" ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ "(၅)

ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ခင္မင္ရေသာ အေၾကာင္းတရား တစ္ခုရွိသည္။ တျခားေတာ႔မဟုတ္၊ အလြန္ ေပ်ာ္တတ္၍ ျဖစ္သည္။ ေပ်ာ္စရာ မႀကိဳက္သူ မည္သူရွိပါသနည္း။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္တတ္ ပါသည္။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ ထံုးစံ ေပ်ာ္စရာဆိုသည္ကလည္း ခပ္မ်ားမ်ား။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး ေပ်ာ္မိၾကသည္။ ခင္မိၾကသည္။

L-2 မွာ စကၠဴျမားပစ္ေသာ အက်င့္အျပင္ ေနာက္အက်င့္ တစ္ခု ရွိပါေသးသည္။ အခန္းေရွ႕လာၿပီး ရစ္သီ ရစ္သီႏွင့္ ေတာင္ၾကည္႕ေျမာက္ၾကည္႔ ၾကည္႔ကာ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခန္းထဲက မိန္းကေလးမ်ားကို လာငမ္းၾကသည္႕ ေယာက္်ားေလးမ်ားကို အတန္းထဲမွ ႏႈတ္ရဲသူမ်ားက 'ႏွာဘူး' ဟု တစ္ညီ တည္း ေအာ္ၾကျခင္း ပင္။ 'ႏွာဘူး' ေတာင္ ရိုးရိုးေအာ္ျခင္း မဟုတ္။ 'ႏွာ' မွာ ဆြဲ၍ 'ဘူး' မွာ တုန္႕ခနဲ ရပ္သည္႔ သေဘာမ်ိဳး ေအာ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ 'ႏွာ...........ဘူး' ဟု ဆိုပါေတာ႔။

L-2 သည္ ေရွ႕မွာ ဆိုခဲ႔သလို Theatre ျဖစ္၍ ေနာက္ဘက္မွ ေရွ႕ဘက္သို႔ နိမ့္ဆင္းသြားရာ သင္ပုန္းရွိရာ ဘက္သည္ အနိမ္႔မွာ ျဖစ္၏။ သင္ပုန္း၏ ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္တြင္ အေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ရွိ၏။ အတန္း ေနာက္မွာလည္း ႏွစ္ေပါက္ရွိ၏။ သင္ပုန္းဘက္ျခမ္းမွ ႏွစ္ေပါက္ကို မိန္းကေလးမ်ားသာ အသံုးမ်ား၏။ အတန္းႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္၍ ေရွ႕ေပါက္ဟုပင္ ဆိုရမည္။ ေက်ာင္းအတြင္းဘက္မွ လာသူမ်ားသည္ ထိုေရွ႕ေပါက္မွ ၀င္ၾက၏။ ေယာက္်ားေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေနာက္ေပါက္မွ ၀င္ၾက၏။

အေၾကာင္းကလည္း ရွိသည္။ မိန္းကေလးမ်ားသည္ ေနာက္ေပါက္မွလာလွ်င္ ေနာက္ဘက္မွာ ထိုင္ေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ားၾကားမွ ျဖတ္၍ အတန္းေရွ႕သို႔ လာရမည္ျဖစ္သည္။ သူတို႔က ေရွ႕မွာပဲ ထိုင္ၾကသည္ကိုး။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယာက်္ားေလး မ်ားၾကား မျဖတ္ခ်င္ၾက။ စမွာ ေနာက္မွာ ေၾကာက္ၾကသည္ဟု ထင္သည္။ ပထမႏွစ္မို႔ ပဲမ်ားသည္လည္း ျဖစ္ႏိုင္၏။ အတန္းမတက္ခင္ ခပ္ေစာေစာ အခ်ိန္ မ်ားမွာသာ ေနာက္ေပါက္မွ ၀င္ၾက၏။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေယာက္်ားေလးမ်ားကား အစပိုင္းမွာ ႀကံဳရာအေပါက္မွ ၀င္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ အတန္းထဲမွ မိန္းကေလးမ်ားကို ငမ္းခ်င္၍ ေရွ႕ေပါက္ႏွစ္ေပါက္အျပင္မွ လာငမ္းၾကေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အတန္း ထဲမွ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အားရပါးရ 'ႏွာ...........ဘူး' 'ႏွာ...........ဘူး' ဟု ဆိုၾကေလရာ၊ ေနာက္ ပိုင္းမွာ အခန္႔မသင့္၍ ေမ႔ၿပီး ေရွ႕ေပါက္မွ ၀င္သြားေသာ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းကိုပင္ စေနာက္ခ်င္၍ ေရာေယာင္ကာ 'ႏွာ...........ဘူး' ဟု လႊတ္ေလေတာ႔သည္။ သည္သို႔ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေယာက္်ားေလးမ်ားမွာ ကိုယ္႔အခ်င္းခ်င္း စေနာက္ရင္း ေက်ာင္းအတြင္းဘက္ ႏွင့္ ကင္တင္န္းမွ လာသူ မ်ားပင္ ေနာက္ဘက္မွ ပတ္၀င္ရသည္ အထိ L-2 ၏ေရွ႕ေပါက္ကို လန္႔ၾကေလသည္။

ဤေနရာတြင္ ေမးစရာရွိ၏။ 'ႏွာ...........ဘူး' ဟု အေအာ္ခံရသူမ်ား မည္သုိ႔ ေနပါသနည္း။ ေတြးၾကည္႕ပါ။ ရွက္မွာ ပါပဲ။ မ်က္ႏွာႀကီးမ်ား နီလို႔။ တခ်ိဳ႕ဆို ေဒါသမ်ားထြက္လို႔။ တခ်ိဳ႕လည္း ဘုမသိဘမသိ လူလာရွာပံု ရပါသည္။ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ ဟိုၾကည္႕သည္ၾကည္႕၊ အခန္းေပါက္မွာ ျပဴတစ္ျပဴတစ္ လုပ္ေနတုန္း ျဗဳန္း ဆို 'ႏွာ...........ဘူး' ဟု ေအာ္သံႀကီး ၾကားရသည္႔အခါ လန္႔ၿပီး ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ႏွင့္ တစ္ခ်ိဳးတည္း ေျပးပါ ေတာ႔သည္။ ခဏေနမွ ေနာက္ေပါက္ကေန 'ကိုဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါဗ်ာ' ဟု ဆိုကာ ၀င္ေမးရ၏။

တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ကာ ေျဗာင္ပင္ လာေၾကာင္၍ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းမ်ားကလည္း မရပ္မနား 'ႏွာ...........ဘူး' ကို သံၿပိဳင္လိုက္ရာ တံခါးေပါက္မွာ မ်က္ႏွာပင္ ေပၚမလာေတာ႔ေခ်။ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စသာ ေပေတၿပီး မိုက္ၾကည္႕ ၾကည္႕ေသာ္ျငား လူအုပ္ႏွင့္ ေအာ္ေသာအခါ မရေခ်ေတာ႔။ လစ္ရပါေတာ႔သည္။

လူ၏ သဘာ၀ကလည္း ခက္သားလား။ အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးမ်ားကို မည္သူမွ်မပိုင္ေသး။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္႔အတန္းထဲက လူမ်ားျဖစ္၍ သူမ်ားလာၾကည္႕သည္ကို မခံခ်င္ေသာအခါ စေနာက္ တုန္႔ျပန္ ၾကသည္။ ထိုအခါတြင္ အတန္းထဲက မိန္းကေလးမ်ားကေရာ မည္သုိ႔ ေနပါသနည္း။ အမယ္...... စကၠဴျမားမ်ား 'တိန္' ခနဲ ျမည္ေအာင္ မွန္စဥ္က ေဒါကန္ေနသူအခ်ိဳ႕ပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေယာက္်ားေလးမ်ား 'ႏွာ...........ဘူး' ဟု ေအာ္ၿပီး အျပင္က ငနဲမ်ား ထြက္ေျပးပါက ၿပံဳးၾက၊ ရယ္ၾက၊ သေဘာက်ၾက၊ ဟားၾကႏွင့္။ သည္လိုႏွင့္ ဆရာ၊ ဆရာမ မလာခင္ႏွင့္ လာၿပီးအခ်ိန္မ်ားမွာ L-2 သည္ 'ႏွာ...........ဘူး' ပြဲေတာ္ႏွင့္ စည္ကားေနခဲ႔ ေတာ႔၏။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ရံဖန္ရံခါ စိတ္ဆိုးတတ္ၾက၏။ ရံဖန္ရံခါ စေနာက္တတ္ၾက၏။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ ေပ်ာ္တတ္ ၾက၏။ ထိုသို႔ စရင္း ေနာက္ရင္း၊ စိတ္ဆိုးရင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရင္းျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း ျဖစ္လာခဲ႔ၾက၏။ ။

ဆူးသစ္

၂၀း၁၅ နာရီ

၂၉.၁၀.၂၀၁၀