Saturday, December 18, 2010

“ခ်စ္သူသေကၤတ” အပိုင္း(၂)


"တိုးေ၀ေျပာတဲ႔ ခ်စ္သူသေကၤတ အယူအဆက ဘယ္လိုလဲ"

ကာလေလး တစ္ခုၾကာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ခ်စ္သူကိုယ္စီေတြ ရွိကုန္သည္။ တိုးေ၀ ေရာက္မလာခင္ သံုးေယာက္ ဆံုခ်ိန္မွာ လိႈင္ဦးက သတိတရ ဆို၏။

"ဒီေကာင္က စကားတစ္ခြန္းကို ဗဟုသုတ ျဖစ္ေအာင္ ေျပာတတ္တယ္။ အယူအဆ ဆိုရင္လည္း မွန္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔ ႀကိဳးစားေလ႔ ရွိတယ္။ ဒီတစ္ခါ အယူအဆမွာေတာ႔ ငါတို႔နဲ႔ အဲဒီ အယူအဆက လြဲေနသလိုပဲ"

ကၽြန္ေတာ္က မ၀ံ႔မရဲ ဆိုသည္။

"ဒီေကာင္လာရင္ ျငင္းၾကတာေပါ႔ကြာ"

သိုက္ေနာင္ကလည္း ဘာေတြေတြ႕ထားသလဲ မဆိုႏိုင္။ ျငင္းခ်င္ေနပံု။

"တစ္ခုေတာ႔ ငါတို႔ သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္တယ္။ တိုးေ၀က စာဖတ္ေတာ႔ ငါတို႔မသိေသးတဲ႔ စကား လံုးေလး ေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို သူရွာေပးတာေလ"

"ဘာလဲ၊ Iron Cross တီး၀ိုင္းရဲ႕ အဓိပၸာယ္ဟာ ဘာေၾကာင့္ သူရဲေကာင္းေလးမ်ား ျဖစ္သလဲဆိုတာမ်ိဳးလား"

ကၽြန္ေတာ္ေမးသည္ကို လိႈင္ဦး ေခါင္းညိတ္သည္။

ဒါေတာ႔ ဟုတ္သည္။ "လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္"၏ "ဟစ္တလာ" စာအုပ္မွာ သူရဲေကာင္း တံဆိပ္ကို Iron Cross ဟု ေခၚေၾကာင္း သူေတြ႕ဖူးတာကို တိုးေ၀ေျပာျပ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာသာဆို Iron Cross ၀ိုင္းကို Crazy ျဖစ္တာသာ ရွိမည္။ ဘာေၾကာင့္ သူရဲေကာင္းေလးမ်ားဟု ေခၚတာကို စိတ္၀င္စားစြာ ရွာမိမည္ မဟုတ္။

ဒါကိုလည္း တိုးေ၀က လက္မခံ။ 'ေယာက္်ားေကာင္း ေယာက္်ားျမတ္ေတြရဲ႕ အဂၤါရပ္ ေျခာက္ပါးထဲမွာ နား ႏွစ္ဖက္မွာ ဗဟုသုတနဲ႔ တန္ဆာဆင္ရမယ္ ဆိုတာ ပါေၾကာင္း' ေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႏွိပ္ကြပ္ခဲ႔၍ ၿငိမ္ခံ ခဲ႔ရသည္။

ဟုတ္ေတာ႔လည္း ဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ႔ ေက်ာင္းစာႏွင့္ ေခတ္၏ နည္းပညာကလြဲ၍ တိုးေ၀လို ႏိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ စေသာ အပိုင္းေတြမွာ မႏွံ႔စပ္။ တိုးေ၀သည္ သူ႔ေက်ာင္းက စက္မႈ ဘာသာရပ္ေတြ အျပင္ ထိုအရာေတြပါ လိုက္စားေသာအခါ ေက်ာင္းမွာ Roll (ခံုနံပါတ္) က မတက္ဘဲ က်၊ က် လာခဲ႔တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိထားမိသည္။

သူ႔ကို သတိေပးျပန္ေတာ႔ ေလာကမွာ ေက်ာင္းစာထက္ အေရးႀကီးတဲ႔ အရာေတြ ငါ႔မွာ ရွိေသးတယ္ဟု ဆိုတတ္၍ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း ဘာမွ မတတ္သာေတာ႔။

"ေဟ႔ေကာင္ေတြ၊ ငါ ရုပ္ရွင္သြားၾကည္႔ေနလို႔ကြာ၊ ေနာက္က်သြားတယ္"

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တိုးေ၀ ဆိုသည္။

"ဘာကားလဲ"

"မင္းတို႔ စိတ္မ၀င္စားတဲ႔ ရာဇ၀င္ကားႀကီးေပါ႔ကြာ"

တိုးေ၀ ေျပာကတည္းက ဘာကားလဲ ဆိုသည္ကို သူတို႔ သိလိုက္ၿပီ။ ေငြေၾကး ေျမာက္ျမားစြာ အကုန္အက် ခံ၍ ရိုက္ထားေသာ ထိုဇာတ္ကားကို တိုးေ၀ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ၀တၳဳဖတ္ရေသာ္လည္း ရုပ္ရွင္ မၾကည္႕ျဖစ္ခဲ႔ၾက။ တိုးေ၀ ေခၚလည္း မလိုက္၍ သည္ေကာင္ သူ႔ဘာသာ သြားတာ ေနလိမ္႔မည္။

"ဒီလိုကားမ်ိဳးကို ဒီေလာက္ ပိုက္ဆံကုန္ခံႏိုင္ရင္ ဆရာႀကီး 'ရန္ကုန္ဘေဆြ' ရဲ႕ 'ျမန္မာျပည္သား' လို ၀တၳဳမ်ိဳး၊ ဆရာ 'နတ္ႏြယ္' ရဲ႕ 'ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း' လို ၀တၳဳမ်ိဳးေတြ ရိုက္သင့္တယ္ကြာ။ ငါဒီကားကို သိပ္ အားမရဘူး။ ဇာတ္လမ္းေၾကာင့္လား မသိဘူး"

တိုးေ၀ျပာေသာ ၀တၳဳမ်ားက တိုးေ၀ ညႊန္းၿပီး ယူလာ၍ သူတို႔ဖတ္ၿပီးသားေတြ ျဖစ္သည္။ တကယ္ကို ေကာင္းေသာ ၀တၳဳမ်ား။ ခုလည္း ရုပ္ရွင္ၾကည္႔လာၿပီး သည္ေကာင္ ဘာကို အစာမေၾက ျဖစ္လာ သလဲ မဆိုႏိုင္။

"မင္းတို႔ကလည္း ခ်စ္သူေတြ ရၿပီးမွ ေပ်ာက္ခ်က္သား ေကာင္းေနတာ၊ ငါေတာင္ မင္းတို႔ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ မနည္း ခ်ိန္းရတယ္"

"မင္းက ဘာအယူအဆေတြ ရလာလို႔ ငါတို႔ကို ဒီေလာက္ ေတြ႔ခ်င္ရတာလဲ"

"အသစ္မဟုတ္ဘူး။ အေဟာင္းကို ဆန္းစစ္ခ်င္တာ။ ငါေျပာထားတဲ႔ ခ်စ္သူ သေကၤတ မွန္၊ မမွန္ သိခ်င္လို႔"

တိုးေ၀ကို ၾကည္႔ကာ အားလံုး ေခါင္းကုတ္သည္။ သည္ေကာင္ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြား၏။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ"

"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ၊ ငါက ေျခမနဲ႔ ေျခညိႈး ညီတဲ႔ေကာင္၊ မင္းေျပာသလိုဆို ငါ႔ခ်စ္သူက ငါနဲ႔ Level တူပဲ။ ပညာ အရည္အခ်င္းေတာင္ သိပ္ကြာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ခုဟာက တလြဲႀကီး"

"ဘယ္လို လြဲတာလဲ"

"ဟ- ငါက ဆရာ၀န္လုပ္မယ္႔လူ။ အခု ငါ႔ခ်စ္သူက သူနာျပဳဆရာမေလး၊ မင္းေျပာသလိုဆို ငါနဲ႔ ထိုက္တန္တာ ဆရာ၀န္၊ အင္ဂ်င္နီယာ ေလာက္ပဲ ျဖစ္ရမွာ၊ အခု မင္းေျပာတဲ႔ ခ်စ္သူသေကၤတနဲ႔ မကိုက္ဘူး ေဟ႔ေကာင္"

"ငါလည္း အဲဒီလိုပဲ တိုးေ၀။ ငါ႔ေျခညိႈးက ေျခမထက္ နည္းနည္းနိမ္႔တယ္။ မင္းရဲ႕ အယူအဆ အရ ငါ႔ထက္ နိမ္႔တဲ႔ လူဟာ ငါ႔ခ်စ္သူ ျဖစ္ဖို႔ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အခု ငါနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ေနတာ ငါ႔ထက္ အစစ၊အရာရာ သာတဲ႔ အမ်ိဳးသမီး ျဖစ္ေနတယ္။ ငါက စီးပြားေရးဘြဲ႕ရ။ သူက ဆရာ၀န္မကြာ။ ငါက ဆင္းရဲသေလာက္၊ သူက ခ်မ္းသာတာမွ မတရားပဲ"

သိုက္ေနာင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို တိုးေ၀က စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည္႕လ်က္ နားေထာင္သည္။

"ငါစဥ္းစားေနတာ တစ္ခုရွိတယ္ တိုးေ၀၊ ငါက ေျခမထက္ ေျခညိႈး ရွည္တဲ႔ ေကာင္ေလကြာ၊ ငါ႔ထက္သာတဲ႔ သူနဲ႔ ရမယ္လို႔ ထင္ခ်င္စရာပဲ။ ဒါေပမဲ႔ ငါ႔ခ်စ္သူက ငါ႔ထက္ ေတာ္ေတာ္ေလး နိမ္႔ပါတယ္။ ဆယ္တန္းလည္း မေအာင္ဘူး၊ ႏြမ္းပါးတာလည္း လြန္ေရာ၊ ငါတို ႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔က သိပ္မလြယ္ေလာက္ဘူး"

"ဒါဆိုရင္ မင္းတို႔နဲ႔ ငါသိလာတဲ႔ အယူအဆနဲ႔ လြဲေနၿပီေပါ႔"

တိုးေ၀ကို အားလံုး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ သည္ေကာင္ တည္ၿငိမ္စြာႏွင့္ ၿငိမ္သက္သြား၏။

"ထားလိုက္ပါ တိုးေ၀ရာ၊ အယူအဆ ဆိုတာ မွန္ခ်င္မွန္၊ မွားခ်င္မွားေပါ႔။ ငါတို႔က စိတ္၀င္စားစရာ တစ္ခုလို သေဘာထားၿပီး ေလ႔လာတာပါ။ မင္းလည္း အရင္က ဒီသေဘာပဲ ထားခဲ႔တာ မဟုတ္လား"

"ေအးကြာ၊ ငါပဲ အမွတ္မွားတာလား မသိပါဘူး။ ခ်စ္သူကို ေျပာတာလား၊ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ေျပာ သလား၊ ျပန္ဆန္းစစ္ဦးမွ ပါပဲ"

"ဒါနဲ႔ ငါတို႔ကိုေတာ႔ ေမးၿပီးေတာ႔၊ မင္းေရာ ခ်စ္သူ မေတြ႕ေသးဘူးလား"

"ငါ႔မွာ ရွာဖြေလ႔လာရတာနဲ႔ ခ်စ္သူ ဘယ္နားမွာ ရွိမွန္းေတာင္ မသိပါဘူးကြာ"

"ကိုယ္႔ ေျခေထာက္ကို ကိုယ္ျပန္ၾကည္႔ထားဦး။ မွန္သလား၊ မွားသလား သိရေအာင္"

သိုက္ေနာင္က စေတာ႔ တိုးေ၀ ရယ္သည္။

"ငါက မင္းရဲလိုပဲ။ ေျခညိႈးက ေျခမထက္ နိမ္႔တယ္"

တိုးေ၀ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငံု႔ၾကည္႔ေတာ႔ ဟုတ္သည္။

"ခ်စ္သူရရင္ ေျပာမယ္ကြာ။ ငါ႔ခ်စ္သူကို မင္းတို႔ စိတ္၀င္စားမယ္ဆိုတာ သိပါတယ္"

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုးေ၀ ပုခံုးကို လွမ္းပုတ္လိုက္သည္။ အားလံုးထဲမွာ သူတစ္ေယာက္တည္း က်န္ေန၍ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ ရေစခ်င္၏။

ေစာင့္ေတာ႔ ၾကည္႔ရဦးမည္။ တိုးေ၀ ခ်စ္သူသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိထားေသာ တိုးေ၀ အယူအဆႏွင့္ ကိုက္မကိုက္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ ခ်စ္သူသေကၤတ မွန္၊ မမွန္။


***************************************

"တိုးေ၀ ခ်စ္သူ ရသြားၿပီ" တဲ႔။

ကၽြန္ေတာ္႔ဆီကုိ လိႈင္ဦးႏွင့္ သိုက္ေနာင္ ေရာက္လာသည္။ အားလံုး ၀မ္းသာ၏။ တိုးေ၀ကို ဂုဏ္ျပဳရန္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ တိုင္ပင္သည္။ တိုးေ၀သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ၏ ဗဟုသုတကို ျပည္႔စံု သည္ထက္ ျပည္႔စံုေစဖို႔ ရွာေဖြျဖည္႔ဆည္းေပးသူ ျဖစ္၍ ေက်းဇူးေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆီမွာ ရွိေနသည္။ ဒါကို သူ႔ခ်စ္သူကို ေျပာျပရင္း ဂုဏ္ျပဳရမည္။

သည္လိုႏွင့္ တိုးေ၀ကို လွမ္းခ်ိန္းသည္။ ရက္သတ္မွတ္သည္။ အားလံုး ခ်ိန္းၿပီးခ်ိန္မွာေတာ႔ ေၾကကြဲစရာ သတင္းဆိုးတစ္ခု ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီကို ေရာက္လာခဲ႔သည္။

"တိုးေ၀ ဆံုးသြားၿပီ"တဲ႔။

ဘယ္လိုမွ ယံုႏိုင္စရာမရွိ။ သူတို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ကို ဂုဏ္ျပဳမည္႔ရက္ မတိုင္မီမွာ ကား အက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုမွ ေျဖမဆည္ႏိုင္။

ေနာက္ဆံုး အသုဘကို ေရာက္မွ တိုးေ၀ဆံုးတာ လက္ခံရေတာ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသုဘ လိုက္ပို႔ပါသည္။ တိုးေ၀ ခ်စ္သူဆိုေသာ ေကာင္မေလးလည္း လာသည္။ တိုးေ၀ မိသားစုက ျပ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိရျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုးေ၀က ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို သူမႏွင့္ ဂုဏ္ျပဳပြဲေန႔မွာ မိတ္ဆက္ေပးမည္ဟု ဆိုခဲ႔သည္။ ခုေတာ႔ တိုးေ၀ အသုဘမွာ တိုးေ၀ခ်စ္သူကို ျမင္ခြင့္ရခဲ႔သည္။

ေကာင္မေလးကို တိုးေ၀ မိဘေတြက သိပ္သေဘာေတြ႕ပံုမရ။ တိုးေ၀တို႔ထက္ အစစအရာရာ နိမ္႔က်ပံု ရွ္ိသည္။ တိုးေ၀လို အင္ဂ်င္နီယာလည္း မဟုတ္ဟု ဆိုသည္။ ကၽြန္ေတာ္က တိုးေ၀ ေျခမ သည္ ေျခညိႈးထက္ ပိုရွည္သည္ ဆိုတာကို ေတြးမိလိုက္၏။

တိုးေ၀ ေကာင္မေလးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလ႔လာရင္း ကၽြန္ေတာ္႔မ်က္စိက သူမ၏ ေျခေထာက္ဆီကို အမွတ္မထင္ အၾကည္႕ေရာက္သည္။ ေလဒီရွဴးစီးထားေသာ သူမ၏ ေျခစံုက ျဖဴေဖြးၿပီး လွေနတာေတြ႕၏။ ေျခေခ်ာင္းကို မျမင္ရ။

တိုးေ၀တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုထဲက အၿပီးအပိုင္ ခြဲထြက္သြားေလၿပီ။ သို႔ေသာ္ သူ႔အယူအဆ မွတ္သားစရာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔မွာ မဟုတ္။


***************************************

တိုးေ၀ဆံုးၿပီး တစ္လျပည္႕သည္႔ေန႕မွာ ပိတ္ရက္ႏွင့္ ဆံု၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုရားတက္၏။ တိုက္ဆိုင္စြာ တိုးေ၀ ေကာင္မေလးက ဘုရားလာ၏။ ကၽြန္ေတာ္ျပေတာ႔ လိႈင္ဦးႏွင့္ သိုက္ေနာင္ လွမ္းအကဲခတ္သည္။

"သူ႔ခ်စ္သူ ဆံုးတာ တစ္လျပည္႔ေတာ႔ သူလည္း ကုသိုလ္ လာလုပ္တာထင္တယ္။"

ေလွကားေျခရင္းမွာ ဖိနပ္ခၽြတ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ မ်က္စိေတြက တိုးေ၀ေကာင္မေလး၏ ေျခေထာက္ကို အမွတ္မထင္ ေရာက္သြားျပန္သည္။

"ဟာ"

တိုးေ၀ ေကာင္မေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို တိုးေ၀ သူငယ္ခ်င္းမွန္း မသိ။ သူ႔ဘာသာ ေအးေအးလူလူ ဖိနပ္ ခၽြတ္ေနသည္။ သူမစီးထားသည္က တိုးေ၀ အသုဘ တုန္းကလို ေလဒီရွဴးပင္။

"ေဟ႔ေကာင္ေတြ၊ ေကာင္မေလး ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ၾကည္႔စမ္း"

ကၽြန္ေတာ္ေျပာေတာ႔ လိႈင္ဦးႏွင့္ သုိက္ေနာင္က မသိမသာ အကဲခတ္သည္။

"ဟာ"

တကယ္လည္း အံ႕ၾသခ်င္စရာ။ တိုးေ၀ ေကာင္မေလး၏ ေျခညိႈးေလးမ်ားသည္ ေမြးကတည္းက ပါမလာသည္႔ ပံု။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည္႕လိုက္ၾကသည္။ ၿပီးေတာ႔ တိုးေ၀၏ အယူအဆက ေခါင္းထဲမွာ အသစ္ျဖစ္လာသည္။ ဆက္စပ္ ေတြးလိုက္ၾကသည္။

ေျခမသည္ ကာယကံရွင္ျဖစ္၍ ေျခညိႈးသည္ ထုိသူ၏ ခ်စ္သူဟူ၍ တိုးေ၀ ဆိုခဲ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြမွာ အယူအဆ မမွန္သမွ် တိုးေ၀က သူ႔က်မွ မွန္ေအာင္ လုပ္သြားသည္လား။

တိုးေ၀ မိဘေတြ ေျပာစကားအရ တိုးေ၀ ေကာင္မေလးက တိုးေ၀ထက္ နိမ္႔ပါးလြန္းသည္။ ဒါက တိုးေ၀ဘက္က သေကၤတေတြ၏ အမွန္။ တိုးေ၀ ေကာင္မေလးဘက္က ၾကည္႕ေတာ႔ ေျခညိႈးမပါ၍ သူမမွာ ခ်စ္သူဆိုတာ မရွိႏိုင္ ေတာ႔ဘူးလား။ ရွိခဲ႔သည္႕တိုင္ ခုလို ဆံုးပါးခဲ႔ရသည္လား။ ေလာေလာဆယ္ေတာ႔ တိုးေ၀ အယူအဆက ေကာင္မေလး ဘက္ကလည္း အမွန္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္သူေတြမွာေရာ၊ ဘာေတြ ရွိေနသနည္း။ ေနာင္တစ္ခါေတြ႕လွ်င္ သူတို႔ ေျခေခ်ာင္းေတြ ကို ျပန္ၾကည္႔ရဦးမည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္က မမွန္သည္႔တိုင္ သူတို႔ဘက္မွာ သည္ အယူအဆ မွန္ေနမလား။

တကယ္ေတာ႔ သည္အယူအဆသည္ တိက်ေသခ်ာေသာ ယူဆခ်က္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္မခံခဲ႔ပါ။ သို႔ေသာ္ တိုးေ၀၏ အျဖစ္ကေလးႏွင့္ အတူ ခ်စ္သူေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္၀င္စားသြားရၿပီ ျဖစ္သည္။

ခ်စ္သူေတြ၏ သေကၤတကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တိုးေ၀ကို သတိရစိတ္ႏွင့္ အတူ ေလ႔လာ ၾကည္႔ပါဦး မည္။ ။


သားလတ္
(၂၀၀၃ခုႏွစ္-ေမလ၊ ဂႏၳ
၀င္မဂၢင္း)

2 comments:

sosegado said...

စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတဲ့ တုိးေဝရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြပါ။ တုိးေဝကေသသြားရရွာတယ္၊ ေလာကႀကီးမွာ ဒီလုိပါပဲလား။

Anonymous said...

တကယ့္ကို စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလြန္းတဲ့ POSTေလး။
တိုက္ဆိုင္မႈေတြလား၊ တကယ့္ျဖစ္လာတတ္တာေတြလား
ေလ့လာခ်င္လာမိရင္း....စိတ္မေကာင္းလဲ ျဖစ္မိပါတယ္။
...ခင္မင္ေလးစားလွ်က္...ခင္မာလာေအာင္..:)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...