Saturday, March 18, 2017

" အစဥ္ထာ၀ရ " ( ၁၆ )

 [ ၇ ]
ပထမႏွစ္စာေမးပြဲေတြေျဖၿပီးသည့္ညမွာသူကအိမ္ကိုေျပာ၍ စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္တို႕အေဆာင္မွာလိုက္အိပ္သည္။သူတို႕ေက်ာင္းမွာ ပထမႏွစ္မွစတုတၱႏွစ္အထိေက်ာင္းသားမ်ားကိုလိႈင္တကၠသိုလ္နားရွိ
အေဆာင္မ်ားမွာထားသည္။ေယာက်ာ္းေလးမ်ားကစဥ္႕ကူ၊အင္းေလး၊ဇီ၀က၊ ပုပၸါးႏွင့္ဒူးယားမွာရွိသည္။
အားလံုးငါးေဆာင္။မိန္းကေလးမ်ားကသဇင္ေဆာင္တစ္ေဆာင္တည္း။

ပဥၥမႏွစ္ႏွင့္ေနာက္ဆံုးႏွစ္(ဆ႒မႏွစ္)ကိုေတာ့ေက်ာင္းထဲကအေဆာင္ေတြမွာထားသည္။ေယာက်ာ္းေလးမ်ား အတြက္ေအမွအက္ဖ္အထိေျခာက္ေဆာင္။မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ဂ်ီအေဆာင္(ဂ်ီေဟာလ္ဟုအမ်ားကေခၚ၏)
တစ္ေဆာင္ တည္းသာျဖစ္၏။ဂ်ီေဟာလ္ကိုေတာ့ဥတၱရေဆာင္ဟုအမည္တပ္ထားေလ သည္။

စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္တို႕ကဇီ၀ကေဆာင္မွာ။သူ႕ကိုလိုက္လည္ဖို႕ေခၚေန တာေတာ့ၾကာခဲ့ၿပီ။အိမ္ကိုအခ်ိန္မွန္ျပန္မေရာက္လွ်င္အေမေရာ၊အေဖပါစိတ္ပူတတ္၍စာေမးပြဲၿပီးမွ
လိုက္မည္ေျပာကာယခုစာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႕မွာလိုက္လည္ျခင္းျဖစ္၏။
အေဆာင္မွာကသူတို႕တန္းခြဲဘီကသူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္းရွိေသးသည္မို႕သူ႕အဖို႕စိမ္းမေန။
အားလံုးကအခန္းေစ့လိုက္လည္ဖို႕ေခၚသည္။သူႏွင့္ခင္မင္ရင္းစြဲရွိသူ၊မ်က္မွန္းတန္းမိသူပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား
မာ်းမွန္လွ်င္တစ္ခန္း၀င္တစ္ခန္းထြက္လိုက္ႏႈတ္ဆက္လိုက္မိ၏။ေဖာ္ေရြေသာ၊ေက်နပ္အားရစရာေကာင္း
ေသာ၊ခ်စ္စရာေကာင္းေသာအၿပံဳးမ်ားကိုေတြ႕ရသည္။

စိတ္ထဲကေတာ့ေတြးေနမိ၏။သည္လိုအၿပံဳးေတြက၊သည္အေဆာင္ေတြ နဲ႕ေက်ာင္းႀကီးကိုခဏခြဲၾကဦးမွာပါလား၊ၿပီးရင္ျပန္လာလိုက္ၾက၊ျပန္ခြဲလိုက္ၾက
နဲ႕၊ေျခာက္ႏွစ္လည္းျပည့္ေရာ၊သည္လိုအၿပံဳးမ်ဳိးေတြေတြ႕ရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူးဟုကိုယ့္ဘာသာေတြးရင္း
သက္ျပငး္ခ်သည္။

သူ႕ဘ၀မွာေမြးကတည္းကတစ္ေယာက္တည္း။အေဖ၊အေမ၏အရိပ္ လိုျပဳစုမႈေအာက္ကဘယ္ေတာ့မွမလြတ္ခဲ့။နယ္မွေဆြမ်ဳိးမာ်းဆီသြားလည္ လွ်င္ေတာ့ေပ်ာ္ေတာ့ေပ်ာ္ရသည္။ခဏမို႕သိပ္မေပ်ာ္ဘူးထင္ခဲ့ရ၏။ထို႕ေၾကာင့္အရြယ္ေရာက္စ
ကတည္းကေက်ာင္းမွာေပါင္းေသာသူငယ္ခ်င္းမွန္လွ်င္သူက ခင္ခင္မင္မင္ႏွင့္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေပါင္းသည္။သူတို႕ကိုတတ္ႏိုင္သမွ်သည္းညည္းခံ၏။ကိုယ့္ကိုၿငိဳျငင္မွာကို
မလိုလား။သူတို႕စိတ္ခ်မ္းသာမႈကိုဦးစားေပးခဲ့တာမ်ားသည္။ထို႕ေၾကာင့္ပင္ထင္သည္။ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ လည္းစိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္တို႕ကိုသည္လိုခံယူခ်က္ႏွင့္ေပါင္းမိသြားျခင္းျဖစ္ သည္။

"ဂစ္တာသြားတီးမယ္ကြာ။မင္းလည္းအေဆာင္ဖီးလ္ေလး၊ဘာေလးခံစားရတာေပါ့"

စိုးညြန္႕ကသူ႕ေဘးခန္းကသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုလွမ္းေခၚရင္းသူ႕ ကိုေျပာျပသည္။ၿငိမး္ခ်မ္းတို႕ကလည္းသိၿပီးသားမို႕သူတို႕အခန္းကိုေသာ့ ခတ္ၿပီးစိုးညြန္႕တို႕အခန္းကိုေရာက္လာ၏။

" လိမ့္မယ္ေလကြာ။ဟိုေကာင္စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ေရာ"

အခန္းထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္းေက်ာ္၀င္းထြဋ္ကေမးသည္။

" ဟို၀ိုင္းကိုသြားငမ္းေနမွာေပါ့"

စိုးညြန္႕စကားကိုသူသိလိုက္ၿပီ။ေစာင့္လိုက္ပါကြာဟုေျပာလိုက္၏။အမွန္က စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ပါမွလည္းေပ်ာ္စရာျဖစ္မည္မဟုတ္လား။
သူတို႕အုပ္စုစိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ကိုထိုင္ေစာင့္ေနစဥ္မွာပင္စိုးညြန္႕တို႕ဘယ္ ဘက္ခန္းကၿငိမ္းခ်မ္းတို႕အခန္းမွာႂကြက္ေျပးသံၾကားသည္။ၿငိမး္ခ်မ္းတံခါးသြားဖြင့္ၾကည့္ၿပီးေျခာက္လွန္႕ေန၏။
ခဏၾကာေတာ့ၿငိမ္းခ်မ္းျပန္လာသည္။

ၿငိမ္းခ်မ္းသြားေတာ့ၿငိမ္းခ်မ္းသြားတာေပါ့ဟုေက်ာ္၀င္းထြဋ္လွမ္းေနာက္သည္။
မၿငိမ္းခ်မ္းလို႕မရဘူးေဟ့ေကာင္။အကုန္ကိုက္မယ့္ေကာင္ေတြဟုေျပာကာခုတင္ေပၚမွာ၀င္ထုိင္သည္။
ၿပီးေတာ့ေလးျဖဴ သီခ်င္း' ညရဲ႕ဆူး'ကိုတိုးတုိးညည္းေန၏။

စိုးညြန္႕ညာဘက္ခန္းမွဂစ္တာတီးမည့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရာက္လာ၏။လူစံုၿပီမို႕သဇင္ေဆာင္ကို
သြားရန္ျပင္ဆင္ၾကသည္။စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ကိုေခၚလိုက္ဦး မယ္ဟုဆိုကာေက်ာ္၀င္းထြဋ္ႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းထြက္သြားသည္။စိုးညြန္႕အခန္းတံခါးပိတ္တာေစာင့္ၿပီးေအာက္ထပ္
ကိုသူတို႕ဆင္းခဲ့၏။
ခဏၾကာေတာ့စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္တို႕ဆင္းလာသည္။မ်က္ႏွာကစပ္ၿဖီးၿဖီး။

" ကင္း...မင္းတို႕ေစာင့္တာၾကာသြားၿပီလား"
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းလွမ္းေမး၍ေအးဟုေျဖလုိက္သည္။သြားမယ္ကြာဟုဆိုကာသဇင္ေဆာင္ကိုေျခဦး
လွည့္သည္။

X X X

" အစဥ္ေျပာင္တဲ့ သဇင္ေဆာင္က ႏွမေလးမ်ားခင္ဗ်ား "

လုပ္ၿပီ။စိန္ေမ်ာက္ေမာ်က္ကစကတည္းကယဥ္သကိုးဆိုတာလိုသူတို႕အုပ္စု သဇင္ေဆာင္ေရွ႕ကမီးေရာင္ေအာက္၊ပု႑ရိက္တန္းေတြရဲ႕ေရွ႕၊ အုတ္ေပါင္ေလးေတြေပၚမွာထိုင္ေနတုန္းစေအာ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
အေစာပိုင္းဂစ္တာတီးေနေသာအဖြဲ႕ျပန္သြားၿပီမို႕သူတို႕ေရာက္တာ အေနေတာ္ပင္ျဖစ္သြားသည္။
ကိုးနာရီခြဲပဲရွိေသး၍ေကာင္းေကာင္းဟစ္လို႕ရေသးသည္။

" ေဟ့ေကာင္စိန္ေမာ်က္ေမ်ာက္။ၾကည့္လုပ္ကြာ။အေဆာင္မႉးထြက္ေကာေနဦးမယ္"

စိုးညြန္႕ကစိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္ေမးသည္။စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ကလက္ကာျပ၏။ရတယ္ဆိုသည့္သေဘာ။

" အဟမ္း..အဟမ္း။အစဥ္ေျပာင္တဲ့သဇင္ေဆာင္ကသမီးပ်ဳိေလးမ်ားခင္ဗ်ား"

လုပ္ျပန္ၿပီ။သည္အစဥ္ေျပာင္တာႀကီးကိုပင္ထည့္ေအာ္ေန၏။

" ေဟ့ေကာင္၊ဘာေျပာင္တာလဲကြ"

" ေျပာင္ခ်င္တာေျပာင္ကြာ "

၀ါးခနဲပြဲက်သြားသည္။သူတို႕အုပ္စုထဲကတစ္ေယာက္ကေမး၍တစ္ေယာက္ ကျပန္ေျဖလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေနာက္တစ္ေယာက္ကတင္ပါးကိုပုတ္ျပ၏။ စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ကဟိုးထားဟုဆိုကာသူတို႕ဘက္လွည့္ကာလက္ေႁမွာက္ျပ၏။အားလံုးအရယ္ရပ္လိုက္
သည္။စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္အေဆာင္ဘက္ကိုျပန္လွည့္သြား၏။

" ကၽြန္ေတာ္တို႕ကဇီ၀ကကအပီျပမယ့္ေကာင္ေတြပါ"

၀ါးခနဲထရယ္ၾကျပန္သည္။စိုးညြန္႕ကေဟ့ေကာင္၊ဘာေတြေျပာေနတာလဲဟုထေအာ္၏။
မင္းပဲျပ၊ငါတို႕မျပႏိုင္ဘူးဟုထေအာ္သံလည္းၾကား၏။

"ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုတာကသဇင္ပန္းေတြလိုဂုဏ္သတင္းေျပာင္ေျမာက္တဲ့ သဇင္ေဆာင္ကသမီးပ်ဳိေလးမ်ားကိုဒီညမွာဇီ၀ကကေမာင္ေမာင္ေတြက ဂီတနဲ႕အပီျပၿပီးဧည့္ခံပါမယ္ဆိုတာပါခင္ဗ်ာ "

အားလံုးသေဘာက်စြာရယ္ရင္းေဟးဟုေအာ္ကာလက္ခုပ္လက္၀ါးတီးၾက သည္။စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ဆိုသည့္ေကာင္ကသူသိသမွ်ကာရန္ေတြလည္းခ်ိတ္ ခ်င္ေသး၊မခ်ိတ္တတ္ခ်ိတ္တတ္ခ်ိတ္ေတာ့ေပါက္ကရေတြျဖစ္ကာသူတို႕အုပ္စုရယ္ေနရသည္။

သဇင္ေဆာင္ေပၚကိုေတာ့အရိပ္ေတြသာလွမ္းျမင္ရသည္မို႕မသဲကြဲ။အေဆာင္၀င္ေပါက္ႏွင့္အေဆာင္ရွိရာကို
ဆက္သြယ္ထားေသာစႀကၤံလမ္းေလးကပင္ရွည္လ်ားလွ၏။ထို႕ျပင္အေဆာင္ၿခံစည္းရိုးစပ္ကသစ္ပင္မ်ား
ကလည္း ကြယ္ေန၍အေဆာင္ေပၚကမီးလင္းေနတာသာျမင္ရၿပီးလူလံုးကမကြဲ။

သူတို႕ကေတာ့မီးေရာင္ေအာက္မွာထိုင္ေနသည္မို႕အေဆာင္ေပၚမွျမင္ေန ရေသာေနရာမွၾကည့္လွ်င္ျမင္ႏုိင္ေပသည္။မျမင္ႏုိင္လည္းစိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္အသံၾကားတာႏွင့္ပင္
ဘယ္သူေတြဆိုတာသိေနႏွင့္ေတာ့မည္။

"အခုကစၿပီးကၽြန္ေတာ္တို႕ေဖ်ာ္ေျဖမယ့္သီခ်င္းကေတာ့ေတးေရး၊ေတးဆိုကိုထူးအိမ္သင္ရဲ႕
အေမ့အိမ္သီခ်င္းပဲျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား"

ရထားေပၚကလ်က္ဆားေရာင္းသံႏွင့္ေအာ္လိုက္ေသာစိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္အသံကေကာင္း၍လား၊
သီခ်င္းကပဲနာမည္ႀကီး၍လားမေျပာတတ္။၀ရန္တာမွာ လူရိပ္ေတြပိုထူလာတာေတြ႕သည္။သူတို႕အဖြဲ႕အားရပါးရစတင္တီးခတ္၏။

"ေလာကရဲ႕လမ္းမ်ားေပၚေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႕......ေမာပန္းႏြမ္းနယ္....ႏွလံုးသားကလြမ္းဆြတ္လို႕
တမ္းတမိခဲ့အေမ့ရဲ႕အိမ္ကို......."

သံၿပိဳင္သီဆိုေနေသာအသံမ်ား၏ေအာက္မွာသဇင္ေဆာင္ကေတာ့နစ္၀င္ စီးေမာ်ေနေလၿပီ။မဆီမဆိုင္ႏွင္းႏြယ္ေႏြးေရာ၊အေမ့အိမ္ကိုတမ္းတေနမွာလားလို႕ေယာင္ယမ္းေတြးမိေသး၏။

"ခုတစ္ခါဆက္လက္ေဖ်ာ္ေျဖမယ့္သီခ်င္းကေတာ့ေတးေရးေကေအတီ၊ေတးဆိုကိုေလးျဖဴ တို႕ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေလးသီခ်င္းပဲျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ဒီသီခ်င္းကိုေတာင္းဆိုထားသူမ်ားကေတာ့အယ္လ္ဖိုးမွတကယ္ဆုိးတဲ့ဂြတိုကအယ္လ္၀မ္းမွတကယ္ၾကမ္း
တဲ့ႏွမပ်ဳိျမညိုအတြက္။အယ္လ္သရီးမွတကယ္ရႊီးတဲ့၀ဲေလးကအယ္လ္တူးမွတကယ္ရူးတဲ့အသဲေလးအတြက္။
ဒူးယားမွဦးထြားကဥတၱရမွတရုတ္မအတြက္၊ပုပၸါးမွဗရုတ္မ်ားကသဇင္ေဆာင္မွ တင္တင္ေအာင္အတြက္။စဥ့္ကူမွျမင့္သူကဓာတုမွ၀ါႏုအတြက္။
အင္းေလးမွ၀င္းေ႒းကစက္မႈမွတက္ပုအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားၾကည့္ၾကပါ "

သူတို႕အုပ္စုရယ္ေမာရင္းေဟးဟုအားေပးလိုက္ျပန္သည္။အေမ့အိမ္သီခ်င္းဆံုးသြားတာႏွင့္ဆက္တုိက္
ဆိုသလိုေၾကျငာပစ္လုိက္ေသာစိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ကိုလုပ္ထားကြ၊ႀကိတ္လိုက္ကြဟုေကာင္းခ်ီးေပးလိုက္သည္။
စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ေျပာသြားသူေတြထဲမွာေက်ာင္းကလူေတြတကယ္ပါ သလို၊ေက်ာင္းကမဟုတ္ဘဲသူ႕ဘာသာကာရန္မိရာစြတ္ရြတ္ေအာ္သြားေသာသူမ်ားလည္းပါ၍
သူတို႕၀ိုင္းကေလးမွာရယ္သံေတြလွ်ံေန၏။ပို၍အံ့ဩစရာေကာင္းသည္ကသဇင္ေဆာင္ေပၚမွရယ္သံသဲ့သဲ့၊
သူတို႕ထံပ်ံ ့က်လာျခင္းျဖစ္သည္။စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ေရ၊ေအာင္ျမင္တယ္ကြဟု တစ္ေယာက္ကေအာ္လိုက္စဥ္မွာသီခ်ငး္အင္ထရို( Intro )ကစေနေလၿပီ။

"ျမင္ႏုိင္ရင္ေလ......ကိုယ့္ရင္ထဲ....တားဆီးၾကည့္မေနနဲ႕.........အံု႕ပုန္းရဲ႕အခ်စ္စိတ္ရိုင္း.....ေလထု
ထဲမွာျပည့္ေနမလား....."

သဇင္ေဆာင္ည၀ရန္တာမွအရိပ္မ်ား။အေဆာင္ေရွ႕ကဂစ္တာမ်ားႏွင့္သူတို႕အုပ္စု။ရိုက္ခတ္ေနေသာ
သီခ်င္းသံ။လမ္းမက်ယ္ႏွင့္အေဆာင္ေရွ႕ ပန္းခ်ဳံေတြၾကားျဖတ္တိုက္လိုက္ေသာေလ။ဪ-အေဆာင္ သူေတြၾကားႏိုင္ေအာင္သယ္ေဆာင္လို႕ေပးေနၿပီထင္ပါရဲ႕။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကိုယ့္ဘ၀အတြက္လြမ္းစရာေကာင္းတဲ့အမွတ္တရ
ညတစ္ညျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီႏွင္းႏြယ္ေႏြးေရ။

X X X X X

( ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
[ ဤစာမူသည္ကၽြန္ေတာ္ဆူးသစ္၏ မူပိုင္ျဖစ္ပါသည္။]

0 comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...