"အခ်ိဳရည္ဘူးေလးတစ္ဘူး"

ကၽြန္ေတာ္႔ဦးေလး အျပင္က ျပန္လာစဥ္မွာ လမ္းမွာေတြ႕သည္႔ အေမ႔ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က အေမေသာက္ဖို႔ မန္က်ည္းႏွင့္ လုပ္ထားေသာ ေဖ်ာ္ရည္ ဘူးေသးေလး တစ္ဘူး လက္ေဆာင္ ေပးလိုက္ သည္ဟု ဆိုကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထမင္းစားပြဲေပၚမွာ တင္ထား၏။ ထိုဘူးေလးကို အေမေသာက္မွာပဲ ဆိုသည္႔ အေတြးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေသာက္ခဲ႔။ ေနာက္ေလးငါးရက္ အၾကာ ထိုဘူးေလးက သည္အတိုင္း။ တကယ္ဆို အိမ္မွာ အေဖ၊ အေမ၊ ကၽြန္ေတာ္႔ အစ္ကိုႏွင့္ သူ႔မိန္းမ၊ ကၽြန္ေတာ္႔ညီႏွင့္ အေဖ႔ညီ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဦးေလး စသည္ျဖင့္ အားလံုးက သည္ဘူးေလးကို ေန႔တိုင္း မိုးလင္း၊ မိုးခ်ဳပ္ ေတြ႕ေနရ၏။ ထူးျခားတာက ဘယ္သူမွ် ေသာက္ပါမည္ဟု စကား မဟၾကျခင္းပင္။ အားလံုးက အေမ႔အတြက္ဟု ရည္ရြယ္ထား၍ မေသာက္ၾကျခင္းပါ။ သို႔ေသာ္ အေမကလည္း ဘာေၾကာင့္ မေသာက္ေသးလဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိ။

တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာၿပီး တစ္ညေနမွာ အေမက "ဒီေလာက္ၾကာေနတာ ေသာက္လိုက္ၾကေတာ႔ေလ" ဟု ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က "အေမေသာက္ဖို႔ ထား ထားတာေလ" ဟု ျပန္ေျပာၾကသည္။ ထိုအခါ အေမက   "အေမတစ္ေယာက္တည္း မကုန္ပါဘူး၊ လာ - တစ္ေယာက္ တစ္ငံု ေသာက္မယ္" ဟု ဆိုမွ အေမက သူ တစ္ေယာက္တည္း မေသာက္ခ်င္ဘဲ အားလံုးကို မွ်တ၍ ေသာက္ေစခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နားလည္ လိုက္သည္။ က်န္သူေတြက မေသာက္ၾကေသာ္လည္း အေမေက်နပ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္႔ ညီက ေရာၿပီး ေသာက္ေပးလိုက္ပါသည္။

တကယ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေျခအေနက သည္လို ေဖ်ာ္ရည္ဘူးေလး တစ္ဘူးကို မွ်တၿပီး ေသာက္ ရေလာက္သည္႔ အေျခအေန မဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစု၏ တစ္ေယာက္ အေပၚ တစ္ေယာက္က နားလည္စြာ ထားေသာ သို႔မဟုတ္ လိွ်ဳ႕၀ွက္စြာ ရွိေနေသာ ေမတၱာ၊ ေစတနာေၾကာင့္သာ ေဖ်ာ္ရည္ဘူးေလး တစ္ဘူးကို သူေသာက္၊ ငါေသာက္ လုပ္ေနၾကျခင္းပင္။ သည္လို ေသာက္လိုက္ေတာ႔မွ တီဗြီထဲမွာ ခဏ ခဏ လာေနေသာ ေၾကာ္ျငာေတြ ထဲက အခ်ိဳရည္ပုလင္း ေၾကာ္ျငာတစ္ခုမွာ ထမင္းစားပြဲေပၚ တင္ထားေသာ အခ်ိဳရည္ပုလင္း တစ္လံုးကို မိသားစုထဲက ေတြ႕သမွ်လူ ေသာက္ခ်သြားတာ သတိရသည္။ ေၾကာ္ျငာ ကေတာ႔ အခ်ိဳရည္ ပုလင္း၏ ဆြဲေဆာင္မႈကို ျပျခင္းပါ။

ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိသည္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိသားစု ပံုစံသာ ဆိုလွ်င္ သည္လို ေၾကာ္ျငာပံုစံမ်ိဳး ရိုက္လို႔ရမွာ မဟုတ္။ ဟုတ္သည္ေလ။ ထမင္းစားပြဲေပၚက အခ်ိဳရည္ဘူးေလး တစ္ဘူးကိုပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ မတို႔ရက္၊ မထိရက္ ျဖစ္ေနရသည္ မဟုတ္လား။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထုိညေနက ေဖ်ာ္ရည္ဘူးထဲမွာ ပါေသာ မန္က်ည္းေဖ်ာ္ရည္၏ အရသာသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လွ်ာဖ်ားမွာ အလြန္ အရသာရွိခဲ႔သည္က အမွန္ပင္။ ၿပီးေတာ႔ သည္ေဖ်ာ္ရည္ဘူးေလးမွာ ထူးျခားမႈေတြ ရွိေနသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ရ၏။ မန္က်ည္းေဖ်ာ္ရည္ ျဖစ္လ်က္ မခ်ဥ္ဘဲႏွင့္ ရင္ထဲကို ခ်ိဳဆင္းသြားတာက ထူးျခားမႈ တစ္ခု၊ မေသာက္ရသူေတြ၏ ရင္ထဲမွာလည္း ေသာက္ရသလို ျပည္႔၀ သြားတာက ထူးျခားမႈ တစ္ခု။ ။

သားလတ္
၂၁.၁၂.၁၉၉၉

(ထူးျခားဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁ - အမွတ္ ၄၂၊ ၂၀၀၀ျပည္႔ႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀ ရက္)