Thursday, February 23, 2017

" အစဥ္ထာ၀ရ " ( ၈ )


" ဟာ-မင္းထင္။ မင္းထင္။ မင္း.....မင္း "

စိုးညြန္႕စကားေၾကာင့္သန္႕စင္ေအာင္မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဳံ႕သြားသည္။သူ႕လက္ထဲက မဲလိပ္မ်ားကိုျပန္ၾကည့္ေန၏။ၿပီးမွ....

"ငါေရးထားတဲ့အထဲမွာေကာင္မေလးေတြနာမည္ခ်ည္းပါကြာ။ဘယ္လိုလုပ္ မင္းထင္နာမည္ကပါသြားတာလဲ"

ဟုေျပာသည္။စိုးညြန္႕ထဆဲ၏။ပါးစပ္မွပြစိပြစိႏွင့္။သူတို႕ေငးေနလ်က္သား ရွိေသးသည္။

" မင္းႀကီးေဒၚႀကီးထဲမွပဲ။မင္းထင္ကိုကြင္းေရြးရမလားကြ"

စိုးညြန္႕စကားကနည္းနည္းက်ယ္သြားသည္။သူတို႕နားမွာရွိေသာတျခားလူမ်ား၊သူတို႕အုပ္စုကို
လွည့္ေငးၾက၏။ဘာလဲ၊ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊မင္းထင္ကို ကြင္းမေပးရင္ကင္းေပးလိုက္၊ကင္းေပးလုိက္၊ကင္းၿမီးေကာက္ႀကိဳက္လား၊ ကင္းေျခမ်ားႀကိဳက္လား၊လုပ္လုပ္၊သည္ေကာင့္ကိုကင္းလို႕နာမည္ေပး
လိုက္။စသည့္ေပါက္ကရသံေတြထြက္လာသည္။

စိုးညြန္႕တို႕ကဘာမွမဟုတ္ဘူး။ဘာမွမဟုတ္ဘူးဆိုမွကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ျပန္ေရာက္သြားသည္။မလြယ္။ေယာက်ာ္းေလးေတြခ်ည္းမို႕လည္း စေနာက္ခ်င္စိတ္ကျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။

"ငါေျပာတာကမင္းထင္ေရြးတဲ့ေကာင္မေလး။ႏွင္းႏြယ္ေႏြး။ေအာင္မေလး။ မင္းေကာင္မေလးနာမည္ကလည္းကြာ။နငယ္ေတြခ်ည္းပဲဆိုေတာ့ပါးစပ္မစိရဘူး။ေအး-အဲဒီႏွင္းႏြယ္ေႏြးမဲေပါက္တာေျပာတာ။ ဟိုေကာင္ကစကားေတာင္မဆံုးေသးဘူး။ဘာထေဂါက္တာ
လဲ။သူထေၾကာင္တာနဲ႕ရႈပ္ကုန္ေရာ"

"ဘယ္သိမလဲကြ။မင္းကမိန္းကေလးနာမည္မေအာ္ဘဲမင္းထင္ပဲထေအာ္တာကိုး။စေအာ္ကတည္း
ကႏွင္းႏြယ္ေႏြးဆိုၿပီးတာပဲ"

စိုးညြန္႕ႏွင့္သန္႕စင္ေအာင္ျငင္းခံုေနတာၾကည့္ရင္းသူတို႕ေပါ့ပါးစြာ ရယေ္မာျဖစ္ၾကသည္။ေက်ာင္းေရာက္လို႕ႏွစ္ပတ္သာသာရွိေသးသည္။
ငယ္သူခ်င္းေတြလိုျဖစ္ကုန္၍ေပါင္းရသင္းရလြယ္ကူေန၏။

"ကဲ..ကဲ။ေတာ္ေတာ့ကြာ။ဒီေတာ့ပထမႏွစ္ဆက္ရွင္ဘီရဲ႕ကြင္းကိုႏွင္းႏြယ္ေႏြးအျဖစ္
ဒို႕အုပ္စုကေရြးလိုက္ၿပီေပါ့"

ၿငိမ္းခ်မ္းက၀င္တားရင္းေျပာေတာ့သူတို႕ေခါင္းညိတ္ၾကသည္။ေရွ႕နားမွာ ထိုင္ေနေသာသူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕ၾကားသြား၍လက္ခုပ္ထတီးၾကသည္။

" ပထမႏွစ္တန္းခြဲဘီ၏အလွဘုရင္မ-ကြင္း အျဖစ္မႏွင္းႏြယ္ေႏြးကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ပါေၾကာင္း။ပံု-မင္းထင္တို႕အဖြဲ႕"

" ေဟး....ရႊီး....ေျဖာင္း......ေျဖာင္း"

ေရာဂါပဲ။ေဘာ္ဒါတစ္ေပြကစေအာ္သည္။က်န္သူေတြကအားေပးၾက၏။ တားခ်ိန္လံုး၀မရလိုက္။ခုနေလးတင္သူ႕ကိုကင္းေပးလိုက္ဟုေျပာေန၍ မင္းထင္ဆိုေသာနာမည္ကိုေလာေလာလတ္လတ္ႏႈတ္တိုက္ရေနသည္။ေရြးသည့္လူကငါးေယာက္။
ကံစမ္းမဲစနစ္ႏွင့္ေရြးျခင္းျဖစ္သည္။ဘုမသိဘမသိ
ထိုပုဂၢိဳလ္ထေအာ္မွသူ႕နာမည္ကထိပ္ဆံုးကပါၿပီးမင္းထင္ႏွင့္အဖြဲ႕ျဖစ္သြား သည္။သူ႕နာမည္ကိုခုေလးတင္မွတ္မိေနျခင္းေၾကာင့္လားမသိ။အဲဒါကအေရးမႀကီး။
အားလံုး၏အၾကည့္သူတို႕အဖြဲ႕ဆီေရာက္ကုန္၏။ဒါလည္းကိစၥမရွိေသး။အားလံုးကၿပံဳစိစိႏွင့္
အျမင္ၾကည္လင္ၾကသည္။အဲ-အျမင္မၾကည္ဘဲ မႈန္၀ါး၀ါးျဖစ္ကာလွည့္ၾကည့္သူမ်ားကေတာ့သူတို႕ေရြးလိုက္ေသာကြင္းတို႕ အုပ္စု။တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ႏွင္းႏြယ္ေႏြးတို႕သံုးေယာက္။

ေတြ႕ျမင္ေနက်ေဒါသမီးေတာက္မ်ားႏွင့္မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ၾကည့္သည္။မလႊဲဖယ္ဘဲတည့္တည့္
ရင္ဆုိင္ၾကည့္စဥ္သူ႕ရင္ေတြတဖ်တ္ဖ်တ္လူးခါတုန္ရင္လာ၏။ သည္တစ္ခါသူမမ်က္လႊာခ်၍မ်က္ႏွာလႊဲသြားသည္။

"ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါ။ကိုယ္စဖို႕ေနာက္ဖို႕ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ႏွင္းႏြယ္ေႏြးဟာကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ကြင္းျဖစ္လာေတာ့မယ့္သူလို႕ထင္မွတ္ပါရေစ"

စိတ္ထဲကေျပာလိုက္ေသာစကား။ဘယ္သူမွမၾကားလိုက္။

"ကဲ-ကဲ။ခုခ်ိန္ကစၿပီးကြင္းေရြးၿပီးေဘာလံုးကန္ပါမယ္"

ေ၀ါခနဲရယ္သံေတြၾကားလိုက္ရသည္။သြားၿပီ။တစ္ေယာက္ကစလိုက္ တာႏွင့္ေနာက္တစ္ေယာက္ကအလိုက္တသင့္ပါလာတတ္တာသူတို႕ေက်ာင္း
ထံုးစံလိုျဖစ္ေနၿပီ။ခုဟာကစာသင္ခ်ိန္နီးလာ၍လူကလည္းစံုသေလာက္ျဖစ္ေနသည္မို႕
ဘယ္သူ႕မွတားလို႕မရေတာ့။သူတို႕အုပ္စုေငးရံုသာေငးေနႏိုင္သည္။

"ကြင္းေရြးေပးတဲ့ဖြန္ေၾကာင္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ေမာင္မင္းထင္နဲ႕အဖြဲ႕ကိုအန္ ကယ္လ္တို႕၀ိုင္အိုင္တီပထမႏွစ္ဆက္ရွင္ဘီမွလူႀကီးမင္းမ်ားကေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိပါေၾကာင္း "

" ေဟး....ရႊီး....ေျဖာင္း......ေျဖာင္း"

"တစ္ဆက္တည္းမွာပဲကြင္းေရြးေပးတဲ့ေမာင္မင္းထင္ကိုပထမႏွစ္ဆက္ရွင္ဘီ၏
ကင္းအျဖစ္ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါေၾကာင္း။သေဘာတူရင္လက္ခုပ္တီးပါခင္ဗ်ား"

လက္ခုပ္သံေတြလွ်ံတက္သြားျပန္၏။

သြားျပန္ၿပီ။အတံုးလိုက္၊အတစ္လိုက္ေသာကေတြေတာ့၀င္ေတာ့မည္။၀ိုင္အိုင္တီမွာပထမႏွစ္မွာ
ကြင္း၊ကင္းမေရြးတတ္။တတိယႏွစ္ေမဂ်ာ၀ဲလ္ကမ္းမွာ မွေရြးသည္ဟုၾကားဖူးထား၍သူတို႕အုပ္စုအတန္းထဲကေကာင္မေလးမ်ားကို ကိုယ့္ဘာသာေရြးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ခုေတာ့သူ႕ကိုပါကင္းေရြးလိုက္ၾက၏။

အမွန္ကကင္းဆိုတာမိန္းကေလးေတြကေယာက်ာ္းေလးေတြထဲကေရြးရမွာ။
ခုဟာကတမင္သက္သက္ေယာက်ာ္းေလးခ်င္းေနာက္ေျပာင္ခ်င္၍သာေရြး လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ခင္လို႕စသည္ကိုသူဘာမွမေျပာရက္။ေျပာဖို႕လည္းမသင့္။
သည္ေက်ာင္းေရာက္ကတည္းကအထီးက်န္ျဖစ္မွာေၾကာက္၍ေဘာ္ဒါရွာ
ဖို႕ပင္စိတ္ကူးခဲ့သူ။

ခုလည္းၿပံဳးရံုၿပံဳး၊ေခါငး္ေလးကုတ္လို႕ၿငိမ္ေနရျခင္းကအေကာင္းဆံုးမဟုတ္လား။

"မင္းအတြက္နာမည္တစ္ခုေတာ့ရၿပီမင္းထင္။မင္းဒီေန႕ကစၿပီးမင္းထင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။မင္းကိုငါတုိ႕ကကင္းလို႕ေခၚေတာ့မယ္။ဟဲ....ဟဲ။ဒီေတာ့ေနရင္းထိုင္ရင္း
ကင္းျဖစ္သြားတဲ့မင္းကေက်ာင္းဆင္းရင္လက္ဖက္ရည္တိုက္"

သန္႕စင္ေအာင္ကလက္တို႕ရင္းေျပာေတာ့သူေခါင္းညိတ္သည္။

"တိုက္ပါတယ္ကြာ။ငါ့ကိုနာမည္ေပးၿပီးမင္းတို႕အလွည့္နာမည္ေပးရင္ ခံႏိုင္ေအာင္က်င့္ထား။ေခြးေကာင္ေတြ"

အၿပံဳးႏွင့္သူကဆိုေတာ့ဟိုေကာင္ေတြတဟားဟားႏွင့္ရယ္သည္။သည္ေန႕အတန္းထဲမွာ
ရယ္စရာေတြမ်ားေန၏။သည္ေလာက္ရယ္စရာေတြမ်ားေနေသာ္လည္းမရယ္ႏိုင္ေသာသူေတြ
ရွိေနေသးတာသူစိတ္မေကာင္း။

တျဖည္းျဖည္းေတာ့ႏွင္းႏြယ္ေႏြးကိုယ့္ကိုနားလည္လာမွာပါေလ ဟုေျဖေတြးေတြးသည္။အျမင္မွာထင္ေနေသာသူမတို႕ အုပ္စု၏ေနာက္ေက်ာျပင္ကိုေငးရင္းသက္ျပင္းခ်သည္။

X X X X X

( ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
[ ဤစာမူသည္ကၽြန္ေတာ္ဆူးသစ္၏ မူပိုင္ျဖစ္ပါသည္။]

0 comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...