Monday, December 13, 2010

“နစ္ကၽြံကဗ်ာခရီး”

ေန႔ရက္ေလးေတြရဲ႕ၾကားက
ကဗ်ာသမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ရွင္ခြင့္
ဒါဟာပစၥဳပၸန္ရဲ႕ပင့္သက္ေတြကို ျဖတ္သန္းမႈျဖစ္တယ္။



ရုရွားကဗ်ာဆရာေပါက္စ 'ယက္စနင္'
သူ႔လည္ပင္းကို ငင္ခဲ႔တဲ႔ႀကိဳးတစ္စ
ဓါတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းမွာ ႏြားလို ေဆာင့္ရုန္းရင္း
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလုပ္ႀကံလုိ႔ ဆံုးခဲ႔တဲ႔ ဘ၀တစ္ခု
ဒါဟာကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ျပဳစုျခင္းလား။



'ယက္စနင္'လို ကဗ်ာဆရာ 'ဟဲမင္းေ၀း'
ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာျမည္ခဲ႔တဲ႔ ေသနတ္သံမ်ား
ကဗ်ာေတးသြားေတြလိုထားခဲ႔
ဒါလည္းကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕တပ္မက္ျခင္းပဲထင္ရဲ႕။



ရုရွားက ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ 'ေဘာရစ္ပတ္စတာနတ္'
ဖိနပ္ႀကီးမ်ားရဲ႕နင္းေျခမႈ
မတူညီတဲ႔ေလျပင္းမ်ားရဲ႕တိုက္ခတ္မႈ
ၿပိဳယိုင္လဲလုႏိုဗယ္ဆုႀကီး
ေဒါက္တာဇီဗားဂိုးတစ္ေယာက္ ၾကက္သီးမထ
အသက္ရႈက်ပ္ခဲ႔ရေသာကာလမ်ားစြာ
ဒါဟာ ကဗ်ာသမ်ား၊ စာသမားရဲ႕ရုန္းကန္မႈတစ္ခုေပါ႔။



'အႏုပညာေဟာင္းကိုရိုက္ခ်ိဳး'လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ႔တဲ႔
ရုရွားက ကဗ်ာဆရာ 'ဗလာဒီမာ မာယာေကာ႔ဗ္စကီး'
ႏွစ္ေတြရဲ႕ၾကားမွာ က်ဆံုးခဲ႔ၿပီးမွ
လူေတြရဲ႕၀င္စားမႈေလ်ာ႔ပါးပ်က္ျပယ္ခဲ႔ၿပီးမွ
ခါးသီးစြာေ၀ဖန္ပစ္တင္ခံခဲ႔ၿပီးမွ
'ငါ႔အသံရဲ႕တစ္ဆံုးမွာ' ဆိုတဲ႔ သူ႔ကဗ်ာလို
သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ျပည္သူေတြထဲက သူ႔ကဗ်ာအသံေတြ
မွန္ကန္စြာႏွင္းေျချဖတ္သန္းခဲ႔ၾကလို႔
ကဗ်ာကို အနာနဲ႔ရင္းစားတဲ႔ တိုးေ၀ွ႔မႈတစ္ခုျဖစ္တည္ေစခဲ႔တယ္ေလ။



'လူေတြဟာအခ်ဳပ္အခ်ယ္၊ အေႏွာင္အဖြဲ႕ေတြကို အာခံခ်င္တယ္' ဆိုတဲ႔
အေမရိကန္က ကဗ်ာဆရာ 'အီးမာဆင္'
ညီမွ်စြာအသက္ရွင္ေနထိုင္မႈကို ျပဳစုရင္း
သူ႔ကို မလိုလားအပ္သူေတြက
'စာေပပါရဂူဘြဲ႔' ခ်ီးျမွင့္တာခံခဲ႔ရ
ဒါဟာျမင့္ျမတ္တဲ႔ အသက္ရွင္ျခင္းအျဖစ္
ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေမာ္ကြန္းတစ္ရစ္သူတစ္ေယာက္ဘ၀ ျဖစ္ျပန္ေရာ။

တကယ္ေတာ႔ ေန႔ရက္ေတြဆိုတာ
အုတ္ျမက္တစ္လႊာ၊ သဲတစ္ဖ်ာလို႔ ဘယ္သူသိခဲ႔သလဲ
အၿမဲတမ္း အက္ဆစ္နဲ႔ပက္ခဲ႔သူေတြသာ
မညွာမတာနဲ႔ေလေတြ တစ္၀ရွဴရိႈက္ေနတုန္း
ပြတ္တိုက္စားမႈေၾကာင့္ ပါးလႊာသြားတဲ႔အရာေတြ ရွိခဲ႔တာ သိဖို႔ေကာင္းခဲ႔
(တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ .......................)
ကိုယ္႔မ်က္ရည္က်ဖူးမွ သူမ်ားငိုတာသိၾကမွာပဲေလ။ ။


သားလတ္
၆.၈.၁၉၉၄

2 comments:

Anonymous said...

ကုိယ္မ်က္ရည္က်ဖူးမွ သူမ်ားငုိတာ သိတယ္
ဟုတ္ပ..ကဗ်ာေလးေတြလဲ ခုလုိေလး မၾကာမၾကာ ဖန္ဆင္းေပးပါ

blackေကာ္ဖီ said...

အားပါး ကဗ်ာေတြ စာေတြ ေတာ္ေတာ္ဖတ္ထားတယ္ ထင္တယ္... ေရးတတ္ပါ့ဗ်ာ...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...