ဖိတ္ဖိတ္ယိုက်၊ တစ္ခါကမွာ
ယုယၾကင္နာ၊ ေလးစားစြာျဖင့္
' ေမာင္ ' သာေခၚခဲ႕၊ ေနေပ်ာ္ခဲ႔သည္။
အားကိုးသည္႕စိတ္
တိတ္တိတ္ျဖစ္ခိုက္၊ မိုက္ခ်င္မိုက္ေစ
မေတြေ၀ပါ၊ အားကိုးစြာျဖင့္
' ေမာင္ ' သာေခၚလွ်င္၊ လိုက္ခဲ႔ခ်င္သည္။
ၾကည္ညိဳသည္႕စိတ္
ရင္မွာသိပ္စဥ္၊ အိပ္ရာ၀င္ဆဲ
ခင္အၿမဲသာ၊ ၾကည္ညိဳစြာျဖင့္
' ေမာင့္ ' သာရည္စူး၊ ရွိခိုးဖူးသည္။
ျမတ္ႏိုးသည္႕စိတ္
ကၽြမ္းခ်စ္ရိပ္တြင္၊ မြတ္သိပ္တမ္းဆဲ
ခင္အၿမဲသာ၊ ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္
' ေမာင္ ' သာခ်စ္ဦး၊ ခ်စ္ခဲ႔ဖူးသည္။
သို႕ေသာ္ႏွိပ္စက္
ေၾသာ္...အိပ္ပ်က္ေအာင္၊ ေမာင္ကဖန္တီး
ေလွာင္ရယ္ၿပီးခ်န္၊ ထီးတည္းျပန္ထြက္
နာခံခက္သား၊ ထိုခါမ်ားမွာ
ေလးစားသည္႔စိတ္၊ ဖိတ္ဖိတ္မတိုး
အားကိုးသည္႕စိတ္၊ တိတ္တိတ္မပို
ၾကည္ညိဳသည္႕စိတ္၊ ရင္သိပ္မပ်ိဳး
ျမတ္ႏိုးသည္႕စိတ္၊ အမုန္းရိပ္ျဖစ္
အတိတ္သစ္ေ၀ဒနာ
ခင့္မွာခံရ၊ ထိုကာလမွာ
နာၾကည္းစိတ္ႏွင့္ေမ႕ပါမည္။ ။
သားလတ္
( ' သင္းကြဲငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ဒိုင္ယာရီ ' ကဗ်ာစာအုပ္မွ )
0 comments:
Post a Comment