။ဒုတိယကုမၸဏီကေတာ့တလြဲခ်ည္းသာ။မည္မွ်တလြဲသနည္းဆိုလွ်င္လုပ္ၿပီးသား မ်ားျပန္ျဖဳတ္ရသည္ကခဏခဏ။လုပ္ကြက္တစ္ခုလံုးလည္းျပန္ျဖဳတ္ရ၍တန္းလန္းျဖစ္ေနေသာပစၥည္းမ်ားက မနည္း။လုပ္ၿပီးသားျပန္ျဖဳတ္ရသည္ဆိုေတာ့မလုပ္ခင္ကဆိုပိုဆိုးသည္။Drawingမရွိ။ရွိသည္၊အမွား။ သည္ေတာ့ထိုကုမၸဏီႏွစ္ခုကိုႏိႈင္းယွဥ္ရင္းManagement၏အားသာခ်က္၊အားနည္းခ်က္သည္အလုပ္ မွာေတာ္ေတာ္တာသြားသည္ကိုသေဘာေပါက္မိေတာ့၏။ထို႕ျပင္ဂ်ပန္ကုမၸဏီဆိုတိုင္းလည္း
Managementေကာင္းသည္ဟုမဆိုသာဆိုသည္ကိုနည္းနည္းေတာ့ရိပ္မိသြား၏။
( ႏို၀င္ဘာလ ၁၂ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )
( ႏို၀င္ဘာလ ၁၂ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )
+မနက္မိုးလင္းလင္းခ်င္းဘတ္စ္ကားစီးသြားေတာ့ကားေပၚမွာငိုက္သည္။ကားေပၚကဆင္း၍ သေဘၤာေပၚေရာက္ေတာ့သေဘၤာေပၚမွာထပ္ငိုက္သည္။သေဘၤာေပၚကေနတစ္ဖက္ကမ္းေရာက္၊ယူနီေဖာင္း လဲၿပီးလုပ္ကြက္ထဲကိုဘတ္စ္ကားႏွင့္သြားေတာ့ကားေပၚမွာငိုက္လို႕ရသမွ်ထပ္ငိုက္ျပန္သည္။သည္လိုႏွင့္ ဘ၀ကငိုက္လို႕မဆံုးေသာဘ၀ျဖစ္ေနသည္။သည္လိုေန႕စဥ္နီးပါးငိုက္ေနေသာ္ျငားထိုသို႕ငိုက္မ်ဥ္းျခင္းၾကား မွာေရြ႕လ်ားေနေသာမိမိဘ၀ကိုေတာ့ေက်နပ္ေနမိသည္။အိပ္ေရးပ်က္၍ငိုက္ျခင္း
သာျဖစ္ၿပီးတကယ့္ဘ၀ထဲမွာငိုက္ေနျခင္းမဟုတ္။ဘ၀အတြက္သြားေနေသာအလုပ္သြားရာလမ္းမွာ
ငိုက္ျခင္းဟုေတြးရင္းငပ်င္းစိတ္ေျဖေျဖမိေသး၏။ ( ႏို၀င္ဘာလ ၂၅ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )
+တခ်ဳိ႕ Decision Maker ေတြကိုေတာ္ေတာ္ေလးေလးစားေနတယ္။
ဘယ္လိုမွသံုးမရဘဲ ထိခိုက္ဆံုးရႈံးမႈ မ်ားမယ္ဆိုတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုပဲခ်ခ်ေပးေနလို႕။ ေရြးခ်ယ္စရာမရွိလို႕လည္းမဟုတ္၊ မသိလို႕လည္းမဟုတ္၊
အမွန္ကငါတစ္ဘို႕တည္းေကာင္းစားဖို႕အတြက္သာခ်တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြပဲ။ဘယ္လိုအေတြးအေခၚ ပညာေတြနဲ႕ခ်ပစ္လိုက္မွန္းကိုမသိဘူး။ဘယ္သူမွလုိက္လို႕ကိုမမီဘူး။ေပါက္ကရနဲ႕တလြဲခ်ည္းပဲ။ ( ႏို၀င္ဘာလ ၂၉ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )
+စီးပြားေရးဘာသာရပ္မ်ားသင္စဥ္ကစီးပြားေရးလုပ္သည့္ကုမၸဏီမ်ားသည္သူတို႕ကုမၸဏီမ်ား၏ပံုရိပ္ တက္ေစရန္လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုပါတြဲဖက္လုပ္ကိုင္ေလ့ရွိၾကသည္ဟုမွတ္သားဖူးသည္။သူတို႕
ကုမၸဏီပံုရိပ္တက္ေစရန္နာမည္ဆိုးျဖင့္ေက်ာ္ၾကားသည့္အလုပ္မ်ားကိုလုပ္ေလ့မရွိၾက။တစ္ခါမွ်
မၾကားဖူး။သို႕ေသာ္ယခုေတာ့စီးပြားေရးဘာသာရပ္မ်ားထဲမွာထပ္မံျဖည့္သြင္းရမည့္အခ်က္မ်ားရွိလာသည္ကို သတိထားမိသည္။ကုမၸဏီနာမည္ပ်က္ေအာင္လုပ္သည့္လုပ္ရပ္မ်ဳိး၊ျပည္သူႏွင့္သံုးစြဲသူ
ဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္သည့္ကိစၥမ်ဳိးကေတာ့သူ႕ဘာသာေသတြင္းတူးသည္ဟုကၽြန္ေတာ္တို႕
နားလည္ရသည္။ထိုကဲ့သို႕ကုမၸဏီမ်ဳိးကိုမည္သူကအားေပးပါမည္နည္း။စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ေကာင္းလွသည္ ကားအမွန္။ ( ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ )
ဆူးသစ္
၂၀း၁၅ နာရီ ( စင္ကာပူစံေတာ္ခ်ိန္ )
၂၃.၁၁.၂၀၁၄
0 comments:
Post a Comment